Άρχισαν οι υπονομεύσεις και οι πισώπλατες μαχαιριές στην αυλή Σαμαρά;

Αναδημοσιεύουμε παρακάτω ένα ολοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας Veto του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου στο φύλλο της περασμένης Κυριακής (σελίδα 24), με τίτλο «Το εθνικιστικό alter ego του Σαμαρά» και υπότιτλο «Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης από τη Β’ Πανελλαδική στα … δεξιά του νέου προέδρου της ΝΔ». Κατ’ αρχήν σημειώνουμε πως περιγραφική-ενημερωτική αναφορά για τον σύμβουλο του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, είχαμε κάνει και εμείς σε ανάρτησή μας στις 24/11/2009, πέντε μέρες πριν τις εσωκομματικές εκλογές δηλαδή, με τίτλο «Ένας μυστηριώδης αλλά ευφυής άνθρωπος στο πλευρό του Σαμαρά». Τι θέλουμε να πούμε με αυτό; Ότι εμείς, ορισμένα πράγματα τα υποδεικνύαμε με δημόσιες αναφορές μας πριν πάει ο Νεοδημοκράτης στην κάλπη να ψηφίσει και όχι μετά, όπως έκαναν πολλοί άλλοι όπως ο συντάκτης του δημοσιεύματος της εφημερίδας Veto.
Αλλά σε αυτή την ανάρτηση, δε θέλουμε να πουλήσουμε εξυπνάδα, ούτε να παραστήσουμε τους … προ Χριστού προφήτες, αλλά να σας δώσουμε μία πρώτη καλή ιδέα ότι ο πόλεμος των υπονομεύσεων και των πισώπλατων μαχαιρωμάτων μεταξύ των ανθρώπων που συναπαρτίζουν την αυλή του νέου κομματικού Ηγεμόνος κου. Σαμαρά, έχει ήδη αρχίσει. Διαβάστε προσεκτικά το δημοσίευμα της Veto και επανερχόμαστε στη συνέχεια να εξηγήσουμε σε τι αποδίδουμε τον ισχυρισμό μας περί υπονομεύσεων και πισώπλατων μαχαιρωμάτων.

(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Veto)

Του ΠΟΛΥΒΙΟΥ ΚΑΝΕ

Πρώην αριστεριστής, χρηματιστής, σπουδαγμένος στην Αμερική με την «ευλογία του Αρχιεπισκόπου Ιακώβου» όπως ισχυρίζονται οι παλαιοί σύντροφοι του στην Β. Πανελλαδική και αργότερα φίλος του κ. Αντώνη Σαμαρά. Στο μεταξύ όλη η γνωστή «Εθνική Ελλάδος», πέρασε από την αρθρογραφία του, τις συναντήσεις του στην Βαλαωρίτου , στις αίθουσες συνεδριάσεων των « αυθεντικών πατριωτών». Ανακάλυψε τα αόρατα αλλά για εκείνον ορατά « Ισλαμικά τόξα» στα Βαλκάνια. Αφιέρωσε σελίδες στον αλβανικό κίνδυνο. Μακεδονομάχος. Τουρκοφάγος, καραμανλικός όταν χρειαζόταν, εχθρός του κ. Κώστα Σημίτη, φανατικά «αντι-Γεωργικός», αντιευρωπαϊστής και αντιαμερικανός (;) , φιλοσέρβος και εσχάτως ρωσόπληκτος, μετέφραζε πάντα την Ιστορία σύμφωνα με τις εμμονές των αρχών του 20ου αιώνα. Πρόκειται για εκείνους του ανθρώπους που θαυμάζουν τον κ. Βλαντιμίρ Πούτιν, σιχαίνονται τον κ. Μπάρακ Ομπάμα, φθονούν την επιτυχία του κ. Νικολά Σαρκοζί, λατρεύουν τον Μιλόσεβιτς, συμπαθούν αφάνταστα τον κ. Ράντοβαν Κάραζιτς , αντιπαρέρχονται με απίστευτη ευκολία την Σφαγή στην Σερμπρένιτσα. Ανακάλυψε αργά την Καθ ‘ ημάς Ανατολή και την Ανατολική Εκκλησία. Κάθε νεοφώτιστος παραπαίει μεταξύ ενθουσιασμού και υπερβολής. Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης είναι το ζωντανό παράδειγμα πνευματικής δυσπεψίας αλλά και επιθετικότητας, χαρακτηριστικό των ανθρώπων που διακατέχονται από ιδεολογικές εμμονές.
Το πνευματικό «alter ego» του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά διακατέχεται από μία ασθένεια που προέκυψε μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Αποκαλείται «Σύνδρομο Ιστοριογραφικής Κατάθλιψης». Στην ουσία είναι άνθρωπoς του παρελθόντος που δεν αισθάνεται άνετα σtiw συνθήκες παγκοσμιοποίησης του 21ου αιώνα. Οι εθνικές ανησυχίες του καθώς και του πολιτικού του προϊστάμενου ,προδίδουν φόβο και ο φόβος είναι πάντα κακός σύμβουλος. Δεν είναι ρατσιστής με την κλασσική μεσοπολεμική διάσταση του όρου αλλά ξενοφοβικός με την σύγχρονη απορριπτική στάση στο φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης, αν και ξέρει ο ίδιος και μάλιστα από πρώτο χέρι πώς είναι αναπόφευκτη.
Η ελληνικότητα του έρχεται να αντισταθμίσει την ενοχή ενός πρώην αριστερού που ποτέ δεν έφθασε στο έσχατο σημείο της μύησης του. Την αυτογνωσία του ως υποκειμένου και όχι απαραίτητα ως μέρος ενός συνόλου. Ο συνειδητός αριστερός αλίμονο, είναι μοναχικό άτομο. Για τον λόγο αυτό δεν πτοείται ούτε και τον συγκινούν οι εθνικές ή θρησκευτικές ταυτοποιήσεις. Δεν τις χρειάζεται για να αντιληφθεί την κίνηση των Πλανητών και την θέση του Ηλίου. Έγραφε προ καιρού ο Χρύσανθος Λαζαρίδης: «H ιδεολογία περιλαμβάνει όλα εκείνα τα «ερμηνευτικά σχήματα» με τα οποία ευρύτεροι πληθυσμοί αντιλαμβάνονται τον κόσμο μέσα στον οποίο ζουν, τη θέση τους και τις προοπτικές τους μέσα σε αυτόν. Το τι είναι «καλό» και το όχι, το τους «συμφέρει» και τι όχι, το τι αποτελεί «πρόοδο» και τι όχι, όλα αυτά καθορίζονται από τα ιδεολογικά σχήματα που έχουν ήδη αποδεχθεί.”

