Το λογικό θα ήταν να στεκόταν κανείς να σχολιάσει πρωταρχικά το περιεχόμενο της πολιτικής ομιλίας του κου. Αντώνη Σαμαρά σήμερα στην έναρξη της διαδικασίας των προσυνεδρίων. Εάν φυσικά δεν ανήγαγε η ίδια η Ρηγίλλης σε μοναδικό ζήτημα υψίστης προτεραιότητας, το μέγεθος της προσέλευσης των οπαδών.Ο πιο σωστός υπολογισμός αναφορικά με το πλήθος που συγκεντρώθηκε στη σάλα του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, είναι ένας αριθμός κοντά στις επτά χιλιάδες. Αντικειμενικά, θα μιλούσε κανείς για θρίαμβο. Ρεαλιστικά, πρόκειται για μία ψαλιδισμένη από παντού επιτυχία.
Άλλοτε, ένα τέτοιο πλήθος προσερχόταν αυθορμήτως και οικειοθελώς, χωρίς καμία σημαντική κομματική κινητοποίηση. Αυτή τη φορά, ο κομματικός μηχανισμός έδωσε τα ρέστα του. Τα τηλεφωνήματα από το call center ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Πολλοί αποδέκτες έλαβαν δύο και τρία τηλεφωνήματα. Οι τηλεφωνήτριες έδιναν την εντύπωση πως η πρόσκληση ήταν προσωπική και όχι μαζική, ή … «κονσέρβα» για να υποχρεώσουν κόσμο να φιλοτιμηθεί να ανταποκριθεί. Τα sms έδιναν κι έπαιρναν, φεύγοντας κατά χιλιάδες. Το ίδιο και οι επιστολές του κου. Σαμαρά, με την σκαναρισμένη υπογραφή. Τα διαφημιστικά μηνύματα σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα θύμιζαν μάλλον εκλογές σε ότι αφορά την πυκνότητα της επανάληψής τους. Κοντολογίς, με όλα τα προηγούμενα μαζί και ταυτόχρονα, στο ΣΕΦ θα έπρεπε να είχαν μαζευτεί πολύ παραπάνω από δέκα χιλιάδες Νεοδημοκράτες, που ήταν και ο επιθυμητός αριθμός προσέλευσης για τον κο. Σαμαρά και τους συνεργάτες του, σύμφωνα με πληροφορίες. Εις μάτην όμως…
Όλα αυτά, θα πρέπει να βάλουν σε πολύ μεγάλο προβληματισμό τους ανθρώπους που ορίζουν σήμερα τις τύχες του κόμματος. Και κυρίως, το γεγονός ότι ο παλμός και ο ενθουσιασμός μέσα στην «πανηγυρική» όπως διαφημιζόταν προσυνεδριακή συγκέντρωση από περιορισμένοι έως ανύπαρκτοι.
Πολλά πράγματα δεν πηγαίνουν καλά στη ΝΔ, αλλά το θλιβερό είναι ότι η προεδρική ομάδα προσανατολίζεται στα ακόμη χειρότερα.
