Εύκολο το κουίζ των φίλων μπλόγκερ για τον «φίλο που δεν αξιοποιήθηκε»!

O Blogger Τειρεσίας σε χθεσινή ανάρτησή του με τίτλο «Ποιόν φίλο και στενό συνεργάτη απ' το 1990 δεν αξιοποίησε ο Σαμαράς;» και υπότιτλο «Ο πρόεδρος της ΝΔ τον αγνοησε αν και ήταν από τους πιο ένθερμους υποστηρικές του στον προεκλογικό αγώνα, με πολλές παρουσίες στήριξης στην τηλεόραση» γράφει:
«Ο ίδιος ρίσκαρε το 1993 ακολουθώντας τον στην Πολιτική Άνοιξη αν και πρώτος βουλευτής στο νομό του, έμεινε επίσης ως το 2007 εκτός πολιτικής σκηνής "πληρώνοντας" την επιλογή του αυτή και τώρα δεν πήρε ούτε μια θέση στον κομματικό μηχανισμό, την στιγμή που αξιοποιούνται σε θέσεις-κλειδιά Μουτζαχεντίν της Ντόρας και άνθρωποι του Ρουσόπουλου».
Την ανάρτηση αναδημοσιεύει μάλιστα σήμερα και ο φίλος Mediakias, τον οποίο διαβάζουμε και εκτιμούμε όσο λίγους άλλους.

Συγγνώμη παιδιά, δε θέλουμε να σας παραστήσουμε τους έξυπνους, αλλά η απάντηση στο ερώτημά σας είναι ότι ο ατυχήσας φίλος στον οποίο αναφέρεστε ο τέως βουλευτής Έβρου κος. Άκης Γεροντόπουλος και για τη μη αξιοποίηση αυτού συγκεκριμένα, είχαμε γράψει πριν τρεις μέρες, στις 25/11/2009, σε μία ανάρτησή μας με τίτλο «Έχει χώρο για πολλά στελέχη ο Καιάδας της αφάνειας και της απαξίωσης». Η αφορμή μας δόθηκε σε σχέση με σχόλιό μας για ανάρτηση που είχε κάνει ο Blogger Ληξίαρχος για επερχόμενο «άδειασμα» του κου. Λευτέρη Ζαγορίτη από τον. Αντώνη Σαμαρά, αν και τον βοήθησε να εκλεγεί. Για την περίπτωση του κου. Γεροντόπουλου, αναφέραμε συγκεκριμένα:

«Κατ’ αρχήν να πούμε στον Ληξίαρχο και σε όλους ένας θερμό καλωσορίσατε στον κόσμο των φιλιών του κου. Σαμαρά. Ένα κόσμο τόσο μαγικό, που επιτρέπει για παράδειγμα στο Μεσσήνιο πολιτικό να ενσωματώνει οργανικά στο σύστημα Ρηγίλλης τον τέως Γενικό Γραμματέα Ενημέρωσης κο. Πάνο Λειβαδά, αλλά να αφήνει στην απέξω κάποιον σαν τον κο. Άκη Γεροντόπουλο, ο οποίος, πέρα από το γεγονός ότι είναι πιστός στον πρόεδρο της ΝΔ από το 1993 μέχρι σήμερα, ουσιαστικά έχει απομείνει χωρίς καμία πολιτική ενασχόληση αφού δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής. Έτσι, ο κος. Γεροντόπουλος περιφέρει την απογοήτευσή του στο Κολωνάκι. Ας πρόσεχε. Τα είχε εισπράξει τα δείγματα αναφορικά με το πώς μεταχειρίζεται τους φίλους του ο κος. Σαμαράς, με τον αποκλεισμό του από τα κεντρικά όργανα της Πολιτικής Άνοιξης, μαζί με όλη την Κοινοβουλευτική Ομάδα που αναδείχτηκε το 1993, όταν τρία χρόνια μετά, το κόμμα δεν κατάφερε να μπει καν στη Βουλή. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο ότι από την πρώτη Πολιτική Άνοιξη, της περιόδου 1993-1996, ελάχιστοι ακολούθησαν τον κο. Σαμαρά στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ».

