Αναδημοσιεύουμε παρακάτω ένα ολοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας Veto του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου στο φύλλο της περασμένης Κυριακής (σελίδα 24), με τίτλο «Το εθνικιστικό alter ego του Σαμαρά» και υπότιτλο «Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης από τη Β’ Πανελλαδική στα … δεξιά του νέου προέδρου της ΝΔ». Κατ’ αρχήν σημειώνουμε πως περιγραφική-ενημερωτική αναφορά για τον σύμβουλο του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, είχαμε κάνει και εμείς σε ανάρτησή μας στις 24/11/2009, πέντε μέρες πριν τις εσωκομματικές εκλογές δηλαδή, με τίτλο «Ένας μυστηριώδης αλλά ευφυής άνθρωπος στο πλευρό του Σαμαρά». Τι θέλουμε να πούμε με αυτό; Ότι εμείς, ορισμένα πράγματα τα υποδεικνύαμε με δημόσιες αναφορές μας πριν πάει ο Νεοδημοκράτης στην κάλπη να ψηφίσει και όχι μετά, όπως έκαναν πολλοί άλλοι όπως ο συντάκτης του δημοσιεύματος της εφημερίδας Veto.
Αλλά σε αυτή την ανάρτηση, δε θέλουμε να πουλήσουμε εξυπνάδα, ούτε να παραστήσουμε τους … προ Χριστού προφήτες, αλλά να σας δώσουμε μία πρώτη καλή ιδέα ότι ο πόλεμος των υπονομεύσεων και των πισώπλατων μαχαιρωμάτων μεταξύ των ανθρώπων που συναπαρτίζουν την αυλή του νέου κομματικού Ηγεμόνος κου. Σαμαρά, έχει ήδη αρχίσει. Διαβάστε προσεκτικά το δημοσίευμα της Veto και επανερχόμαστε στη συνέχεια να εξηγήσουμε σε τι αποδίδουμε τον ισχυρισμό μας περί υπονομεύσεων και πισώπλατων μαχαιρωμάτων.
(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Veto)
Του ΠΟΛΥΒΙΟΥ ΚΑΝΕ
Πρώην αριστεριστής, χρηματιστής, σπουδαγμένος στην Αμερική με την «ευλογία του Αρχιεπισκόπου Ιακώβου» όπως ισχυρίζονται οι παλαιοί σύντροφοι του στην Β. Πανελλαδική και αργότερα φίλος του κ. Αντώνη Σαμαρά. Στο μεταξύ όλη η γνωστή «Εθνική Ελλάδος», πέρασε από την αρθρογραφία του, τις συναντήσεις του στην Βαλαωρίτου , στις αίθουσες συνεδριάσεων των « αυθεντικών πατριωτών». Ανακάλυψε τα αόρατα αλλά για εκείνον ορατά « Ισλαμικά τόξα» στα Βαλκάνια. Αφιέρωσε σελίδες στον αλβανικό κίνδυνο. Μακεδονομάχος. Τουρκοφάγος, καραμανλικός όταν χρειαζόταν, εχθρός του κ. Κώστα Σημίτη, φανατικά «αντι-Γεωργικός», αντιευρωπαϊστής και αντιαμερικανός (;) , φιλοσέρβος και εσχάτως ρωσόπληκτος, μετέφραζε πάντα την Ιστορία σύμφωνα με τις εμμονές των αρχών του 20ου αιώνα. Πρόκειται για εκείνους του ανθρώπους που θαυμάζουν τον κ. Βλαντιμίρ Πούτιν, σιχαίνονται τον κ. Μπάρακ Ομπάμα, φθονούν την επιτυχία του κ. Νικολά Σαρκοζί, λατρεύουν τον Μιλόσεβιτς, συμπαθούν αφάνταστα τον κ. Ράντοβαν Κάραζιτς , αντιπαρέρχονται με απίστευτη ευκολία την Σφαγή στην Σερμπρένιτσα. Ανακάλυψε αργά την Καθ ‘ ημάς Ανατολή και την Ανατολική Εκκλησία. Κάθε νεοφώτιστος παραπαίει μεταξύ ενθουσιασμού και υπερβολής. Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης είναι το ζωντανό παράδειγμα πνευματικής δυσπεψίας αλλά και επιθετικότητας, χαρακτηριστικό των ανθρώπων που διακατέχονται από ιδεολογικές εμμονές.
Το πνευματικό «alter ego» του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά διακατέχεται από μία ασθένεια που προέκυψε μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Αποκαλείται «Σύνδρομο Ιστοριογραφικής Κατάθλιψης». Στην ουσία είναι άνθρωπoς του παρελθόντος που δεν αισθάνεται άνετα σtiw συνθήκες παγκοσμιοποίησης του 21ου αιώνα. Οι εθνικές ανησυχίες του καθώς και του πολιτικού του προϊστάμενου ,προδίδουν φόβο και ο φόβος είναι πάντα κακός σύμβουλος. Δεν είναι ρατσιστής με την κλασσική μεσοπολεμική διάσταση του όρου αλλά ξενοφοβικός με την σύγχρονη απορριπτική στάση στο φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης, αν και ξέρει ο ίδιος και μάλιστα από πρώτο χέρι πώς είναι αναπόφευκτη.