Το στίγμα του
Με αυτήν την απόλυτη κενότητα ή κοινοτοπία ο μυστικοσύμβουλος του κ. Σαμαρά, κυανοπώγων για ορισμένους και πάντως άνθρωπος της απολύτου εμπιστοσύνης του νέου αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας ,αρχίζει την συγγραφή μιας σειράς άρθρων του για να διαμορφώσει το πολιτικό του στίγμα. Στις παρακάτω σειρές το στίγμα αυτό ξεκαθαρίζει.
«Υπάρχουν τρεις τέτοιες μείζονες ιδεοληψίες, που έλκουν την καταγωγή τους από το χώρο της (ευρύτερης) Αριστεράς, αλλά μέσα από τη λειτουργία των ΜΜΕ τείνουν να κυριαρχήσουν σε ολόκληρη της ελληνική Κοινωνία - ηγεμονεύοντας σε δυσανάλογα μεγάλο τμήμα της Κοινής Γνώμης. Ακόμα και σε στρώματα του πληθυσμού που ορίζονται ως «συντηρητικά», ή τέλος πάντως, δεν έχουν εκλογικές συμπάθειες προς τον αριστερό χώρο. Πρόκειται για τον αντικληρικαλισμό, τον πασιφισμό και την εχθρότητα προς την ελεύθερη αγορά».
Αν η προηγουμένη παράγραφος ήταν τμήμα συγγράμματος ενός υπερεθνικιστή συντηρητικού πολιτευτή του Μεσοπολέμου, τότε δεν θα υπήρχε καν λόγος να ασχοληθεί κανείς μαζί του. Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης ωστόσο μέχρι του σημείου να κατακτήσει την «πνευματική ωριμότητα του» υπήρξε ενεργό στέλεχος της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Ως νεοφώτιστος στον εθνικιστικό παραληρηματικό λόγο είναι υποχρεωμένος να εμφανίζεται ως Μουζαχεντίν και βασιλικότερος του Βασιλέως προκειμένου να πείσει. Εν αρχή ήταν το «Δίκτυο 21» , η ομάδα εκείνη ανθρώπων της Δεξιάς, της Υπερδεξιάς, του Βαθέως ΠΑΣΟΚ, της Αριστεράς (ΚΚΕ) , ανεξαρτήτων της Αριστεράς και της Δεξιάς, ένα συνονθύλευμα πατριωτισμού, συντηρητισμού και ελληνοκεντρικής εσωστρέφειας. Σε αυτό το θολό τοπίο παρεισφρήσανε και άτομα με «ειδικές ανάγκες» τουτέστιν με σκοτεινές διασυνδέσεις, όπως ο απόστρατος κ. Ναξάκης ή πρώην στελέχη της ΕΥΠ με επαφές και ανταλλαγές που οδήγησαν στα μονοπάτια του κουρδικού PKK στα καλντερίμια της Δαμασκού».

Η ανάλυση του συντάκτη κου. ... «Κανέ» για τον στενότερο σύμβουλο του κου. Σαμαρά, συμπληρώνεται από μία αναφορά που έχει ως τίτλο «Οι εντιμότατοι φίλοι του» και υπότιτλο «Επιβεβαίωση Μακαρθισμού η αποχώρηση από το Δίκτυο 21». Την παραθέτουμε και αυτή.

«Αντιγράφουμε από την εφημερίδα « Τα Νέα» της 15ης Δεκεμβρίου του 1997:
«Ο λόγος είναι απλός: Μόνο μέσω μιας τέτοιας αυθαίρετης αντιστροφής της πραγματικότητας, μπορούν να δώσουν ένα λόγο ύπαρξης στο φιλόδοξο πολιτικό τους σχέδιο. Μόνο αν πείσουν το ακροατήριο τους ότι μαζί με την "ελληνική φυλή που χάνεται", και οι ίδιοι (ο καθένας χωριστά) "κινδυνεύουν να εξαφανιστούν", υπάρχει περίπτωση να το συσπειρώσουν. Με την ίδια ερμηνευτική συνταγή άλλωστε, εξηγούν και τη δημόσια αποστασιοποίηση διαφόρων ομοϊδεατών τους, οι οποίοι, λίγο πριν την πανηγυρική εμφάνιση του "Δικτύου 21", τους άφησαν στα κρύα του λουτρού (Ι. Καψής, Χρ. Λυμπέρης, Μ. Γικόνογλου, Παν. Ηφαιστος, Αθ. Πλατιάς και Λιάνα Κανέλλη). Ένας από τους ηγέτες της "αφύπνισης του ελληνισμού", ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, δεν παύει να θεωρεί τις αποχωρήσεις των ομοϊδεατών του ως επιβεβαίωση του επικρατούντος μακαρθισμού. Με λίγα λόγια, οι πανταχού παρόντες "ενδοτικοί", μέσα κι έξω από την εξουσία, "απειλούν" τα στελέχη του πατριωτισμού, και αυτά -παρά την απαράμιλλη λεβεντιά τους- "φοβισμένα", λουφάζουν στο μαντρί!»

Και καταλήγει η αναφορά: «Πες μου τον φίλο σου (και συνεργάτη σου) για να σου πώς ποιος είσαι... Η ρήση έχει επιβεβαιωθεί από την πολιτική ιστορία αυτού του τόπου».

Να σημειώσουμε ότιτο δεύτερο κομμάτι του δημοσιεύματος που μόλις παραθέσαμε, περιείχε σύμφωνα με πληροφορίες μας και άλλα στοιχεία και αναφορές, που «χόντραιναν» υπερβολικά την κουβέντα γύρω από το ιδεολογικό στίγμα του κου. Λαζαρίδη, αλλά κόπηκαν, είτε ελλείψει χώρου στη σελίδα, είτε διότι η συντακτική επιτροπή δεν ήθελε να φτάσει την κατάσταση στο μη παρέκει.

Για να δούμε όμως τι είναι πιθανό να έχει προκαλέσει ένα τέτοιο δημοσίευμα...

Κατ' αρχήν να σας αναφέρουμε ότι είναι ... πρωτοφανώς εξώφθαλμο ότι το «Πολύβιος Κανές» είναι ψευδώνυμο. Αμφιβάλλουμε εάν μπορεί να συναντήσει κανείς ένα τέτοιο ονοματεπώνυμο ακόμη και στους τηλεφωνικούς καταλόγους Αθηνών, Πειραιώς και Προαστίων. Επιπλέον, δεν χρειάζεται να σας εξηγήσουμε εκτενώς για ποιο λόγο ο υποτιθέμενος Κανές έχει κατά πάσα πιθανότητα υπάρξει σύντροφος του κου. Λαζαρίδη στη Β' Πανελλαδική. Αυτό φαίνεται από την ορολογία και τη μέθοδο προσέγγισης του φαινομένου που πρεσβεύει ο σύμβουλος του κου. Σαμαρά.
Αυτό που προκαλεί τη μεγαλύτερη εντύπωση ανάμεσα σε όλα, είναι ότι η εφημερίδα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου στην τηλεοπτική εκπομπή του οποίου παραχώρησε την πρώτη του συνέντευξη ως πρόεδρος της ΝΔ ο κος. Σαμαράς (με εκείνο το αμίμητο «χάρηκα που με πετύχατε!») προέβη σε μία τέτοια πρωτοφανή πολιτική επίθεση, με ιδεολογικό μάλιστα βάθος ανάλυσης, στο alter ego του. Περίεργο, δε νομίζετε και σείς;

