Ένα τελευταίο σχόλιο για σήμερα. Για τον κο. Σαμαρά και πάλι.
Όταν λέει πως επί έντεκα χρόνια βάδιζε μέσα σε μία πολιτική έρημο, ή ότι καθόταν στο σπίτι του και κοιτούσε τους τέσσερις τοίχους, υποθέτουμε πως θέτει το 1996 ως έτος έναρξης. Όταν δηλαδή, η Πολιτική Άνοιξη έμεινε εκτός Βουλής. Από το 1996, αν αθροίσουμε 11 χρόνια, καταλήγουμε στο 2007. Δηλαδή, όταν επανεξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας και άρχισε να ελπίζει ότι σε έναν ανασχηματισμό θα χριζόταν και πάλι υπουργός, έπαυσε ο κος. Σαμαράς να βαδίζει στην πολιτική έρημό του και να κοιτάζει τους τοίχους του σπιτιού του; Προφανώς, δεν εκτίμησε διόλλου ότι το 2004 έγινε δεκτός και πάλι στο κόμμα την κυβέρνηση του οποίου έριξε το 1993 για να ιδρύσει το δικό του κόμμα και να ψηφίσει στη συνέχεια την κυβέρνηση του αντίπαλου κόμματος! Ούτε και εκτίμησε ότι τοποθετήθηκε στη δεύτερη (επίσης τιμητική) θέση του ευρωψηφοδελτίου, αμέσως μετά τον κο. Ιωάννη Βαρβιτσιώτη, μεταβαίνοντας για τρία χρόνια στη χλιδή των Βρυξελλών!
Βέβαια, υπάρχει και η άλλη εκδοχή. Ότι η πορεία στην έρημο έληξε το 2004 και άρχισε το 1993. Αλλά το έτος εκείνο, δεν τον διέγραψε κανείς από τη ΝΔ, μόνος του έφυγε. Επιπλέον, θα ήταν ενδιαφέρον να παραδεχόταν ότι η ίδρυση της Πολιτικής Άνοιξης, σήμαινε γι’ αυτόν πορεία στην έρημο και απομόνωση στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού του. Θα το ... "εκτιμούσαν" πολύ να το άκουγαν αυτό, όσοι τον είχαν ακολουθήσει σε αυτό το εγχείρημα, πιστεύοντας ότι προς μία Άνοιξη, έστω και πολιτική, ήθελε να οδηγήσει και εκείνους και την χώρα και όχι στην περιπέτεια της ερήμου.
Είτε ισχύει το ένα σενάριο, είτε το άλλο, κοινό στοιχείο είναι η αχαριστία και η ματαιοδοξία.
28 Νοε 2009
Όχι μόνο δε μαζεύονται τα παλιά στελέχη, αλλά όπου φύγει-φύγει...
Μιας και καταπιαστήκαμε με τον δημοσιογράφο «Ρετσίνα», να σας ενημερώσουμε ότι μέσα από το site που γράφει τα parapolitika του, έχει τρελαθεί να παρουσιάζει τον κο. Αντώνη Σαμαρά να ξαναμαζεύει τη δύναμη στελεχών της Πολιτικής Άνοιξης. Προφανώς, ο «Ρετσίνας» επιδιώκει να κατασκευάσει ένα φόβητρο, ένα μπαμπούλα, για να πουλήσει -και πάλι-υπηρεσία στην κα. Μπακογιάννη. Χωρίς να το θέλει όμως, παρουσιάζει τον κο. Σαμαρά να έχει πιστούς οπαδούς και φίλους διαχρονικά.
Τι ισχύει στην πραγματικότητα; Όχι μόνο ο κος. Σαμαράς δεν ξαναμαζεύει το παλιό του κόμμα, αλλά η πλειοψηφία από τα στελέχη που μοιράστηκαν μαζί του την εμπειρία της ΠΟΛΑΝ, δε θέλουν να τον βλέπουν ούτε ζωγραφιστό και έχουν προσχωρήσει στο στρατόπεδο της κας. Μπακογιάννη, ή έχουν μείνει παγερά αμέτοχοι. Για την ακρίβεια, στο νέο του πολιτικό εγχείρημα ακολουθούν τον κο. Σαμαρά, κυρίως η κλειστή παρέα του σε Πανδρόσου και Αιόλου, οι άνθρωποι δηλαδή που έδιωξαν όλους τους οπαδούς και φίλους από ένα κόμμα που παραλίγο να πιάσει 10% στις ευρωεκλογές του 1994, συν η άλλη κλειστή παρέα. Ξέρετε ποια...
Η αποκάλυψη αυτού του γεγονότος, μαζί με κάποια ενδεικτικά ονόματα στελεχών, θα ήταν αρκετά, για να αναδειχθεί μία άγνωστη -στον πολύ κόσμο- εικόνα για το πώς νιώθουν για το ποιόν και το χαρακτήρα του κου. Σαμαρά, άνθρωποι που έχουν συνυπάρξει πολιτικά μαζί του. Αλλά, είπαμε, ο «Ρετσίνας» όχι μόνο δε φημίζεται ότι του «κόβει» το μυαλό πολιτικά, αλλά δεν βγάζει καν ρεπορτάζ της προκοπής.
