Γιατί δεν αναπαράγεται το ρεπορτάζ Χαρδαβέλα για τη συνάντηση με Εφραίμ;

Γράφει ο ο αναγνώστης μας ΜΑΡΙΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

Γιατί κανείς σήμερα δεν αναφέρεται στο χθεσινό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Χαρδαβέλα για τον Καραμανλή που μαζί με τον Ρουσόπουλο επισκέφτηκαν τον Εφραίμ, του υποσχέθηκε χρήματα από το Δ' ΚΠΣ αφού του ανέφερε το ποσόν των 25 εκ. ευρώ από το Γ' ΚΠΣ και στη συνέχεια τον παρακάλεσε να μην πάρει δημοσιότητα το θέμα; Όλα αυτά on camera. Γιατί δεν ήθελε δημοσιότητα ο Καραμανλής; Γιατί δεν αναφέρετε ότι οι Κύπριοι μοναχοι Εφραίμ και ΣΙΑ έδιωξαν από τα κελιά τους 90χρονους μοναχούς για να ανακαινίσουν τα κελιά με επιδοτήσεις της ΕΕ και να καρπωθεί τα λεφτά; Γιατί δε λέτε ότι ο Καραμανλής δεν είχε καν καταλάβει πόσο βρώμικο ήταν το περιβάλλον και η κυβέρνησή του και αυτή του ανεπάρκεια την πληρώνει όλη η χώρα; Γιατί δε λέτε ότι την ίδια ανεπάρκεια επέδειξε το ΠΑΣΟΚ από το '81 και μετά; Αίσχος!

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ: Ο Κουφοντίνας υπεύθυνος για τη βόμβα στην Οικονομία!

Όταν η αλήθεια μιλάει μέσα από αδιάσειστα φωτογραφικά ντοκουμέντα, κάποιοι κύριοι οφείλουν να δώσουν στον ελληνικό λαό σαφείς, πειστικές απαντήσεις.

Μετά από ενδελεχή έρευνα μηνών, ανακαλύψαμε και αποκαλύπτουμε ότι σε όλες τις επαφές τους στο ECOFIN, οι κκοι. Γιώργος Αλογοσκούφης, Γιάννης Παπαθανασίου και τώρα, ο κος. Γιώργος Παπακωνσταντίνου συνοδεύονταν –ένας Θεός ξέρει βάσει ποίων χειρισμών και μεθοδεύσεων- από τον γνωστό σε ολόκληρο το πανελλήνιο για την τρομοκρατική του δράση Δημήτρη Κουφοντίνα.
Το κοστούμι, η γραβάτα και το χαμόγελο δε στάθηκαν ικανά για να μας παραπλανήσουν εμάς εδώ στο Poleatics και να μην αναγνωρίσουμε στο πρόσωπο, στο βλέμμα και στα χαρακτηριστικά του ανθρώπου που -μυστηριωδώς- παρίστατο και εξακολουθεί να παρίσταται δίπλα στους υπουργούς μας Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών στα ταξίδια τους στις Βρυξέλλες, τον γνωστό «φαρμακοχέρη» της οργάνωσης 17 Νοέμβρη.

Για να δείτε ότι η αποκάλυψή μας δεν επιδέχεται ούτε αμφισβήτηση, ούτε διάψευση σας παραθέτουμε τις φωτογραφίες που περιήλθαν στην κατοχή μας.
Σε δύο από αυτές, ο Κουφοντίνας εμφανίζεται δίπλα στον κο. Παπακωνσταντίνου, σε άλλη μία δίπλα στον κο. Παπαθανασίου, σε άλλη μία μαζί με τον κο. Αλογοσκούφη και τη Γαλλίδα υπουργό Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ, ενώ σας παραθέτουμε και άλλες δύο φωτογραφίες αρχείου, προκειμένου να αντιληφθείτε και εσείς την αλήθεια: Στην πρώτη εμφανίζεται ο Κουφοντίνας σε συνωμοτική συνομιλία του με το Σάββα Ξηρό εντός της αίθουσας του Δικαστηρίου και στην άλλη να απομακρύνεται από αυτήν, συνοδεία ανδρών της Ελληνικής Αστυνομίας.

Να παρατηρήσουμε, ότι η εμφάνιση του Κουφοντίνα δίπλα σε Γαλλίδα υπουργό, έρχεται να «κουμπώσει» με το γεγονός ότι ο έτερος εγκέφαλος της οργάνωσης 17Ν Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, διατηρούσε ανέκαθεν στενές σχέσεις με κύκλους των Παρισίων.