Όσο και αν σπάσαμε το κεφάλι μας να βγάλουμε άκρη, δεν τα καταφέραμε. Μέχρι που το μάτι μας «έπεσε» πάνω σε μία άκρως ενδιαφέρουσα ανάρτηση του blogger που υπογράφει ως Mediakias η οποία απεκάλυπτε κάποια αόρατα νήματα που συνδέουν άτομα από τον κύκλο συνεργατών του κου. Σαμαρά, με μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Έγραφε συγκεκριμένα με το γνωστό καυστικό του ύφος που τόσο μας αρέσει ο Mediakias σε ανάρτησή του στις 12/12/2009, με τίτλο «11 χρόνια στο σκοτάδι. Είδε φως και ... όρμησε»:

«Ο Γρηγόρης Τσιμογιάννης με το τεράστιο επικοινωνιακό εκτόπισμα είναι ο"σταθερός μυστικοσύμβουλος" του νέου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά. Ο Γρηγόρης Τσιμογιάννης, υπάλληλος του Μάκη Σεριάτου (που μετά την νίκη του Σαμαρά είναι πολύ στα πάνω του στη Ρηγίλλης αν και καλύτερος πελάτης του ΠΑΣΟΚ) χρεώνεται, σύμφωνα με τις πληροφορίες του MEDIAKIA χειρισμούς όπως, η ατυχής στημένη συνέντευξη Σαμαρά στην τηλεοπτική ZOUGLA και το περιβόητο "χάρηκα που με πετύχατε"του Προέδρου. Ο Σεριάτος που κάνει δουλειές και με τον Μάκη Τ. προσέφερε τον υπάλληλό του ως ενδιάμεσο για να κλειστεί η συνέντευξη. Ο Σεριάτος που είναι κουμπάρος του Ευαγγελάτου, κανόνισε, μέσω του υπαλληλάκου του, δύο φορές συνέντευξη με τον ΑΝΤ1 (όσο ήταν ακόμα εκεί ο Ευαγγελάτος) και επειδή βλέπει με καλό μάτι τον ALPHA έπεισε τον υπαλληλάκο του να στείλει τον Σαμαρά και μια βόλτα στην Κάντζα. Ο Σεριάτος άσκησε μεγάλη πίεση να πάει ο Σαμαράς και μια (τουλάχιστον) βόλτα από το MEGA, αλλά ο Πρόεδρος έχει εμμονές (που δεν ξεπερνάει εύκολα) και δεν πήγε. Ο Σαμαράς που δεν είναι ούτε χαζός, αλλά ούτε και κανένα παιδάκι για να παίζουν ...διάφοροι, χρέωσε την επικοινωνία στον καθηγητή Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο και τον Πάνο Παναγιωτόπουλο. Έτσι, προσωρινά, ο υπαλληλάκος του Σεριάτου θα περιοριστεί μόνο στο κομμάτι της διαφημιστικής διαχείρισης. Και αυτό μόλις διωχθούν οι MRB και CIVITAS. 11 χρόνια περίμενε ο υπαλληλάκος. Τώρα που νιώθει κοντά στο τραπέζι με τα φαγητά δεν θα δέσει την πετσετούλα γύρω από τον ...λαιμουδάκο του; Αυτά για αρχή. Θα επανέλθουμε. Και αν έχετε απορίες, μπορεί να σας αποκαλύψουμε ποιοι δημοσιογράφοι και ποιες εφημερίδες είναι αποκλεισμένοι, από τα λαμογιάκια στην αυλή του προέδρου. Όλα αυτά τα γράφουμε γιατί η πληροφόρησή μας, μέσα από τη Ρηγίλλης, θέλει τον Αντώνη Σαμαρά να μην γνωρίζει ακριβώς, ποιο είναι το παιχνίδι που παίζουν κάποιοι υποτακτικοί, στις πλάτες του...»

Επιχειρώντας μία σύνδεση όλων των προηγουμένων μαζί, θα μπορούσαμε μονάχα να φανταστούμε ότι ο κος. Λαζαρίδης δέχτηκε μία τέτοια επίθεση, μόνο και μόνο για να αποδομηθεί πολιτικά ο ίδιος και να νιώσει ανασφάλεια ο κος. Σαμαράς να τον έχει δίπλα του. Βλέπετε, άλλαξαν οι εποχές που ο κος. Σαμαράς βάδιζε κατά δήλωσή του «την πολιτική του έρημο» και είχε την ευχέρεια να κυνηγάει ιδεολογικές χίμαιρες και να τα βάζει με ανεμόμυλους, έχοντας στο πλάι του έναν πολεμιστή της εθνοκάθαρσης όπως ο κος. Λαζαρίδης. Τώρα όμως, άλλαξαν οι ρόλοι, άλλαξαν και οι προτεραιότητες. Ο κος. Σαμαράς είναι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η στάση και ο λόγος του έχουν βαρύτητα στην αγορά, υπό την ευρεία της έννοια, αλλά και στις σχέσεις μεταξύ κράτους και επιχειρηματιών. Ταυτόχρονα, έχει στη διάθεσή του για να διαχειριστεί την παχυλή ετήσια επιχορήγηση του κράτους στη ΝΔ και φυσικά, τα κονδύλια που είτε το θέλει, είτε όχι, θα αναγκαστεί να διαθέσει στην επικοινωνία και στη διαφήμιση. Φαίνεται πως η ύπαρξη ενός «ζωντανού παραδείγματος πνευματικής δυσπεψίας αλλά και επιθετικότητας, χαρακτηριστικό των ανθρώπων που διακατέχονται από ιδεολογικές εμμονές» και ενός «νεοφώτιστου στον εθνικιστικό παραληρηματικό λόγο που είναι υποχρεωμένος να εμφανίζεται ως Μουζαχεντίν και βασιλικότερος του Βασιλέως προκειμένου να πείσει», σύμφωνα με το Veto, που είναι επίσης «Μακεδονομάχος», «Τουρκοφάγος», «Αντιευρωπαϊστής», «Αντιαμερικανός», «ξενοφοβικός», «ιστοριογραφικώς κατατεθλιμένος», «άνθρωπος του παρελθόντος», «κενός» και «κοινότυπος» δεν έχει θέση διπλα στον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τέταρτου τη τάξει πολιτειακού παράγοντα στη χώρα και ενδεχομένως, πρέπει να παραγκωνιστεί ούτως ώστε να λειτουργήσουν άλλου είδους σύμβουλοι και άλλου τύπου μηχανισμοί.

Όλα αυτά βεβαίως, εφόσον δεν αποδεικνύονται στέκουν στον αέρα, στο απόλυτο τίποτα. Μπορεί να περιγραφούν μονάχα ως εικασίες, σε μεγάλο βαθμό αυθαίρετες. Το γεγονός είναι όμως, ότι ενώ θα μπορούσαμε να προσυπογράψουμε πολλά από εκείνα που καταλογίζει στον κο. Λαζαρίδη ο κος... «Κανές» (εξάλλου αυτά γράφαμε και 'μείς πάνω-κάτω στην ανάρτησή μας), κατανοώντας τη σκοπιμότητα πίσω από την επίθεση που υφίσταται από τη Veto, θα σταθούμε στο πλευρό του. Στο κάτω-κάτω, έχει υπάρξει πράγματι ο πιστότερος, μακροβιότερος και πλέον ανυστερόβουλος συνεργάτης του προέδρου της ΝΔ.

