30 Σεπ 2009

Μεγάλες (και πικρές) αλήθειες για Καβάφη και «Μετεξέλιξη»


Να πούμε καθαρά και ξάστερα κάποια πράγματα για την υπόθεση ενός από τα δοκιμαστικά προσχέδια εξώφυλλου του περιοδικού «Μετεξέλιξη» της Νέας Δημοκρατίας. Κατ' αρχήν, να δούμε τους στίχους του Καβάφη από το ποίημα «Ο Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης», που περιείχε το προσχέδιο.

«Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος
..........................................................
έμαθ΄ επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται·
κ΄ έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν χαλάσει την καλούτσικην εντύπωση
μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά,
.........................................................
Γι΄ αυτό και περιορίζονταν σε λίγες λέξεις,
προσέχοντας με δέος τες κλίσεις και την προφορά·
κ΄ έπληττεν ουκ ολίγον έχοντας κουβέντες στοιβαγμένες μέσα του».

Πρώτον, πρόκειται για ένα αριστούργημα της ποίησης, μοναδικό στη σύλληψη και στην εκφορά των στίχων του. Είναι δυνατό να ενοχλεί ο Καβάφης από μόνος του;

Δεύτερον, αν ο «Ηγεμών» ταιριάζει γάντι στον κο. Παπανδρέου, Γιώργο, Jeffrey, εν δυνάμει πρωθυπουργό, ή όπως αλλιώς και αν ονομάζεται, δε φταίει ούτε ο Καβάφης, ούτε η «Μετεξέλιξη».

Τρίτον, ως εξώφυλλο πολιτικής παρέμβασης, εάν κυκλοφορούσε, θα ήταν μοναδικό, διότι θα έφερνε έναν κορυφαίο Έλληνα ποιητή να προφητεύει από ογδόντα τόσα χρόνια πριν, τα δικά μας φαιδρά καθέκαστα.

Τέταρτον, εάν έβγαινε το εξώφυλλο, θα προκαλούσε σίγουρα θόρυβο, αλλά αυτός θα ήταν προς το συμφέρον και προς το όφελος της κοινής γνώμης. Όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο δικός μας τωρινός «Ηγεμών», αλλά λίγοι έχουν τα κότσια να βγουν να το φωνάξουν.

Πέμπτον, το ΠαΣοΚ φρούμαξε, το ίδιο και ο είρων, εξυπνάκιας εκπρόσωπός του κος. Παπακωνσταντίνου, ακριβώς διότι οι στίχοι του Καβάφη και το εξώφυλλο της «Μετεξέλιξης» θα έφερναν στο φως τη μεγάλη συνταρακτική αλήθεια για εκείνον τον οποίο θέλουν να μας καπελώσουν με το στανιό, ΗΠΑ και Διαπλοκή.

Έκτον, ο πληροφοριοδότης για τη διαρροή του περιεχομένου του εξωφύλλου, είναι πασιφανές πως βρίσκεται εντός των τειχών της ΝΔ. Στόχο είχε να χαλάσει αυτή την ευφυέστατη παρέμβαση, να εκθέσει τους ανθρώπους πίσω από αυτή, ενώ στο τέλος, δεν πέτυχε τίποτε άλλο από το διασύρει το κόμμα και να ρίξει νερό στο μύλο του ΠαΣοΚ.

Έβδομον, είναι πασιφανές ότι ο πληροφοριοδότης κινήθηκε έτσι, όχι διότι διαδραματίζει ρόλο πολιτικού κατασκόπου εντός της ΝΔ, αλλά με επιδίωξη να προκαλέσει ζημιά στους αρμοδίους έκδοσης του περιοδικού που συμβαίνει να ανήκουν στο περιβάλλον συνεργατών του υπουργού Άμυνας κου. Μεϊμαράκη, αλλά και προκειμένου να πουλήσει φτηνή εξυπηρέτηση στους δημοσιογραφικούς κύκλους που έκαναν την υποτιθέμενη αποκάλυψη. Λόγω της τελευταίας παρατήρησης που αποτελεί ήδη κοινή παραδοχή, είναι φυσικό οι υποψίες να στρέφονται προς συγκεκριμένα πρόσωπα.

Όγδοον, εάν υποθέσουμε ότι αυτός ο πληροφοριοδότης θέλει να καλύπτεται πίσω από τη δικαιολογία πως ήθελε -τάχα- να προφυλάξει το κόμμα, απλά να πούμε ότι ούτε το εξώφυλλο κυκλοφόρησε επίσημα τελικά για να υπηρετήσει το σκοπό για τον οποίο προοριζόταν, αλλά ούτε και απεφέχθη ο θόρυβος και μάλιστα υπό τη μορφή εκλογικού σκανδάλου.

Ένατον, τελικά την πάτησαν όλοι, διότι και το θέμα κατέστη δημόσιο και οι στίχοι του Καβάφη έπαιξαν παντού.

Δέκατον, όλα τα 'χε η ΝΔ, αυτός ο αφελής καθωσπρεπισμός της ήταν που τη μάρανε. Το 1992, οι Βρετανοί Συντηρητικοί κάλυψαν μία δημοσκοπική διαφορά πολλών μονάδων και θριάμβευσαν επί των Εργατικών,. διότι δε δίστασαν να λένε φωναχτά ότι ο Νιλ Κίνοκ ήταν λίγος για πρωθυπουργός. Αλλά και στις τελευταίες εκλογές στον Καναδά, οι Συντηρητικοί νίκησαν τους Φιλελεύθερους, φέρνοντας στην επιφάνεια το ερώτημα πόσο Καναδός και πόσο πατριώτης μπορούσε να ήταν ο αρχηγός τους φέροντας το ονοματεπώνυμο Μικάελ Ιγκνάτιεβ.
Κλείνοντας, πάμε για άλλη μία φορά, δυνατά και με το σωστό ρυθμό απαγγελίας…

«Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος
.............................................................................
έμαθ΄ επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται·
κ΄ έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν χαλάσει την καλούτσικην εντύπωση
μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά
..............................................................................
Γι΄ αυτό και περιορίζονταν σε λίγες λέξεις,
προσέχοντας με δέος τες κλίσεις και την προφορά·
κ΄ έπληττεν ουκ ολίγον έχοντας κουβέντες στοιβαγμένες μέσα του».