Τι ισχύει στην πραγματικότητα; Όχι μόνο ο κος. Σαμαράς δεν ξαναμαζεύει το παλιό του κόμμα, αλλά η πλειοψηφία από τα στελέχη που μοιράστηκαν μαζί του την εμπειρία της ΠΟΛΑΝ, δε θέλουν να τον βλέπουν ούτε ζωγραφιστό και έχουν προσχωρήσει στο στρατόπεδο της κας. Μπακογιάννη, ή έχουν μείνει παγερά αμέτοχοι. Για την ακρίβεια, στο νέο του πολιτικό εγχείρημα ακολουθούν τον κο. Σαμαρά, κυρίως η κλειστή παρέα του σε Πανδρόσου και Αιόλου, οι άνθρωποι δηλαδή που έδιωξαν όλους τους οπαδούς και φίλους από ένα κόμμα που παραλίγο να πιάσει 10% στις ευρωεκλογές του 1994, συν η άλλη κλειστή παρέα. Ξέρετε ποια...
Η αποκάλυψη αυτού του γεγονότος, μαζί με κάποια ενδεικτικά ονόματα στελεχών, θα ήταν αρκετά, για να αναδειχθεί μία άγνωστη -στον πολύ κόσμο- εικόνα για το πώς νιώθουν για το ποιόν και το χαρακτήρα του κου. Σαμαρά, άνθρωποι που έχουν συνυπάρξει πολιτικά μαζί του. Αλλά, είπαμε, ο «Ρετσίνας» όχι μόνο δε φημίζεται ότι του «κόβει» το μυαλό πολιτικά, αλλά δεν βγάζει καν ρεπορτάζ της προκοπής.
«Ρετσίνα» άσε ήσυχα τα γυναικόπαιδα, θα σου ‘ρθει βομβαρδισμός
Πάνω στην αγωνία του ο δημοσιογράφος «Ρετσίνας» να προσφέρει το μπερδεμένο μυαλό του στην υπηρεσία της κας. Ντόρας Μπακογιάννη και να δημιουργήσει αλγεινές εντυπώσεις σε βάρος του στρατοπέδου των αντιπάλων της, τι νομίζετε ότι έκανε; Με παραπολιτικό του σχόλιο στο «Καρφί», χρέωσε στον κο. Χρήστο Δήμα προσπάθεια για δημιουργία σχέσης πολιτικής εγγύτητας με την κα. Μπακογιάννη, με σκοπό, να τον παρουσιάσει ως ευρισκόμενο σε αντίθετους δρόμους με τον πατέρα του κο. Σταύρο Δήμα. Σημειώστε δε, ότι τον πατέρα Δήμα (για τον οποίο μπορείτε να διαβάσετε τη γνώμη μας, που είναι άριστη, λίγες αναρτήσεις παρακάτω) ο εν λόγω δημοσιογράφος τον αποδομεί με parapolitika σχόλιά του σε όλα τα άλλα ενημερωτικά μέσα με τα οποία συνεργάζεται - επισήμως ή όχι.
Μέχρι σήμερα, έχουμε αντιμετωπίσει τον «Ρετσίνα» με κατανόηση, διότι γνωρίζουμε έως ποιο σημείο περιορίζεται η ευφυΐα του. Αλλά στην περίπτωση του Δήμα junior, αν προσπαθήσει να παίξει ξανά «βρώμικα», θα του φάμε το λαρύγγι. Τρέφουμε συμπάθεια στον Χρήστο, διότι αν και γιος Ευρωπαίου Επιτρόπου, πρώην υπουργού και κορυφαίου στελέχους, είναι σεμνός, ταπεινός και παλεύει να προοδεύσει με εφόδια το ήθος και την εργατικότητά του, ενώ δεν είναι καλά-καλά τριαντάρης. Αλλά και γενικότερα, θεωρούμε άνανδρο και αντιδεοντολογικό, πηγαίνοντας να χτυπήσει το γάϊδαρο κανείς, να χτυπάει το σαμάρι.
Μέχρι σήμερα, έχουμε αντιμετωπίσει τον «Ρετσίνα» με κατανόηση, διότι γνωρίζουμε έως ποιο σημείο περιορίζεται η ευφυΐα του. Αλλά στην περίπτωση του Δήμα junior, αν προσπαθήσει να παίξει ξανά «βρώμικα», θα του φάμε το λαρύγγι. Τρέφουμε συμπάθεια στον Χρήστο, διότι αν και γιος Ευρωπαίου Επιτρόπου, πρώην υπουργού και κορυφαίου στελέχους, είναι σεμνός, ταπεινός και παλεύει να προοδεύσει με εφόδια το ήθος και την εργατικότητά του, ενώ δεν είναι καλά-καλά τριαντάρης. Αλλά και γενικότερα, θεωρούμε άνανδρο και αντιδεοντολογικό, πηγαίνοντας να χτυπήσει το γάϊδαρο κανείς, να χτυπάει το σαμάρι.