Απαιτούμε εξηγήσεις και τις απαιτούμε ΤΩΡΑ! Από όλους… Από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο κο. Πεταλωτή, από τους κους. Παπακωνσταντίνου, Παπαθανασίου και Αλογοσκούφη, αλλά πρώτα απ’ όλα, από τους ίδιους τους κους. Γιώργο Παπανδρέου και Κώστα Καραμανλή.

Τι δουλειά έχει ένας τρομοκράτης με την κυβερνητική πολιτική και ειδικά, στον καυτό τομέα της Οικονομίας;
Για ποιο λόγο συνοδεύει τους υπουργούς μας στο ECOFIN και μάλιστα σε μία περίοδο τόσο κρίσιμη για το παρόν και το μέλλον της Οικονομίας μας, αλλά και της χώρας μας εν γένει;
Με τι είδους διαδικασίες παίρνει άδειες από τη φυλακή στην οποία εκτίει την ποινή του και με ποια ταξιδιωτικά έγγραφα, με ποιο ονοματεπώνυμο, με ποια ιδιότητα ταξιδεύει;
Η σύνδεσή του με τη διαχείριση των οικονομικών μας και η στενή του σχέση απευθείας με τους αρμοδίους υπουργούς, ανεξαρτήτως σε ποιο κόμμα ανήκουν αυτοί, δικαιολογεί και επιβεβαιώνει το γεγονός ότι έχει τοποθετηθεί ωρολογιακή βόμβα τεράστιας ισχύος στα θεμέλια της Οικονομίας μας;
Σε ιδεολογικό επίπεδο, η ανάμιξη του Κουφοντίνα είναι αρκετή από μόνη της για να εξηγηθεί επαρκώς πως στην Οικονομία οι κυβερνήσεις μας ακολουθούν μία πολιτική αντιευρωπαϊκή, αντιφιλελεύθερη, αντιανταγωνιστική, αντιαναπτυξιακή και εν τέλει σοσιαλιστικοτριτοκοσμική, ή θα πρέπει να αναζητήσουμε άλλους, πρόσθετους επιβαρυντικούς παράγοντες;

Και εν πάση περιπτώσει, εάν δεν διαθέτουν το πολιτικό θάρρος και την ευθύτητα να δώσουν απαντήσεις πάνω στο πρωτοφανές οικονομικοκοινωνικοπολιτικό σκάνδαλο που αποκαλύπτουμε σήμερα, οι ίδιοι οι αιρετοί ή εντεταλμένοι παράγοντες της Πολιτείας, μήπως μπορεί τουλάχιστον να φιλοτιμηθεί να μας δώσει κάποιες βασικές -έστω- εξηγήσεις ο ίδιος ο Κουφοντίνας;

* σηκαρυατσσοαλιραχυορπυκσητνωκιμονοκιοσογρυοπυοιανιεσονεμοζινοκιεο

Τον «κίνδυνο της πόλωσης» για το Μεταναστευτικό αναλύει ο Ι. Βαρβιτσιώτης

(Αναδημοσίευση από τη στήλη «Γνώμες», του ένθετου «Νέες Εποχές», της εφημερίδας «Βήμα της Κυριακής» / 24/1/2010)

Μεταξύ των θεμάτων που η Κυβέρνηση κατά προτεραιότητα έχει θέσει προς επίλυση είναι και «το μεταναστευτικό». Ομως η προτεινόμενη από την Κυβέρνηση ρύθμιση περιορίζεται στην παροχή δικαιώματος ψήφου στους μετανάστες (στις τοπικές εκλογές). Δεν θέλω να μπω στη λογική ότι η ρύθμιση αυτή είναι εκλογικό τερτίπι, ότι γίνεται εν όψει των δημοτικών εκλογών του προσεχούς Νοεμβρίου.

Πάντως δεν αγγίζει καν το μεταναστευτικό πρόβλημα, για το οποίο όλα τα κόμματα συμφωνούν ότι είναι υπαρκτό και ότι υπάρχει άμεση ανάγκη να αντιμετωπισθεί. Το ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν υπάρχει κάποιο κοινό πρότυπο αντιμετωπίσεώς του αποδεικνύει και την πολυπλοκότητά του.

Ειδικότερα όμως στη χώρα μας θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι εξής παράμετροι: Πρώτον, ότι η χώρα μας αποτελεί μια από τις κυρίες πύλες εισόδου λαθρομεταναστών στην Ευρώπη και δεύτερον, ότι ήδη ως λαός και κοινωνία βιώνουμε επαχθέστατα το πρόβλημα. Θα πρέπει ακόμη να σημειωθεί ότι, παρά τις προσπάθειες που κατά καιρούς έχουν καταβληθεί, το κράτος δεν γνωρίζει ούτε πόσοι ούτε ποιοι διαμένουν στη χώρα μας, ούτε αν είναι εργαζόμενοι, ούτε ποια είναι η οικογενειακή τους κατάσταση.

