Ομως, το χειρότερο απ' όλα συνέβη με τη «Μετεξέλιξη», το Περιοδικό που πρόσκειται στη Ν.Δ. και το εξώφυλλό του με το ποδήλατο σε συνδυασμό με τον «Ηγεμόνα εκ Δυτικής Λιβύης» - τι ιερός τρόμος ήταν αυτός, από πλευράς ΠΑΣΟΚ και ΜΜΕ;!
Ιερό πρόσωπο είναι ο κ. Παπανδρέου και βλασφημία η σάτιρα εναντίον του; Και τόσο λιγόκαρδοι λαγοί οι Νεοδημοκράτες, οίτινες έσπευσαν να αυτολογοκριθούν αποσύροντας το περιοδικό;
Αλλά, αν οι Νεοδημοκράτες είναι τόσο λίγοι ώστε να αυτολογοκρίνονται κάθε φορά που αντιμετωπίζουν τρικυμία σε δακτυλίδι, πόσο αποτρόπαιη ήταν η απαίτηση των Πασόκων να αποδοκιμασθεί, κάποιων μάλιστα να λογοκριθεί το εν λόγω τρομερό αμάρτημα; Και πόσον υποκριτές είναι όλοι εκείνοι που παρεπιδημούν στα ΜΜΕ και σκούζουν για λογοκρισία κάθε φορά που στάζει η ουρά του γαϊδάρου, ποιούντες αντιθέτως την νήσσαν, όταν η λογοκρισία εμφανίζεται ως πολιτικώς ορθή (διότι βολεύει τους παπαγαλοτρόφους).
Είχα προ πολλών ετών τη χαρά να σατιρίσω τον Ανδρέα Παπανδρέου ως άλλον «Ηγεμόνα εκ Δυτικής Λιβύης» σε κόμικ που δημοσιεύθηκε τότε στον «Ριζοσπάστη». Δεν φιλοδοξώ (παρ' ότι το ελπίζω) να το φχαριστήθηκε και ο ίδιος, όμως ούτε ο Ανδρέας, ούτε οι άνθρωποί του διαμαρτυρήθηκαν ποτέ (επί χρόνια ολόκληρα) γαι τη σάτιρα - συχνά άγρια, εναντίον του. Είχε την αρχοντιά του (και τη μόρφωσή του) ο μεγάλος αυτός δημαγωγός.
Σήμερα οι επίγονοί του (αρχής γενομένης απ' την εποχή Σημίτη) προσπαθούν ενίοτε να καθιερώσουν τους αρχηγούς τους ως πρόσωπα απαραβίαστα. Πάντα
αποτυγχάνουν. Κι όσο πιο πολύ φοβούνται τη σάτιρα, τόσον πιο πολύ θα δίνουν το χώρο της στη χλεύη. Αν μπορούν να εννοήσουν τη διαφορά...
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 1.Χ.2009
stathis@enet.gr