3 Δεκ 2009

Μπορούν κάποιοι να παύσουν να φέρονται ως μπαμπουϊνοι σε διέγερση;

Μερικά "προεδρικά" -σύμφωνα με το αποτέλεσμα- στελέχη, μεσαίας κλίμακας, που αντιμετωπίζουν τους συναδέλφους τους, οι οποίοι είτε στήριξαν ευθέως την κα. Ντόρα Μπακογιάννη, είτε δεν στήριξαν τον κο. Αντώνη Σαμαρά, με μία συμπεριφορά που θυμίζει μονάχα μπαμπουϊνο σε φάση ερωτικής υπερδιέγερσης, μήπως θα 'πρεπε να συγκρατήσουν λιγάκι το μένος και την εκδικητικότητά τους; Δεν είναι ότι εκτίθενται πολιτικά οι ίδιοι, αλλά απειλούν να δημιουργήσουν αλγεινές εντυπώσεις σε ότι αφορά τις προθέσεις του νεοεκλεγέντος προέδρου. Αγνοούν προφανώς ότι οι βασιλικότεροι του βασιλέως, δεν είναι βέβαιο ότι θα λάβουν την εύνοια που επιδιώκουν, εάν διαπιστωθεί πως του προκαλούν ζημιά.

Σημείωση: Έχουν ήδη διατυπωθεί βαρείς υπαινιγμοί. Παραδείγματα; Πάρτε λίγα για τώρα. Στο στέλεχος Ο.Β. ειπώθηκε "από σένα περιμέναμε να είσαι μαζί μας και δεν το ξεχνάμε". Στο στέλεχος Δ.Κ., "το σκέφτηκες καλά, θές να καταστρέψεις την πολιτική σου καρριέρα;" Στο στέλεχος Γ.Μ. "εσύ που ήσουν και στην Άνοιξη, όφειλες να ήσουν μαζί μας" και "κρίμα, έστω και ως τεχνοκράτης θα ήσουν χρήσιμος σε κάθε πρόεδρο". Στο στέλεχος Κ.Κ., "να δούμε από που θα πας να γυρέψεις χρίσμα του χρόνου"! Κύριοι, συμμαζευτείτε, διότι αν δεν σταματήσουν όλα αυτά εδώ και τώρα, θα αρχίσουμε να "μπουμπουνίζουμε" όχι μονάχα αρχικά και ακρωνύμια, αλλά ονοματεπώνυμα και καταγγελίες και μετά, εσείς είναι που θα κινδυνεύσετε να κατηγορηθείτε για "υπονόμευση της ενότητας της βάσης" - όπως ήταν τα λόγια του κου. Σαμαρά στο μήνυμα μετά την ανακήρυξή του ως νικητή της εκλογής.

DeFreJus και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, μην μας ζαλίζετε τον έρωτα

Ελέγχοντας τα σχόλια πάνω στην ανάρτησή μας για τις τοποθετήσεις των κκ. Πάνου Παναγιωτόπουλου και Κώστα Μαρκόπουλου στις θέσεις των δύο βασικών εκπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας, πέσαμε πάνω στο ακόλουθο σχόλιο που μας αφιέρωσε ο DeFreJus, ένας blogger που διάκειται στο πλευρό της Νέας Δημοκρατίας και που στην αναμέτρηση για την εκλογή προέδρου στήριζε (και προφανώς εξακολουθεί να στηρίζει, παρότι η εκλογή πέρασε) την κα. Ντόρα Μπακογιάννη.

Φίλε Poleatics, όταν είσαι πραγματικά Αδέσμευτος μπλόγκερ και όχι κομματικός εγκάθετος ή καρεκλοκένταυρος δεν αναγκάζεσαι να κάνεις κωλοτούμπες και να γλείφεις εκεί που έφτυνες... Ο νοών νοείτω. Και εις ανώτερα! Ίσως και... Γραμματέας της "Νέας Πολιτικής Άνοιξης"...

