Αληθεύει ότι γιατροί μας είχαν εντοπίσει σε ασθενείς τους (ειδικά σε παιδιά) συμπτώματα της «γρίπης των χοίρων» από πέρυσι το χειμώνα, χωρίς όμως να πανικοβληθούν, ή να προβληματιστούν, παρά αντιμετώπισαν την κατάσταση, όπως θα έκαναν και με την κοινή γρίπη;
Αληθεύει επίσης ότι η «μετανάστευση» του ιού στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού και ειδικά στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής, προκάλεσε τους πρώτους θανάτους λόγω κυρίως της έλλειψης υγειονομικών, ιατρικών, νοσοκομειακών, νοσηλευτικών κλπ. υποδομών, μέσων και στελεχών και ότι η συνεπακόλουθη «έκρηξη» ανά τον κόσμο του φόβου πανδημίας και της απειλής θανάτων ήταν τίποτε άλλο από ένα «παιχνίδι» αμοιβαίου συμφέροντος και πρωτοφανούς αισχροκέρδειας, ανάμεσα στις φαρμακευτικές εταιρείες και στα μέσα ενημέρωσης;
Και επιπλέον, γιατί Έλληνες (και όχι μόνο) γιατροί, επιφυλάσσονται και αποφεύγουν να κάνουν το εμβόλιο στους εαυτούς τους και στους ασθενείς τους; Υπάρχουν πιθανότητες επιπλοκών, ή απλά, δε συντρέχει σοβαρή ανάγκη, ούτε και ουσιαστικός λόγος;