Συνεπώς προέχουν ο έλεγχος και η περιστολή της λαθρομετανάστευσης, αλλά και η συλλογή όλων αυτών των στοιχείων, για να υπάρξει καθαρή εικόνα απεικονίζουσα την πραγματική κατάσταση και μετά να ακολουθήσει η διεύρυνση των πολιτικών δικαιωμάτων των μεταναστών. Διαφορετικά η χορήγηση ιθαγένειας και δικαιώματος ψήφου και με ελάχιστα προαπαιτούμενα, το πιθανότερο είναι πως θα λειτουργήσουν ως κίνητρο για τη διόγκωση του λαθρομεταναστευτικού κύματος στη χώρα μας.

Κυρίως όμως ελλοχεύει ο κίνδυνος να ενδυναμωθεί μια ξενόφοβη τάση με απρόβλεπτες κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες.

Και δεν αναφέρομαι μόνο στην προσπάθεια του ΛΑΟΣ να ενισχύσει την ξενοφοβία με την προσδοκία ότι έτσι θα ενισχύσει την πολιτική του επιρροή. Δεν πρωτοτυπεί άλλωστε. Ακριβώς το ίδιο συνέβη σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, όπου ακροδεξιά κόμματα αύξησαν την πολιτική τους ισχύ με μόνη σημαία την πολιτική εναντίον των μεταναστών. Και θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι όσοι ελπίζουν ότι έτσι θα μειωθεί η δύναμη της Νέας Δημοκρατίας ότι οι πολίτες που εξ αυτού του λόγου θα προσεγγίσουν τον ΛΑΟΣ θα ανήκουν σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα.

Με ανησυχεί κυρίως ότι το θέμα αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πόλωση την ελληνική κοινωνία. Γι΄ αυτό πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος συναίνεσης. Πρέπει να χτυπηθεί η πάγια αντίληψη κατά την οποία ο δικομματισμός επιβιώνει και λειτουργεί μόνον ως ρήξη και αντιπαράθεση. Η προσέγγιση με τον αντίπαλο θεωρείται αδυναμία, υποχώρηση, υποταγή. Η συγκρουσιακή τάση, έστω και τεχνητή, εκλαμβάνεται ως ισχύς, υπεροχή, επικράτηση. Το ίδιο επιβεβαιώνεται την περίοδο αυτή και με δύο άλλα σημαντικά νομοθετήματα. Το σχέδιο για τη διοικητική μεταρρύθμιση «Καλλικράτης» και την ψήφιση νέου εκλογικού συστήματος. Πρόκειται για δύο θεσμικής σημασίας ζητήματα, που απαιτούν αντίστοιχα την ευρύτερη- το δυνατόν- πολιτική συναίνεση, προκειμένου να εδραιωθούν ως εκσυγχρονιστικά και να λειτουργήσουν ωφέλιμα για τον τόπο. Ωστόσο, όπως δείχνουν τα πράγματα, και τα δύο αυτά νομοθετήματα θα περάσουν με μονοκομματική έγκριση, καταψηφιζόμενα από την αξιωματική αντιπολίτευση και- στη χειρότερη περίπτωση- με τη «δέσμευση» ότι η ΝΔ προτίθεται ως κυβέρνηση να τα ανατρέψει (κατά το πρότυπο της «αντιπολιτευτικής βεντέτας», που επέβαλε το ΠαΣοΚ).

Είναι κοινότοπο να προστεθεί ότι με τις σημερινές συνθήκες τα τρία παραπάνω θέματα θα έπρεπε να αποτελέσουν το προζύμι για μια ευρύτερη συναίνεση των δυο μεγάλων κομμάτων στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσεως. Αφού στα θέματα αυτά οι θέσεις ΠαΣοΚ και ΝΔ παρουσιάζουν πολλά κοινά σημεία και λιγότερα αντικρουόμενα. Την πρωτοβουλία βέβαια θα πρέπει να την έχει η Κυβέρνηση, η οποία μέχρι σήμερα μόνο στα λόγια επιζητεί συναίνεση. Να ελπίσουμε ότι θα μεταβάλει τακτική;

* Ο κ. Ιωάννης Βαρβιτσιώτης είναι πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κ. Καραμανλής και πρώην υπουργός