Στο στόχαστρο μπαίνει και η «Μετεξέλιξη» σύμφωνα με διασπορά πληροφοριών

Χοντρό «παιχνίδι» παίζεται και με το τι θα γίνει με τη «Μετεξέλιξη», ιδιοκτήτης της οποίας εμφανίζεται να είναι η Νέα Δημοκρατία, αλλά ο τίτλος ανήκει στον κο. Γιάννη Χατζή.
Η «Μετεξέλιξη» άρχισε να εκδίδεται πριν πολλά χρόνια, εξυπηρετώντας το σχέδιο να παρουσιάσει η Νέα Δημοκρατία ένα περιοδικό που θα προέβαλλε ανεξάρτητη άποψη, κάποιες φορές, ακόμη και αιρετική. Εξαρχής ανέλαβε να στήσει και να διαχειριστεί αυτό το ενδιαφέρον εγχείρημα ο κατεξοχήν αντικονφορμιστής στο χώρο της ΝΔ, που είναι ο κος. Χατζής κστά γενική παραδοχή.
Όλα αυτά τα χρόνια, η «Μετεξέλιξη» ανακάτεψε για τα καλά τα λιμνάζοντα ύδατα, άλλοτε εκθέτοντας το ΠαΣοΚ και το επικοινωνιακό σύστημα που το υποστηρίζει συστηματικά, άλλοτε προκαλώντας την μήνη ακροδεξιών, ακροαριστερών και γενικώς ακραίων στοιχείων, άλλοτε φτάνοντας σε τολμήματα όπως να εκμαιεύσει με συνέντευξη και να δημοσιοποιήσει τις σκέψεις και τις απόψεις της κόρης του «Κομαντάτε» Τσε Γκεβάρα.

Η «Μετεξέλιξη» κέρδισε αναρίθμητους φίλους, αλλά όπως ήταν αναμενόμενο για κάθε φιλόδοξη και συνάμα ανατρεπτική σε σχέση με τα συντηρητικά αντανακλαστικά του κόμματος προσπάθεια και ορκισμένους εχθρούς. Τα τελευταία χρόνια, παρουσιάστηκαν διάφοροι κομματικοί παράγοντες και συντελεστές που έβαλαν κατά νου είτε να χειραγωγήσουν τη «Μετεξέλιξη», είτε να την κλείσουν. Εφόσον δεν κατάφεραν να πετύχουν το πρώτο, έστω και αν το επιχείρησαν ακόμη και με ύπουλα μηχανεύματα όπως η διαρροή του δοκιμαστικού εξώφυλλου προεκλογικά, που παρουσίαζε τον κο. Παπανδρέου ως τον «Πρίγκιπα εκ Λιβύης» του ποιητή Καβάφη, τώρα μάλλον έχουν βάλει σκοπό το δεύτερο. Αυτό τουλάχιστον δίνουν ως πληροφορία σε δημοσιογράφους, αλλά και σε bloggers (οι οποίοι, κατά τ’ άλλα, δεν συμπεριφέρονται ως δημοσιογράφοι!!!).

Εάν δεν πρόκειται για ένα τρικ στο πλαίσιο μίας υπόγειας πολιτικής αναμέτρησης, αλλά για πραγματική πρόθεση κάποιων, θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον ο κος. Χατζής να σηκώσει το γάντι, να βρει συνδρομητές και διαφημιζομένους και να βγάλει το περιοδικό στις προθήκες των περιπτέρων. Αυτό και αν θα ήταν αντικομφορμιστική επιλογή! Πάντως ο αγαπητός σε όλα τα στελέχη Γιάννης είναι μάλλον ο τελευταίος που θα 'θελε να φτάσει μία τέτοια κατάσταση στα άκρα, καθώς πάντοτε έπαιζε για τη φανέλα και ποτέ για τον εαυτό του.

Μάλλον σφουγγαρίστρα εννοούσε, αλλά παρέλειψε την τελευταία συλλαβή

Μαζί με τα προηγούμενα που διαβάσατε, το σφουγγάρι έχει γίνει σφουγγαρίστρα και σκουπίζει από τη Ρηγίλλης καθέναν που δεν θεωρείται άνθρωπος του προέδρου. Στη σειρά των εκκαθαρίσεων, μπήκαν οι τρεις αναπληρωτές Γραμματείς Πολιτικού Σχεδιασμού κκ. Γιάννης Χατζής, Γιάννης Μοίρας και Πάνος Σταθόπουλος, οι οποίοι είχαν εδώ και ημέρες «στοχοποιηθεί» ως πολιτικοί φίλοι του κου. Ευάγγελου Μεϊμαράκη οι δύο πρώτοι (ο πρώτος μάλιστα ως alter ego του) και ως εντασσόμενος στον κύκλο των ανθρώπων του κου. Γιώργου Σουφλιά ο δεύτερος. Θεωρείται βεβαίως αποδεκτό, τόσο από τυπική, όσο και από ουσιαστική άποψη, ένας νεοεκλεγείς πρόεδρος να ζητά τις παραιτήσεις αξιωματούχων που ορίστηκαν κατά τη θητεία του προηγουμένου προέδρου, αλλά στην περίπτωση των τριών αξιωματούχων του Πολιτικού Σχεδιασμού, έγινε φάουλ από την πλευρά της Ρηγίλλης ως προς το χειρισμό.

Πρώτα απ’ όλα, η παραίτησή τους, ζητήθηκε από τον νέο Γραμματέα κο. Μάξιμο Χαρακόπουλο. Η κίνηση αυτή θεωρήθηκε το λιγότερο αήθης, δεδομένου ότι οι κκ. Χατζής, Μοίρας και Σταθόπουλος δεν ήταν υπογραμματείς του κου. Χαρακόπουλου, ή βοηθοί γραμματείς του, αλλά αναπληρωτές του, δηλαδή ισόβαθμοί του. Επομένως, συνέβη το παράδοξο γραμματέας να ζητά την παραίτηση ισόβαθμών του, μέσα στην ίδια γραμματεία.

Επιπλέον, ο κος. Χαρακόπουλος ισχυρίστηκε μιλώντας στους τρεις αναπληρωτές, ότι ακολούθησε οδηγία που του δόθηκε από «το Γραφείο Προέδρου» χωρίς να διευκρινίσει αν ο εντολέας ήταν ο ίδιος ο κος. Σαμαράς, ο διευθυντής του προεδρικού γραφείου του, κος. Αρβανιτόπουλος, ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου του κος. Κανελλόπουλος, ο σύμβουλός του κος. Λαζαρίδης, οι ιδιαιτέρες του κυρίες Γκίκα και Σινάνογλου, ή οι διάφοροι περιφερόμενοι εκεί μέσα όπως οι κκ. Λειβαδάς, Ζακυνθινός κ.α. Για το τυπικό της υπόθεσης, αυτό είναι κάτι που εκκρεμεί να διασαφηνιστεί, αν και τρέφουμε την αμυδρά υποψία ότι οι τυπικότητες και οι αβρότητες είναι περιττές για το νέο προεδρικό καθεστώς.