«Ρετσίνα», άσε ήσυχο το παιδί να κάνει πολιτικά ότι γουστάρει και γενικά μην ασχολείσαι με τα «γυναικόπαιδα» αυτής της σύγκρουσης, γιατί θα σου σκάσουν στο κεφάλι «Καταιγίδα της Ερήμου» και «Σοκ και Δέος» μαζί.
Ευτυχώς δεν συγκρούστηκαν οι ογκόλιθοι και δεν άνοιξε κρατήρας
Για όσους δεν το πήρατε είδηση, σήμερα μεσημέρι στη ΝΕΤ, κατεγράφη συνάντηση των δύο μεγάλων ογκόλιθων της κεντροδεξιάς φιλοσοφίας, του κου. Αντώνη Σαμαρά και του δημοσιογράφου κου. Μανώλη Κοττάκη. Ευτυχώς, δεν σημειώθηκε σύγκρουση κι έτσι, γλυτώσαμε από το να μετατραπεί σε κρατήρα μέρος της Βόρειας Αθήνας. Αντιθέτως, η μειλιχιότητα και η συγκατάνευση που χαρακτήρισαν τη συνάντηση ήταν τόσο ανοιχτές, που επιβεβαιώθηκε τόσο το γεγονός ότι ο Μεσσήνιος πολιτικός ασκεί σε κάθε συνομιλητή του μία ακατανίκητη έλξη, όσο και ότι ο κος. Κοττάκης μπορεί (ίσως και θέλει) να γίνει ιδεολογικός γκουρού της παράταξης στο ενδεχόμενο επικράτησης του κου. Σαμαρά.
Σημείωση: Θα συστήναμε στον κο. Σαμαρά, να μην επικαλείται συνεχώς την προγιαγιά του διότι συνιστά προβληματική επιλογή να προσφεύγεις στη μνήμη μίας αυτόχειρος.
Σημείωση: Θα συστήναμε στον κο. Σαμαρά, να μην επικαλείται συνεχώς την προγιαγιά του διότι συνιστά προβληματική επιλογή να προσφεύγεις στη μνήμη μίας αυτόχειρος.
Ορεξάτοι από τη συγκέντρωση, ανέλυαν τη ..."μοριακή λύση" Χίτλερ!
Ελπίζουμε η χθεσινοβραδινή τριμελής παρέα των πενηντάρηδων comme il faut δικηγόρων που κάθονταν και έπιναν καφέ στα έξω καθίσματα του Zonar's, στην πάνω δεξιά γωνία προς Πανεπιστημίου, κάτω από τις ομπρέλες, να είναι μόνο προσωπικοί φίλοι ενός εκ των υποψηφίων προέδρων της Νέας Δημοκρατίας (όπως "κοκκορεύονταν", αναφέροντας αναρίθμητες ιδιωτικές σκηνές και συνομιλίες που έχουν μοιραστεί μαζί του από πολύ παλιά, έως και τώρα) και όχι πολιτικοί -αν και μόλις είχαν τελειώσει από τη συγκέντρωσή του. Διότι, οι απόψεις που μεγαλοφώνως εξέφεραν, εις επήκοον όλων των πελατών γύρω, θα σόκαραν ακόμη και Χρυσαυγίτες. Σύμφωνα με αυτές, συνοπτικά, ο νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης κος. Χέρμαν Φαν Ρομπάι είναι μία ... "ζαρτιέρα" των Παρισίων, η νέα υπουργός Εξωτερικών κα. Κάθριν Άστον, μία ... "πλύστρα" Εβραία που έχρισαν βαρόνη οι Άγγλοι τα "ζώα", που ως τέτοια τα αντιμετώπισε ο Ιούλιος Καίσαρ και ότι για όλους τους προηγουμένους, "ζαρτιέρες", "πλύστρες"-βαρόνες, Εβραίους, "ζώα"-Άγγλους κλπ., χρειαζόταν μία ..."μοριακή λύση" και πάνω σε αυτό, είχε τελικά δίκιο ο Χίτλερ, ο οποίος, διέπλαθε στο νου του την ιδέα των Ενωμένων Βαλκανίων με κέντρο την Ελλάδα, όπως άλλωστε και 'κείνοι (η παρέα των τριών φίλων της ιστορίας μας δηλαδή)!!! Δεν θέλουμε να επεκταθούμε σε πιο ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, ούτε σε ονόματα, αν και οι υπερφίαλοι ιστορικοί-πολιτικοί αναλυτές, ούτε αυτά τα έκρυψαν -βλέπετε, ήταν πολύ σίγουροι και υπερήφανοι για αυτά που υποστήριζαν. Ούτε θα σας πούμε ποιου υποψηφίου προέδρου ήταν φίλοι και οπαδοί οι προηγούμενοι και το Zonar's δεν αποτελεί καν ένδειξη, διότι βρίσκεται ακριβώς στο μέσο της απόστασης μεταξύ Πλατείας Κοτζιά και Ζαππείου. Στο κάτω-κάτω, αν θέλετε, μπορείτε να βάλετε και 'σείς την φαντασία σας να δουλέψει.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)