Το πρώτο που έχουμε να πούμε, είναι ότι έχουμε αφήσει τα σχόλια εντελώς ελεύθερα και δεν έχουμε κατεβάσει ποτέ, κανένα, κάτω. Ακόμη και κείνα που μας λοιδορούσαν ή απειλούσαν. Και όποιος βιαστεί να μας καταλογίσει ότι υπερβάλλουμε όταν μιλάμε για λοιδορίες ή απειλές, ευχαρίστως να τον παραπέμψουμε στα συγκεκριμένα σχόλια. Είπαμε: δεν σβήνουμε τίποτα. Μπορούμε ακόμη και να δημοσιοποιήσουμε emails που έχουμε λάβει με ανάλογο περιεχόμενο.

Από εκεί και πέρα, να εκμεταλλεύεται ο καθένας σαν τον DeFreJus το γεγονός ότι αφήνουμε τα σχόλια εντελώς ελεύθερα και αλογόκριτα προκειμένου να μπαίνει μέσα για να μας αποδώσει όχι απλά αφοριστικούς, αλλά δυσφημιστικούς χαρακτηρισμούς όπως «εγκάθετος», «καρεκλοκένταυρος», «κωλοτούμπας», «γλύφτης» κ.α. δηλοί ψυχική αστάθεια κατ’ αρχήν και ηθική αμετροέπεια στη συνέχεια. Ψυχική αστάθεια, διότι αν οξυγόνο μέσα στη μέρα σου είναι να βρίζεις και να προσβάλεις τον άλλον, τότε σίγουρο δεν πας καλά – υπάρχει κάτι που πρέπει να το κοιτάξεις. Ηθική αμετροέπεια, διότι αν συμπεριφέρεσαι ωσάν κάποιος Θεός να σου έχει χαρίσει την τήβεννο του υπέρτατου κριτή που δικαιούται να διαπράττει κυρίως «δίκες προθέσεων» έναντι οιουδήποτε, τότε είναι παραπάνω από πιθανό ότι τα δικά sου τα χαΐρια και τις πομπές είναι που επιδιώκεις να συγκαλύψεις.

Επί της ουσία των πολιτικών μας αναφορών τώρα…

Δε μπορούσαμε να καταστήσουμε πιο προφανές ότι δεν επιθυμούσαμε την εκλογή του κου. Σαμαρά, αν και προσπαθούμε να είμαστε τόσο ανοικτοί στις διαφορετικές απόψεις και στο διάλογο, όσο να φιλοξενούμε άρθρα όπως του δημοσιογράφου κου. Βασιλακόπουλου και της πολιτευτού κας. Γούτα που υποστήριζαν την εκλογή του νυν προέδρου της ΝΔ. Πράξαμε οτιδήποτε ήταν δυνατό για να αποδυναμώσουμε την υποψηφιότητά του ιδεολογικά και πολιτικά, χωρίς να προσφεύγουμε ωστόσο σε ύβρεις και αυτό φάνηκε σε όλες μας τις αναρτήσεις μας. Αποτέλεσμα αυτής της στάσης μας, ήταν να μπαίνουν στα σχόλιά μας διάφοροι bloggers ή απλοί αναγνώστες που επρόσκειντο στην κα. Μπακογιάννη και να μας επευφημούν και οι αντίπαλοί τους στο διαδίκτυο, εκείνοι που επρόσκειντο στον κο. Σαμαρά, για να μας αποδοκιμάζουν. Προφανώς, ούτε οι πρώτοι, ούτε οι δεύτεροι πρόσεξαν, μέσα στην τύφλωση και στην κώφωση του φανατισμού τους, ότι ούτε την κα. Ντόρα Μπακογιάννη θέλαμε στην προεδρεία της ΝΔ και αυτό φάνηκε στη θέση που πήραμε επισήμως. Απλά την αντιμετωπίσαμε ως το «μη χείρον βέλτιστο». Για όποιον δεν το θυμάται εξάλλου, για τον α' γύρο, μεταξύ των κκ. Μπακογιάννη και Σαμαρά, εμείς προτείναμε Πανίκα!