Πάντως, το λογικό είναι πως οι τρεις αναπληρωτές τελικά παρέδωσαν τις παραιτήσεις τους, αλλά όχι στον κο. Χαρακόπουλο, αλλά σε εκείνους που τους όρισαν, δηλαδή, ο κος. Χατζής στο διάδοχο του κου. Κώστα Καραμανλή στη προεδρία, δηλαδή στον ίδιο τον κο. Σαμαρά και οι κκ. Μοίρας και Σταθόπουλος, στον γραμματέα Κεντρικής Επιτροπής κο. Λευτέρη Ζαγορίτη που παραμένει στη θέση του ως το προσεχές Τακτικό Συνέδριο.

Τα αναγνωριστικά χτυπήματα θα οδηγήσουν στη σύγκρουση και στη ρήξη;

Είναι πρόδηλο ότι η κα. Ντόρα Μπακογιάννη αποφάσισε να ακολουθήσει την τακτική μίας ψυχρής απόμακρης αντιπαλότητας έναντι του κου. Αντώνη Σαμαρά, τουλάχιστον για τώρα, που είναι αρχή. Πάντως, έχει ήδη παρατηρηθεί η ανταλλαγή κάποιων πρώτων αναγνωριστικών χτυπημάτων.

Αναλαμβάνοντας την προεδρία ο κος. Σαμαράς έδωσε την πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη, τυχαία τάχα, στον «Κίτρινο Τύπο» και στο Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, στην κυριακάτικη εφημερίδα του οποίου και πιο συγκεκριμένα στο ένθετο με την ονομασία VetoMag, γράφτηκε για την κα. Μπακογιάννη το πιο δυσφημιστικό, συκοφαντικό, εμετικό, αρρωστημένο δημοσίευμα που έχει γραφτεί ποτέ στην Ελλάδα για πολιτικό - και ειδικά γυναίκα. Ο κος. Σαμαράς δεν πτοήθηκε καν από το γεγονός ότι για το δημοσίευμα αυτό, η κα. Μπακογιάννη προσέφυγε στη Δικαιοσύνη και στην ΕΣΗΕΑ.

Η επόμενη κίνηση ήρθε από το στρατόπεδο της κας. Μπακογιάννη. Ο νομάρχης Χανίων Γρηγόρης Αρχοντάκης αποχώρησε από τη Νέα Δημοκρατία και το ίδιο έπραξε και ο τέως βουλευτής Έβρου κος. Αχμέτ Ιλχάν, μαζί με συνεργάτες του και νεοδημοκρατικά στελέχη από τη μειονότητα.

Σειρά της Ρηγίλλης για χτύπημα και αξαφνα, το «Έθνος» του κου. Γιώργου Μπόμπολα, που στην προεδρική μάχη στήριξε με τις εκδόσεις του απροκάλυπτα τον κο. Σαμαρά, αποφάσισε στο φύλλο της Κυριακής 6/11 να παρουσιάσει την κα. Μπακογιάννη να προβαίνει σε μυστικές συναλλαγές με τον Σκοπιανό ΥΠΕΞ κο. Αντόνιο Μιλόσοσκι. Πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, η Ρηγίλλης εξέδωσε σχετική ανακοίνωση για το δημοσίευμα, η οποία δεν περιείχε ούτε ψήγμα πολιτικής κάλυψης για την κα. Μπακογιάννη.

Σειρά της κας. Μπακογιάννη μετά. Η Ρηγίλλης ανακοίνωσε τη λίστα στελεχών που θα συνόδευαν τον πρόεδρο στο Συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στη Βόννη, μεταξύ των οποίων εμφανιζόταν και το όνομα της κας. Μπακογιάννη. Η πρώην ΥΠΕΞ, δύο μέρες πριν την αναχώρηση της αποστολής επικαλέστηκε ωτίτιδα και ματαίωσε τη συμμετοχή της. Στη θέση της, ο κος. Σαμαράς πήρε μαζί του τη νεαρή βουλευτή κα. Όλγα Κεφαλογιάννη, κόρη του κου. Γιάννη Κεφαλογιάννη και υποστηρίκτρια της κας. Μπακογιάννη στην προεδρική μάχη.

Την σκυτάλη πήρε ο κος. Σαμαράς, που στο σχήμα των τομεαρχών, έδωσε τον -βάσει υπουργικού χαρτοφυλακίου τουλάχιστον- τομέα της στον κο. Δημήτρη Αβραμόπουλο, τον άνθρωπο που δεν ξέρει πόσα κράτη-μέλη έχει το ΝΑΤΟ, αν και διπλωμάτης στο παρελθόν, ενώ στην ίδια πρότεινε τον τομέα Παιδείας και Πολιτισμού, για να πάρει σειρά η κα. Μπακογιάννη στα χτυπήματα και να αρνηθεί την προεδρική πρόταση, λέγοντας στο συνομιλητή της να βάλει σε αυτή τη θέση κάποιον νεώτερο. Και πράγματι, όλοι οι τομεάρχες, με μοναδική εξαίρεση τον κο. Αβραμόπουλο που δε θα είχε αντίρρηση να αναλάβει οποιοδήποτε αξίωμα, αρκεί αυτό να συμπλήρωνε και όχι να αντικαθιστούσε τα προηγούμενα αξιώματά του, είναι κατά πολύ νεώτεροι της κας. Μπακογιάννη, είτε σε φυσική ηλικία, είτε σε πολιτική πείρα και ιστορία.

Αποτελεί ενδιαφέρουσα εκτίμηση ότι ο κος. Σαμαράς θα μπορούσε να κάνει μία κίνηση ματ, προτείνοντας στην κα. Μπακογιάννη να τεθεί επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, δεδομένου μάλιστα, ότι ο νεοεκλεγείς πρόεδρος, ούτως ή άλλως δεν έχει τους περισσότερους βουλευτές υπό τον έλεγχό του, μέχρι πρότινος τουλάχιστον. Από την άλλη πλευρά, υφίσταται η άποψη ότι ο κος. Σαμαράς θα μπορούσε να προσεταιριστεί κάποιους βουλευτές δίνοντάς τους μικρούς ρόλους και αξιώματα, ούτως ώστε να αποσπάσει εν καιρώ την εύνοιά τους και να δοκιμάσει την αντικατάσταση του νυν γραμματέα κου. Γιάννη Τραγάκη, υπό συνθήκες πιο ασφαλείς.

Το ζήτημα είναι ότι βρισκόμαστε μόλις στην έναρξη της μετεκλογικής κόντρας μεταξύ των δύο βασικών υποψηφίων και η συνέχεια αναμένεται να είναι εξαιρετικά δυναμική, αν όχι συγκρουσιακή. Ειδικά αν ο κος. Σαμαράς επιδιώξει, όπως είναι το πιθανότερο, να πάει σε ένα απολύτως ελεγχόμενο Συνέδριο, τότε είναι αναπόφευκτο να επέλθει η οριστική ρήξη.