Σε άλλη ανάρτησή μας στις 16/12/2009 με τίτλο «Άρχισαν οι υπονομεύσεις και οι πισώπλατες μαχαιριές στην αυλή Σαμαρά;» γράφαμε για το τι είδους δημοσιογραφικές επιθέσεις προσωπικής, πολιτικής και ιδεολογικής αποδόμησης δέχεται ο έτερος παλιός πιστός συνεργάτης του κου. Σαμαρά, ο γνωστός δημοσιογράφος και πολιτικός και οικονομικός αναλυτής κος. Χρύσανθος Λαζαρίδης και μάλιστα από κέντρα, τα οποία σχετίζονται υπογείως κα παρασκηνιακώς (σύμφωνα με ανάρτηση που είχε κάνει παλιότερα και ο Mediakias) με πρόσωπα που διεκδικούν να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην αρχηγική «αυλή» του κου. Σαμαρά.

Ενδεχομένως στον κο. Γεροντόπουλο, ο κος. Σαμαράς έχει «χρεώσει» το άσχημο αποτέλεσμα στην κάλπη του Έβρου στις εκλογές της 29ης Νοεμβρίου, αλλά και πάλι, ο συμπαθής σε όλους Άκης, σίγουρα δεν αξίζει τέτοιας μεταχείρισης, ούτε τέτοιας τύχης.

Εν κατακλείδι, θα διαβλέψουμε ότι έχουν να πιούν πολλοί φίλοι του κου. Σαμαρά, νεώτεροι και παλιοί, από το κώνειο της αχαριστίας και της αγνωμοσύνης που θα τους κεράσει, είτε σύντομα, είτε αργότερα. Να δείτε ότι έχουμε απόλυτο δίκιο.

Από την αρχή του μήνα γράφαμε για τον υπολογισμό όλων των αποδείξεων

Μία ακόμη επιβεβαίωση ότι στο Poleatics είμαστε προ Χριστού και όχι μετά Χριστό … «προφήτες» έρχεται από τις πληροφορίες που διαχέονται τις τελευταίες ημέρες από το Υπουργείο Οικονομικών ότι από την αρχή του έτους 2010, πρέπει να αρχίσουμε να μαζεύουμε τις περισσότερες, αν όχι όλες τις αποδείξεις, για ότι καταναλώνουμε. Απλά, σας θυμίζουμε ότι στις 4/12/2009, είκοσι-τέσσερις μέρες πριν δηλαδή, σε ανάρτησή μας με τίτλο «Αφήστε τις υπεκφυγές και πράξτε τα αυτονόητα για τη φοροδιαφυγή» είχαμε γράψει «το κλειδί για την αύξηση των φορολογικών εσόδων δε βρίσκεται στα πειράματα με αλλαγές στις κλίμακες φορολόγησης, αλλά στην πάταξη της μάστιγας της φοροδιαφυγής, η οποία, είναι δυνατό να επιτευχθεί με εντελώς αυτονόητα μέτρα, όπως είναι η προσμέτρηση των αποδείξεων από όλες τις οικιακές και καταναλωτικές δαπάνες της οικογένειας, ούτως ώστε οι πολίτες να επιμένουν να λαμβάνουν απόδειξη για οποιοδήποτε προϊόν ή υπηρεσία και επιπλέον, να μην υποκύπτουν στο δέλεαρ να πληρώνουν με "μαύρο" χρήμα, λαμβάνοντας ως αντάλλαγμα μία μικρή έκπτωση στις χρεώσεις».