Από εκεί και πέρα, η εκλογή έγινε και η επίδοση που πέτυχε ο κος. Σαμαράς ήταν τόσο χαρακτηριστικά υψηλή, που δεν επιδέχεται την παραμικρή αμφισβήτηση. Η ΝΔ έχει πλέον πρόεδρο και όποιος νιώθει Νεοδημοκράτης, οφείλει να τον στηρίζει. Η διαφορά είναι ότι εμείς, σεβόμενοι το θεσμό του προέδρου και πιστεύοντας στην εσωκομματική δημοκρατία και στο διάλογο, δεν θα του χαρίσουμε ούτε λευκή κόλλα, ούτε λευκή επιταγή, αλλά θα του παρέχουμε κριτική (και όχι … «κρητική», και ο νοών νοείτο, DeFreJus) στήριξη. Με άλλα λόγια, θα υπερθεματίζουμε όποιες του επιλογές μας φαίνονται θετικές και θα αναδεικνύουμε ως προβληματικές εκείνες του τις επιλογές που βλάπτουν την ενότητα, τη δυναμική και την προοπτική της ΝΔ – κατά την άποψή μας πάντα.

Στις πρώτες του επιλογές, ο κος. Σαμαράς μας φάνηκε μία χαρά. Ο κος. Αρβανιτόπουλος είναι άριστη επιλογή. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη. Δεν ενθουσιαστήκαμε με την παραμονή του κου. Δασκαλάκη και δεν το κρύψαμε καθόλου. Αν και η δικαιολογία που ευσταθεί είναι ότι υπάρχουν σοβαρές διοικητικές και διαχειριστικές εκκρεμότητες για να τακτοποιηθούν. Για τον κο. Δραβίλλα είμαστε ουδέτεροι, ακριβώς διότι δεν διαθέτουμε ιδία άποψη. Ο κος. Παναγιωτόπουλος αποτελεί ιδανική λύση για τη θέση του εκπροσώπου Τύπου συγκεκριμένα, όχι γενικά για οποιαδήποτε θέση στα ανώτατα κλιμάκια της κομματικής ιεραρχίας. Όπως λέει και η νεολαία μας, το «έχει», για να είναι εκπρόσωπος Τύπου. Άποψή μας μάλιστα, είναι ότι ο κος. Παναγιωτόπουλος θα έπρεπε να είχε αποτελέσει απαραιτήτως τον αντικαταστάτη του κου. Ρουσόπουλου στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου και μάλιστα, όχι τόσο αργά, όσο όταν παραιτήθηκε ο προηγούμενος, αλλά ακριβώς με την ανακοίνωση του σχήματος της πρώτης κυβέρνησης του 2007. Τέλος και ο κος. Μαρκόπουλος μας φάνηκε θετική επιλογή, διότι έχει διαμορφώσει στρωτό πολιτικό λόγο, έχει μάθει να επιχειρηματολογεί και πάνω απ’ όλα, δε γελοιοποιήθηκε στις τηλεοράσεις σαν πολλούς άλλους. Από εκεί και πέρα, θα ανακοινωθούν διάφορα ονόματα για διάφορες θέσεις στο αμέσως προσεχές διάστημα και αν διαπιστώσετε πως βρίσκουμε τα πάντα «μέλι-γάλα», τότε θα έχει καθένας το δικαίωμα να επανέλθει στην κριτική του προς εμάς και μάλιστα δριμύτερος. Θυμίζουμε πάντως, πως ήμασταν από τους πρώτους που καυτηριάσαμε την κίνηση του κου. Σαμαρά να παραχωρήσει την πρώτη του συνέντευξη στον «Ζούγκλα» Τριανταφυλλόπουλο.

Καλό θα είναι να μην κρίνετε κάποιοι εξ ιδίων τα αλλότρια. Η δύσμορφη φιγούρα που καταγγέλλετε οι περισσότεροι είναι το είδωλό σας, όχι το πρόσωπο του απέναντι, διότι στέκεστε μπροστά στον καθρέφτη της αυτοκριτικής σας και όχι μπροστά στο παράθυρο της κριτικής σας προς τους άλλους. Μέμφεστε, ή ψέγετε κάποιον που θεωρεί λογικό ή ηθικό να φερθεί συγκαταβατικά, ή έστω απροκατάληπτα, για κάποιο διάστημα απέναντι σε κάποιον που μόλις εξελέγη, διότι δειλιάζετε να παραδεχτείτε ότι είναι παράλογο ή ανήθικο να βάζετε τρικλοποδιά σε κάποιον που πάει να κάνει τα πρώτα του βήματα. Αποδίδετε την στάση μας σε υστερόβουλες προθέσεις, αλλά αυτό είναι κάτι που αν δεν αποδειχθεί με βάση τις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν, τότε θα μείνει μία έωλη, παραπλανητική, δυσφημιστική κατηγορία. Σε κάθε περίπτωση πάντως, για να μην χάνετε το χρόνο σας και χολοσκάτε τσάμπα, σας διαβεβαιώνουμε ότι αυτό το blog είναι δικό μας, δεν το έχουμε συνεταιρικά και επομένως, θα γράφουμε ότι γουστάρουμε, χωρίς να ζητούμε κανενός τη γνώμη ή την άδεια και χωρίς να μας νοιάζει κανενός η δυσαρέσκεια ή ευαρέσκεια.