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τους «Σκιώδεις», αλλά ουδείς σας έχει πει

Με τον ορισμό τομεαρχών ο κος. Αντώνης Σαμαράς επεδίωξε να πείσει ότι η Νέα Δημοκρατία έχει συνέχεια σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν της, καθώς του καταλογίζεται ότι με τα λεγόμενα και τις πράξεις του εμφανίζεται να «αφορίζει» τον κο. Κώστα Κσραμανλή. Γι’ αυτό τοποθέτησε τον κο. Κωστή Χατζηδάκη στον τομέα Ανάπτυξης και τον κο. Χρήστο Ζώη στον τομέα Εσωτερικών. Και οι δύο τομείς ανταποκρίνονται στα υπουργικά χαρτοφυλάκια που οι κκ. Χατζηδάκης και Ζώης κατείχαν μέχρι πρότινος. Επίσης, ότι το κόμμα ανανεώνεται γι’ αυτό επέλεξε, πέρα από τους δύο προαναφερθέντες και άλλα «φρέσκα», άφθαρτα σε κυβερνητικό και πολιτικό επίπεδο πρόσωπα, όπως τους κκ. Χρήστο Σταϊκούρα (τομέας Οικονομικών) και Γιάννη Βρούτση (τομέας Εργασίας). Τέλος, ότι προτίθεται να κάνει πολύπλευρα ανοίγματα και γι’ αυτό το λόγο έδωσε δύο τομείς σε δύο βουλευτές που θεωρήθηκαν «ντορικοί» στις πρόσφατες εκλογές και συγκεκριμένα, τον κο. Κωστή Χατζηδάκη και τον κο. Νίκο Δένδια.

Έως εδώ, διαβάσατε τα καλά νέα. Πάμε τώρα και στην αποκάλυψη των αφανών σημείων πίσω από την επιλογή προσώπων.

Τον τομέα των Εξωτερικών, ο κος. Σαμαράς τον έδωσε στο «συνέταιρό» του στις εκλογές κο. Δημήτρη Αβραμόπουλο. Άλλωστε, αυτή τη θέση τομεάρχη επιθυμούσε διακαώς και ο ίδιος ο κος. Αβραμόπουλος. Κατ’ αρχήν, διότι προσδίδει κύρος. Βλέπετε, η θέση του προέδρου και διοργανωτή του προσεχούς Συνεδρίου, δεν ήταν αρκετή για να ικανοποιήσει τις τεράστιες απαιτήσεις του «εγώ» του κου. Αβραμόπουλου, ούτε εξάλλου και το γεγονός ότι έσπευσε να καταλάβει από την πρώτη στιγμή όλους τους χώρους που στεγαζόταν μέχρι πρότινος ο τέως διευθυντής του γραφείου του κου. Καραμανλή, κος. Κώστας Σταϊκούρας στο ισόγειο της Ρηγίλλης. Ένας άλλος λόγος, είναι ότι ως τομεάρχης Εξωτερικών, ο κος. Αβραμόπουλος θα κάνει ένα σωρό ταξιδάκια, τα οποία είναι γνωστό ότι λατρεύει. Μοναδικό εμπόδιο σε αυτό, θα μπορούσαν να σταθούν τα άθλια οικονομικά του κόμματος, αλλά και πάλι, ο κος. Σαμαράς δε φέρεται διατεθειμένος να χαλάσει κανένα απολύτως χατίρι στον άνθρωπο που χρησιμοποιεί ως βιτρίνα για να φαίνεται ότι δεν εγκαταλείπει το χώρο της μετριοπαθούς κεντροδεξιάς. Τέλος, για να φρεσκάρει, ενδεχομένως, τις γνώσεις του γύρω από τα διεθνή δρώμενα, καθώς με την απίστευτη «κοτσάνα» που εκτόξευσε προεκλογικά, ότι παλαιότερα, ως διπλωμάτης συνήθιζε να συνομιλεί με σαράντα χώρες του ΝΑΤΟ (ενώ ακόμη και πρωτοετής φοιτητής Διεθνών Σχέσεων γνωρίζει ότι η Συμμαχία έχει μόλις 28 μέλη), έγινε ρεζίλι, έστω και στο περιορισμένο κοινό που είναι σε θέση να αξιολογήσει αυτά τα πράγματα.
Βέβαια, η τοποθέτηση του κου. Αβραμόπουλου στον τομέα Εξωτερικών, εξασφαλίζει ακόμη δύο βασικά -ως φαίνεται- για τον κο. Σαμαρά στοιχεία.
- Πρώτον, να πλήξει την ψυχολογία και τη φήμη της κας. Μπακογιάννη, η οποία ήταν η αρμόδια υπουργός. Εξ ου και η τελευταία, αρνήθηκε να δεχτεί τη θέση της τομεάρχου Παιδείας και Πολιτισμού (γι’ αυτό θα γράψουμε σε επόμενη ανάρτηση). Πάντως, το «άδειασμα» της κας. Μπακογιάννη, είχε διαφανεί εδώ και πολλές μέρες, όταν η Ρηγίλλης αρνήθηκε να παράσχει την παραμικρή στήριξη στην «Ψηλή» για το γεγονός ότι η εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής» στις 6/11/2009 την κατηγόρησε για ενδοτικού τύπου παρασκηνιακές παραχωρήσεις στον υπουργό Εξωτερικών της πΓΔΜ κο. Αντόνιο Μιλόσοσκι.
- Δεύτερον, να περιέλθει ο τομέας των Εξωτερικών κατ’ αποκλειστικότητα στην κυριότητα των … «υπερπατριωτών» συμβούλων του, οι οποίοι δε θα μπορούσαν με τίποτα να πείσουν μία κοσμοπολίτισσα πολιτικό σαν την κα. Μπακογιάννη ότι η Ελλάδα δύναται και δικαιούται να εκστρατεύσει ξανά ως το Σαγγάριο, ενώ ο κος. Αβραμόπουλος δεν αναμένεται να τους δημιουργήσει προβλήματα, εφόσον του παραχωρούνται στην πορεία αξιώματα και προνόμια.