Παράλογες οι αμοιβές και σε ιδιωτικά ΜΜΕ, παρότι δε μιλάμε για δημόσιο χρήμα

Υπερβολικές αμοιβές για τηλεοπτικούς δημοσιογράφους και παρουσιαστές αναφέρεται συχνά ότι δίνονται, όχι μόνο στην ΕΡΤ, αλλά και σε ιδιωτικά Μέσα Ενημέρωσης. Εκεί μάλιστα, τα ποσά ενδέχεται να είναι και πολύ υψηλότερα. Για τα ελλαδικά δεδομένα και πάντοτε σε σύγκριση με το τι ισχύει πάνω-κάτω στο εξωτερικό, δεν ακούγεται φυσιολογικό κάποιος ή κάποια να λαμβάνουν από μισό έως ενάμισι εκατομμύριο ευρώ ετησίως. Αναφέρουμε αυτά τα πόσα, διότι όντως είχαν ακουστεί πριν ξεσπάσει και στη χώρα μας η οικονομική κρίση, αν δεν υφίστανται ακόμη δηλαδή σε κάποιες περιπτώσεις. Δε χρειάζεται πολλή σκέψη, ούτε και φαντασία να αντιληφθεί κανείς πως αυτά τα χρήματα δεν τα επιτρέπουν ούτε ο ανταγωνισμός στο δικό μας χώρο της Ενημέρωσης, ούτε το μέγεθος και η ισχύς των δικών μας καναλιών, ούτε το μέγεθος των εσόδων τους, τα οποία, συνυπολογιζόμενα με τα έξοδα, χασούρα αφήνουν συνήθως, παρά κέρδη (απ’ ότι δηλώνεται επίσημα τουλάχιστον).
Επομένως, είτε κυκλοφορούν αδέσποτα ποσά έτσι, για το «θεαθήναι», χωρίς να έχουν την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα, είτε δηλώνονται πολλαπλάσιες αμοιβές από τα κανάλια και τα ΜΜΕ, για να «φουσκώνουν» τεχνητά τα έξοδά τους και στη συνέχεια καταβάλλονται στον/στην αμειβόμενο/η τα έξτρα ποσά για την χρέωση εισφοράς που θα κληθούν να πληρώσουν από τη φορολογική του/της δήλωση, είτε αυτά τα ποσά όντως δίδονται, προκειμένου να δικαιολογηθεί ενδεχομένως ο/η παραλήπτης τους να παρουσιαστεί ως μετέχων/ουσα σε κάποιο επιχειρηματικό πλάνο που θα ‘ναι κάποιο άλλο μεγάλο «κεφάλι» από πίσω και εκείνος/η θα είναι απλά front man (ή woman), με άλλα λόγια, απλή «βιτρίνα». Εκτός και αν δεν ισχύει απολύτως τίποτε από όλα τα λογικά και αληθοφανή -αν μη τι άλλο- που αναφέραμε μόλις προηγουμένως και όντως έχουμε να κάνουμε με στρεβλώσεις που αγγίζουν και ξεπερνούν σε διάφορες περιπτώσεις, τα όρια του παραλόγου.

Να μπει μπροστά ο πολίτης για να δοθεί τέλος στο όργιο σπατάλης στην ΕΡΤ

Επιστρέφοντας στο θέμα της ΕΡΤ και στις αμοιβές όχι μόνο των κεντρικών συντελεστών του ειδησεογραφικού της τμήματος, αλλά ακόμη και ανθρώπων για τους οποίους δε γνωρίζαμε ούτε τα ονοματεπώνυμά τους, έχουμε να παρατηρήσουμε ότι ο πολίτης έχει κάθε λόγο να νιώθει όχι απλά δυσαρεστημένος, αλλά αγανακτισμένος.
Οι αμοιβές που έγιναν γνωστές, είναι δυσανάλογες του έργου που προσφέρουν οι αμειβόμενοι, δυσανάλογες του επαγγελματικού ονόματος που έχουν δημιουργήσει, δυσανάλογες σε σχέση με τη θέση του κατέχει η Δημόσια Τηλεόραση μέσα στον ανταγωνισμό και το κυριότερο, δυσανάλογες σε ότι αφορά τις αμοιβές αναγνωρισμένων δημοσιογράφων ή διοικητικών στελεχών που υφίστανται σε Ευρώπη, Ηνωμένες Πολιτείες και σε ολόκληρο τον αναπτυγμένο κόσμο.
Είναι απαράδεκτο ο φορολογούμενος πολίτης να επιβαρύνεται με την αποζημίωση των παχυλών συμβολαίων που δίνονται πότε σε δικούς κι άλλοτε σε …ημέτερους και μάλιστα, για ένα τηλεοπτικό προϊόν το οποίο μπορεί να μην «καταναλώνει» καν. Ίσως θα ήταν σωστή η σκέψη να διοργανωθεί μία συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής, ενώ θα έπρεπε να διερευνήσουμε περαιτέρω το ενδεχόμενο, ή τη δυνατότητα να πηγαίνουμε στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων ως πληρωτέες στη ΔΕΗ τις χρεώσεις που υφιστάμεθα σε κατανάλωση ρεύματος, συν ενδεχομένως τις δημοτικές επιβαρύνσεις, αλλά σε καμία περίπτωση τη χρέωση για την ΕΡΤ.
Σε κάθε περίπτωση, εναπόκειται στον ίδιο τον πολίτη να δώσει τέλος σε αυτό το όνειδος της σπατάλης και της ασυδοσίας.