Τέλος σας θυμίζουμε ότι τουλάχιστον εμείς, με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως εκείνες του αυτοαποκαλούμενου πολιτικού συντάκτη «Καλαπόδη», δεν ασκούμε λογοκρισία σε κανέναν blogger, είτε πρόσκειται στον έναν, είτε στον άλλον υποψήφιο, ή επίδοξο αρχηγό, αλλά ούτε και έχουμε ποτέ εισέλθει στον πειρασμό να εμπλακούμε σε τέτοιου είδους αντιπαλότητες, που είναι τόσο αχρείαστες, όσο και άχαρες . Ελπίζουμε να μην χρειαστεί να επανέλθουμε.

Όταν η Θ. Δραγώνα συνάντησε το υπουργείο (μη Εθνικής πλέον) Παιδείας

Του ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Δεν προτίθεμαι να κάνω διαφήμιση στο εμετικό ανάγνωσμα που συνέγραψε η κ. Θάλεια Δραγώνα σε συνεργασία με έναν Τούρκο καθηγητή πανεπιστημίου και στο οποίο υποστηρίζει ότι "η διδασκαλία της ιστορίας μας στα σχολεία μας, παράγει εθνικισμό". Προτίθεμαι όμως να θυμίσω τι είναι σήμερα η κ. Δραγώνα.
Η εν λόγω τέως ευρωβουλευτής του ΠΑ. ΣΟ. Κ. είναι ειδική γραμματέας της κ. Διαμαντοπούλου στο υπουργείο Παιδείας, στον τίτλο του οποίου, ενοχλούσε ως φαίνεται τον κ. Παπανδρέου, ο όρος "Εθνική" και τον... έφαγε. Η κ. Δραγώνα λοιπόν με τις αφελληνιστικές απόψεις αξιολογεί τα βιβλία που διδάσκονται τα παιδιά μας στα σχολεία, σήμερα. Κι αποτελεί έναν ακόμη κρίκο στην πρόθεση του Αμερικανογεννημένου κ. Παπανδρέου, που ολοένα αποκαλύπτεται και πιο πολύ, να κάνει οτιδήποτε το ελληνικό να ακούγεται "ξεπερασμένο".
Η κ. Δραγώνα δεν είναι τίποτα άλλο από λαγός... Με την διαφορά ότι κάτι τέτοιοι λαγοί γίνονται συνήθως... στιφάδο από τα πράγματα. Το βιβλίο της κ. Δραγώνα είναι μια συνέχεια στην κατάργηση των υπουργείων Μακεδονίας - Θράκης και Αιγαίου, την απάλειψη του όρου "Εθνική" από όπου υπήρχε, των... απευθείας συνομιλιών με το κρατίδιο των Σκοπίων και την δήλωση που έκανε ο κ. Παπανδρέου, από την Λευκωσία, πως "η Κύπρος πρέπει να απελευθερωθεί από τις δυο μητέρες πατρίδες". Δεν κάνω "δίκη προθέσεων", με αυτήν μου την παρέμβαση. Κάνω καταδίκη πράξεων που κάνουν αυτή την "φρέσκια κυβέρνηση", ήδη να μοιάζει επικίνδυνη για τον τόπο !

Ευπρόσδεκτοι, αν και αναμενόμενοι, οι διορισμοί των δύο βασικών εκπροσώπων

Δύο στα δύο τρίποντα για τον κο. Αντώνη Σαμαρά στις τοποθετήσεις νέων αξιωματούχων - ήτοι ευστοχία εκατό τοις εκατό. Μετά τον διορισμό των κκ. Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου και Θεόδωρου Δραβίλλα στις θέσεις του διευθυντή Πολιτικού Γραφείου Προέδρου και Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή του κόμματος αντίστοιχα, ανακοινώθηκαν ο κος. Πάνος Παναγιωτόπουλος ως εκπρόσωπος Τύπου και ο κος. Κώστας Μαρκόπουλος ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος.