Ως αντίβαρο στην μεθόδευση για εξαίρεση της κας. Μπακογιάννη από το σχήμα των τομεαρχών ο κος. Σαμαράς επέλεξε να αξιοποιήσει δύο θεωρητικά «δικούς» της βουλευτές, τους κκ. Κωστή Χατζηδάκη και Νίκο Δένδια και μάλιστα, σε τομείς αντίστοιχους των υπουργείων των οποίων τα χαρτοφυλάκια κατείχαν στην τελευταία κυβέρνηση της ΝΔ. Η αλήθεια είναι φυσικά ότι ο κος. Χατζηδάκης εδώ και πολύ καιρό παίζει καθαρά προσωπικό παιχνίδι, καλυπτόμενος πίσω από το χαμηλών τόνων προφίλ και ύφος του. Για να καταλάβετε, ενώ στις τελευταίες εκλογές είχε και πάλι την πλήρη στήριξη του κου. Κυριάκου Μητσοτάκη σε σταυρούς στη Β’ Αθηνών, όπως είχε ακριβώς συμβεί και στις εκλογές του 2007, άνθρωποί του διέδιδαν ότι είχε «απογαλακτιστεί» πολιτικά από την οικογένεια Μητσοτάκη με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να μην εκλεγεί καν βουλευτής. Αποτέλεσμα ήταν, αθροίζοντας τις ψήφους ενδιαφέροντος και συμπαράστασης των νεοδημοκρατών για να σώσουν -τάχα- την εκλογή του, μαζί με τις ψήφους που αφειδώς (ή μήπως αφελώς;) του πρόσφερε και πάλι ο κος. Κυριάκος Μητσοτάκης, να βγει δεύτερος στη Β’ Αθηνών, υποσκελίζοντας και τον ίδιο τον κο. Μητσοτάκη! Όσο για τον κο. Δένδια, μάλλον μέτρησε μαζί με το γεγονός ότι εξυπηρετούσε ως ζωντανό άλλοθι ότι ο νέος πρόεδρος βάζει και τους ντορικούς» στο παιχνίδι και ο απαραβίαστος όρκος αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας που ισχύει μεταξύ των συναποφοίτων του Κολλεγίου Αθηνών. Μπορεί να σας ακούγεται περίεργο σε όλους εσάς που δεν έχετε σχέση με την αριστοκρατία των Βορείων Προαστίων να προσμετράται σε τέτοια πράγματα η συναποφοίτηση στο ελληνικό … «Ήτον», αλλά σας διαβεβαιώνουμε ότι πράγματι παίζει μεγάλο ρόλο αυτό το γεγονός. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι όλα τα golden boys της ομάδας Μαξίμου που είχαν στα μικράτα τους περάσει από το ιδιωτικό εκπαιδευτήριο του Ψυχικού (Πάνος Λειβαδάς, Χρήστος Χατζηεμμανουήλ κ.α.) συνετάχθησαν αυθορμήτως με την υποψηφιότητα του κου. Σαμαρά.

Σε ότι αφορά την τοποθέτηση του κου. Χρήστου Ζώη στον τομέα Εσωτερικών, πέρα από το γεγονός ότι ο κος. Σαμαράς ήθελε να δείξει ότι αξιοποιεί τα «άφθαρτα» κυβερνητικά στελέχη των κυβερνήσεων Καραμανλή, έχει κυκλοφορήσει η εκτίμηση ότι ο πρόεδρος της ΝΔ, έχει και ως σκοπό να «κόψει» λίγο τη φόρα του νέου γραμματέα Πολιτικού Σχεδιασμού κου. Μάξιμου Χαρακόπουλου, ώστε να μην καλλιεργήσει στο μυαλό του τη σκέψη πως μετατρέπεται σε … «Λαρισσάρχη», ή … «Θεσσαλιάρχη». Ομοίως, για τον τομεάρχη Εργασίας κο. Γιάννη Βρούτση, συζητείται ότι πέρα από το γεγονός ότι η παρουσία του εξυπηρετεί στην προσπάθεια για επιδαψίλευση μίας ανανεωμένης κομματικής εικόνας, ταυτόχρονα σημαίνει τον ενταφιασμό των πολιτικών φιλοδοξιών «ντορικών» στελεχών, όπως είναι για παράδειγμα ο κος. Σταμάτης Μαύρος.

Τέλος, για τον τομέα Οικονομικών, την υψηλή εποπτεία του οποίου παίρνει πάνω του ο κος. Σαμαράς, τα πράγματα εξηγούνται και πάλι σχετικά εύκολα. Ο κος. Θεόδωρος Καράογλου λέγεται πως υποστήριξε την κα. Μπακογιάννη, αλλά απέφυγε να προβεί σε επίσημη δήλωση, ενώ θεωρείται βάσιμη η φημολογία ότι είχε ήδη φροντίσει να κάνει τα κατάλληλα ανοίγματα προς την πλευρά του νυν προέδρου. Την ίδια ώρα, ο Θεσσαλονικιός βουλευτής εκπροσωπεί στο σχήμα των τομεαρχών και τις τάξεις βουλευτών που δεν είχαν ποτέ αξιοποιηθεί από τον κο. Καραμανλή και προέβαιναν σε τακτική εσωκομματική κριτική στο προηγούμενο προεδρικό καθεστώς. Ο κος. Χρήστος Σταϊκούρας, υποστήριξε τον κο. Σαμαρά διακριτικά. Εκείνος που τον υποστήριξε εντελώς αδιάκριτα όμως, ήταν ο πατήρ Σταϊκούρας, Κώστας, διευθυντής του προεδρικού γραφείου του κου. Καραμανλή. Λέγεται ότι έως και σε … επίμονες και ζωηρές «προειδοποιήσεις» στο προσωπικό του κόμματος για το τι θα πάθαινε αν κατέφθανε ως πρόεδρος «μία κυρία με κόκκινα ταγέρ», είχε καταφύγει. Ο τριανταπεντάχρονος Χρήστος λοιπόν, εισπράττει τα εύσημα για τη συμπεριφορά του πατρός του και ταυτόχρονα κινητροδοτείται προκειμένου να καταστεί ο απόλυτος κυρίαρχος στο νομό Φθιώτιδας, εξοστρακίζοντας για πάντα τον κο. Θανάση Γιαννόπουλο, ο οποίος ήταν και είναι ένθερμος υποστηρικτής της κας. Μπακογιάννη. Βέβαια, για να μην είμαστε άδικοι και μεροληπτικοί, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο κος. Σταϊκούρας είναι σεμνός και ευγενικός άνθρωπος, εξαιρετικός βουλευτής σε ότι αφορά τις παρουσίες και τις ομιλίες του, λαμπρός επιστήμων σε ότι αφορά τις γνώσεις του στην Οικονομική Επιστήμη και διακεκριμένος εκπρόσωπος της ΝΔ στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, τόσο στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, όσο και σε συνεδριάσεις του Πολιτικού Γραφείου.

Όπως βλέπετε, πίσω από κάθε απόφαση του κου. Σαμαρά, όπως και κάθε άλλου προέδρου, για να τοποθετήσει πρόσωπα σε θέσεις, κρύβονται μικρές ενδιαφέρουσες ιστορίες και πάνω απ’ όλα, κίνητρα τα οποία δεν είναι πάντοτε ούτε απολύτως αθώα, ούτε απολύτως αξιοκρατικά.

Αδιευκρίνιστο το ζήτημα εκπροσώπησης της ΝΔ, ανά κοινοβουλευτικό τομέα

Στη Νέα Δημοκρατία, έχουμε συγκεχυμένες καταστάσεις. Αρχίζουμε με τους τομεάρχες, τους λεγόμενους και «σκιώδεις» υπουργούς.

