Πως να μην πανικοβάλλονται οι κάτοικοι, εάν είναι εντελώς στον κόσμο τους οι δήμαρχοι;
Ο ένας, ζητάει ρίψεις νερού από αέρος μέσα στη νύχτα, ενώ τα πτητικά μέσα είναι αδύνατο να επιχειρήσουν στο σκοτάδι.
Ο άλλος, ζητάει ρίψεις νερού μέσα σε κατοικημένες περιοχές, χωρίς να σκέφτεται πως τόνοι νερού ριγμένοι από ψηλά μπορούν να σκοτώσουν ανθρώπους.
Ο τρίτος, καταγγέλει ότι αεροπλάνα και ελικόπτερα περνούν πάνω από το δήμο ή την κοινότητά του, χωρίς να σταθούν εκεί, αρνούμενος να δεχθεί ότι ο κεντρικός κρατικός μηχανισμός και οι αρμόδιες υπηρεσίες μπορεί να γνωρίζουν ή να εκτιμούν πως η παρακάτω περιοχή κινδυνεύει ίσως περισσότερο.
Και οι περισσότεροι, πλην εξαιρέσεων, αντί να εναρμονίσουν τις κινήσεις τους με το επίσημο κράτος και να συντονίσουν τους κατοίκους της περιοχής τους με σωστή ενημέρωση και υπεύθυνες οδηγίες, βγαίνουν στα μικρόφωνα και είτε παριστάνουν τους ρεπόρτερς, είτε επιδίδονται σε διαγωνισμό γλαφυρότητας στη γλώσσα και στην έκφραση.
Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να εκλέγουμε και πάλι ως δημάρχους εξέχοντα πρόσωπα και όχι τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας;
Υ.Γ.: Αλήθεια, για τις παράνομες χωματερές μές στα όρια των δήμων και κοινοτήτων τους και τα ξερόχορτα που δεν έχουν καθαριστεί, παρότι έχουν τις περισσότερες φορές παραλάβει τα σχετικά κονδύλια, γιατί δε λένε τίποτα;