Κατ’ αρχήν και οι δύο βουλευτές τάχτηκαν υπέρ της υποψηφιότητας του κου. Σαμαρά σε μία φάση που οι δημοσκοπήσεις δεν τον ευνοούσαν. Εργάστηκαν σκληρά για την καμπάνια του, εμφανιζόμενοι σε τηλεοπτικές αναμετρήσεις κόντρα σε υπεράριθμους αντιπάλους. Πάνω απ’ όλα όμως, αντιπροσώπευσαν με πειστική γλώσσα τις απόψεις του, χωρίς φραστικές ακρότητες, ή πολιτικές ακροβασίες, φροντίζοντας να είναι ευγενικοί και κυρίως, συναδελφικά αλληλέγγυοι απέναντι σε βουλευτές και στελέχη που υποστήριζαν την κα. Μπακογιάννη.

Σε ότι αφορά τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για καθεμιά από τις θέσεις, είναι σίγουρο ότι οι κκ. Παναγιωτόπουλος και Μαρκόπουλος έχουν να παρουσιάσουν επάρκεια.

Ο κος. Παναγιωτόπουλος διαθέτει ευφράδεια, ευελιξία και πάνω απ’ όλα, πολιτική, δημοσιογραφική και τηλεοπτική πείρα. Οι πολιτικοί συντάκτες τον θεωρούν παλιό συνάδελφο, αλλά στο μεταξύ έχει μεσολαβήσει ένα ικανό διάστημα εντός του οποίου ο παλαιός παρουσιαστής του τηλεοπτικού «Προφίλ» έχει μάθει να αντιμετωπίζει τον Τύπο υπό το οπτικό πρίσμα και τους κώδικες συμπεριφοράς ενός ανθρώπου που κατέχει θεσμικό ρόλο εντός του πολιτικού και κομματικού μας συστήματος.

Ο κος. Μαρκόπουλος, από την άλλη πλευρά, διαθέτει την ψυχραιμία ενός θωρακοχειρουργού (αυτή είναι η ιατρική ιδιότητά του), αλλά και τη μαχητικότητα ενός πολιτικού στελέχους που έχει μάθει να επιβιώνει σε δύσκολες πολιτικές καταστάσεις, είτε μιλάμε για τη μετάβασή του από την Πολιτική Άνοιξη στη Νέα Δημοκρατία, είτε για την επιτυχία του να εκλέγεται σε μία Περιφέρεια τόσο σκληρή και ανταγωνιστική, όσο είναι η Εύβοια. Ο κος. Μαρκόπουλος, είναι αγαπητός στους συναδέλφους του, είτε όταν συνομιλεί (ή διαφωνεί όταν χρειάζεται) μαζί τους στη Βουλή, είτε όταν τους κλέβει τη μπάλα στο κέντρο παίζοντας ως χαφ στην ομάδα ποδοσφαίρου των βουλευτών.

Αναμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε τις επιλογές του κου. Σαμαρά σε ότι αφορά την εκλογή νέου γραμματέα Κοινοβουλευτικής Ομάδας αρχικά, για την οποία απαιτείται η ψήφος των βουλευτών και θα είναι το πρώτο εσωκομματικό crash-test για τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο και την εκλογή γραμματέα Κεντρικής Επιτροπής σε μία μεταγενέστερη φάση. Επίσης, εκκρεμεί και ο διορισμός νέων γραμματέων, ενώ σύμφωνα με τα φημολογούμενα, ο κος. Σαμαράς θα προχωρήσει και στο σχηματισμό σκιώδους κυβέρνησης, χρεώνοντας τομείς ευθύνης σε βουλευτές. Πάντως, στις θέσεις για τις οποίες απαιτείται ψήφος εκλογής, είναι λογικό ο κος. Σαμαράς να καταλήξει σε πιο συναινετικές επιλογές, δηλαδή, ακόμη και σε στελέχη που δεν βρίσκονταν μαζί του, στο ίδιο στρατόπεδο, τους τελευταίους δύο μήνες.