Το πρώτο πράγμα που συζητήθηκε έντονα, ήταν η απόφαση του κου. Αντώνη Σαμαρά να τους ορίσει ο ίδιος, με προεδρική απόφαση και να μην τους στείλει για εκλογή διά μέσου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, κάτι που είναι κατανοητό υπό την έννοια ότι κάθε άλλο παρά βέβαιο θεωρείται ότι την ελέγχει. Το ζήτημα είναι όμως, ότι ούτως ή άλλως, η Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ, θα πρέπει να αναδείξει εκπροσώπους ανά κοινοβουλευτικό τομέα, μαζί με την αντίστοιχη επιτροπή και εδώ προκύπτουν δύο ουσιαστικά ερωτήματα:

- Αυτοί οι εκπρόσωποι, θα προκύψουν κατόπιν εκλογής όπως είθισται και αν ναι, θα υπερψηφιστούν οι προεδρικές υποψηφιότητες, ή μήπως ο κος. Σαμαράς θα αφήσει αυτή τη διαδικασία να τρέξει ελεύθερα, για να αποφύγει κάποια πιθανή διαρροή που θα δημιουργήσει αρνητικές εντυπώσεις για το momentum του; Υπάρχει ενδεχόμενο να επιχειρήσει ο κος. Σαμαράς να ορίσει εκείνος τους επικεφαλής εκπροσώπους στους κοινοβουλευτικούς τομείς και αν ναι, θα γίνει αποδεκτό κάτι τέτοιο ως θεμιτό ή νόμιμο;

- Δεν είναι πιθανό να υπάρξουν αντιθέσεις, αντιφάσεις ή και συγκρούσεις στις απόψεις που θα εκφράζουν οι «σκιώδεις» υπουργοί από τη μία πλευρά και οι επικεφαλής εκπρόσωποι στις επιτροπές, ειδικά αν είναι οι πρώτοι είναι προεδρικοί και οι δεύτεροι ανήκουν στη λεγόμενη εσωκομματική αντιπολίτευση, η οποία, είναι αναπόφευκτο να σχηματιστεί οσονούπω;

Το βέβαιο είναι ότι δημιουργούνται σημαντικές εκκρεμότητες, οι οποίες, όλες μαζί και καθεμιά ξεχωριστά, αναμένεται να εμπεριέχουν κάποιο βαθμό κρισιμότητας ως προς την ενότητα του κόμματος.

Ούτε ένα σεντ από το κόστος της ανάκαμψης δεν επιβάλλεται στις τράπεζες

Στα μέτρα που ανέφερε ο κος. Γιώργος Παπανδρέου κατά τη γενικόλογη έκθεση ιδεών που παρουσίασε Δευτέρα βράδυ στο Ζάππειο, δεν ακούσαμε να συμπεριλαμβάνεται το παραμικρό για επιβολή μερίσματος κόστους εντός της συνολικής εθνικής προσπάθειας για οικονομική ανάκαμψη στις τράπεζες και στους τραπεζίτες.

Το υπάρχον σύστημα των ιδιωτικών ελληνικών τραπεζών στήθηκε κυρίως κατά τη διάρκεια της περιόδου 1993-2004 και εμφάνισε πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα κερδοφορία, απομυζώντας τον κόπο και τον ιδρώτα του μέσου Έλληνα οικογενειάρχη και οδηγώντας τον σε συνεχείς παγίδες πιστώσεων και δανεισμών, με νέα «ελκυστικά» στην όψη τους και «καταστροφικά» στο αποτέλεσμά τους, προϊόντα. Ο κος. Κώστας Καραμανλής, παρενέβη επιλεκτικά για να παύσει μέρος της αυθαιρεσίας σε αυτό το σύστημα, είτε παρεμβαίνοντας στο σκάνδαλο των πανωτοκίων, είτε μορφοποιώντας επί το δικαιότερο, το πλαίσιο εκπλειστηρίασης περιουσιακών στοιχείων οφειλετών. Δυστυχώς, δεν κατάφερε ένα οριστικό ξεκαθάρισμα, καθώς κάποιοι από τους υπουργούς και υφυπουργούς του ήταν είτε δημιουργήματα, είτε εξαρτήματα των μηχανισμών και των προσώπων που κινούσαν και διαχειρίζονταν αυτό το παρανοϊκό σύστημα πλουτισμού των λίγων σε βάρος των πολλών.

Τώρα, ο κος. Παπανδρέου, επανερχόμενος στην εξουσία, δεν αγγίζει καν τις τράπεζες. Προφανώς, οι τραπεζιτικοί παράγοντες που συμμετείχαν στα μυστικά δείπνα στα οποία εσυζητείτο και προετοιμαζόταν η επαναφορά του ΠαΣοΚ στα κυβερνητικά πράγματα, θα νιώθουν πολύ άνετοι και ασφαλείς που έχουν να κάνουν με έναν δικό τους άνθρωπο.

To show με τις παραιτήσεις υπουργών-υφυπουργών μόλις έχει αρχίσει

Για να λάβετε μία πραγματική αίσθηση για το τι πρόκειται να ακολουθήσει με τους συντελεστές της κυβέρνησης του κου. Γιώργου Παπανδρέου, αρκεί να σας πούμε πως η πρώτη παραίτηση υπουργού στην πρώτη κυβέρνηση του κου. Κώστα Καραμανλή, είχε συμβεί σε έξι μήνες συν λίγες μέρες από την ορκωμοσία της.
Συγκεκριμένα, ο κος. Καραμανλής είχε ορκίσει τους υπουργούς στους στις 10/3/2004 και ο κος. Σάββας Τσιτουρίδης είχε μεταβεί στο πρωθυπουργικό γραφείο για να υποβάλλει την παραίτησή του από υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης (λόγω της κατηγορίας που του αποδόθηκε για παράτυπη μεταγραφή του γιου του από πανεπιστημιακή σχολή της Κρήτης σε αντίστοιχη της Αθήνας) στις 22/9/2004.
Από την άλλη πλευρά, ο κος. Παπανδρέου όρκισε τους υπουργούς του στις 7/10/2009 και ο κος. Ντίνος Ρόβλιας υπέβαλλε την παραίτησή του (κατηγορούμενος για ρουσφετολογικές μεταθέσεις) χθες, 15/12/2009, χωρίς καν να προλάβει να κλείσει δύο μήνες στη θέση του υφυπουργού Εσωτερικών.

Έχει να ακολουθήσει μεγάλο show με τους υπουργούς και τους υφυπουργούς της κυβέρνησης του κου. Παπανδρέου και να το θυμηθείτε. Γιατί; Απλά, διότι πρόκειται για ένα καινούργιο σύστημα εξουσίας, με νέα πρόσωπα που είναι ευεπίφορα στη σαγήνη των προνομίων και των δυνατοτήτων που προσφέρει η εξουσία. Και να σκεφτείτε πως δεν έχουν ακόμη οριστεί όλοι οι γενικοί και ειδικοί γραμματείς σε υπουργεία, πρόεδροι και διευθύνοντες σύμβουλοι σε Οργανισμούς και ΔΕΚΟ, σύμβουλοι, κ.ο.κ. Διότι από ‘εκεί συνήθως σκάνε τα μεγάλα κανόνια με σκάνδαλα.