Η ελληνικότητα του έρχεται να αντισταθμίσει την ενοχή ενός πρώην αριστερού που ποτέ δεν έφθασε στο έσχατο σημείο της μύησης του. Την αυτογνωσία του ως υποκειμένου και όχι απαραίτητα ως μέρος ενός συνόλου. Ο συνειδητός αριστερός αλίμονο, είναι μοναχικό άτομο. Για τον λόγο αυτό δεν πτοείται ούτε και τον συγκινούν οι εθνικές ή θρησκευτικές ταυτοποιήσεις. Δεν τις χρειάζεται για να αντιληφθεί την κίνηση των Πλανητών και την θέση του Ηλίου. Έγραφε προ καιρού ο Χρύσανθος Λαζαρίδης: «H ιδεολογία περιλαμβάνει όλα εκείνα τα «ερμηνευτικά σχήματα» με τα οποία ευρύτεροι πληθυσμοί αντιλαμβάνονται τον κόσμο μέσα στον οποίο ζουν, τη θέση τους και τις προοπτικές τους μέσα σε αυτόν. Το τι είναι «καλό» και το όχι, το τους «συμφέρει» και τι όχι, το τι αποτελεί «πρόοδο» και τι όχι, όλα αυτά καθορίζονται από τα ιδεολογικά σχήματα που έχουν ήδη αποδεχθεί.”
Το στίγμα του
Με αυτήν την απόλυτη κενότητα ή κοινοτοπία ο μυστικοσύμβουλος του κ. Σαμαρά, κυανοπώγων για ορισμένους και πάντως άνθρωπος της απολύτου εμπιστοσύνης του νέου αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας ,αρχίζει την συγγραφή μιας σειράς άρθρων του για να διαμορφώσει το πολιτικό του στίγμα. Στις παρακάτω σειρές το στίγμα αυτό ξεκαθαρίζει.
«Υπάρχουν τρεις τέτοιες μείζονες ιδεοληψίες, που έλκουν την καταγωγή τους από το χώρο της (ευρύτερης) Αριστεράς, αλλά μέσα από τη λειτουργία των ΜΜΕ τείνουν να κυριαρχήσουν σε ολόκληρη της ελληνική Κοινωνία - ηγεμονεύοντας σε δυσανάλογα μεγάλο τμήμα της Κοινής Γνώμης. Ακόμα και σε στρώματα του πληθυσμού που ορίζονται ως «συντηρητικά», ή τέλος πάντως, δεν έχουν εκλογικές συμπάθειες προς τον αριστερό χώρο. Πρόκειται για τον αντικληρικαλισμό, τον πασιφισμό και την εχθρότητα προς την ελεύθερη αγορά».
Αν η προηγουμένη παράγραφος ήταν τμήμα συγγράμματος ενός υπερεθνικιστή συντηρητικού πολιτευτή του Μεσοπολέμου, τότε δεν θα υπήρχε καν λόγος να ασχοληθεί κανείς μαζί του. Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης ωστόσο μέχρι του σημείου να κατακτήσει την «πνευματική ωριμότητα του» υπήρξε ενεργό στέλεχος της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Ως νεοφώτιστος στον εθνικιστικό παραληρηματικό λόγο είναι υποχρεωμένος να εμφανίζεται ως Μουζαχεντίν και βασιλικότερος του Βασιλέως προκειμένου να πείσει. Εν αρχή ήταν το «Δίκτυο 21» , η ομάδα εκείνη ανθρώπων της Δεξιάς, της Υπερδεξιάς, του Βαθέως ΠΑΣΟΚ, της Αριστεράς (ΚΚΕ) , ανεξαρτήτων της Αριστεράς και της Δεξιάς, ένα συνονθύλευμα πατριωτισμού, συντηρητισμού και ελληνοκεντρικής εσωστρέφειας. Σε αυτό το θολό τοπίο παρεισφρήσανε και άτομα με «ειδικές ανάγκες» τουτέστιν με σκοτεινές διασυνδέσεις, όπως ο απόστρατος κ. Ναξάκης ή πρώην στελέχη της ΕΥΠ με επαφές και ανταλλαγές που οδήγησαν στα μονοπάτια του κουρδικού PKK στα καλντερίμια της Δαμασκού».
Η ανάλυση του συντάκτη κου. ... «Κανέ» για τον στενότερο σύμβουλο του κου. Σαμαρά, συμπληρώνεται από μία αναφορά που έχει ως τίτλο «Οι εντιμότατοι φίλοι του» και υπότιτλο «Επιβεβαίωση Μακαρθισμού η αποχώρηση από το Δίκτυο 21». Την παραθέτουμε και αυτή.
«Αντιγράφουμε από την εφημερίδα « Τα Νέα» της 15ης Δεκεμβρίου του 1997:
«Ο λόγος είναι απλός: Μόνο μέσω μιας τέτοιας αυθαίρετης αντιστροφής της πραγματικότητας, μπορούν να δώσουν ένα λόγο ύπαρξης στο φιλόδοξο πολιτικό τους σχέδιο. Μόνο αν πείσουν το ακροατήριο τους ότι μαζί με την "ελληνική φυλή που χάνεται", και οι ίδιοι (ο καθένας χωριστά) "κινδυνεύουν να εξαφανιστούν", υπάρχει περίπτωση να το συσπειρώσουν. Με την ίδια ερμηνευτική συνταγή άλλωστε, εξηγούν και τη δημόσια αποστασιοποίηση διαφόρων ομοϊδεατών τους, οι οποίοι, λίγο πριν την πανηγυρική εμφάνιση του "Δικτύου 21", τους άφησαν στα κρύα του λουτρού (Ι. Καψής, Χρ. Λυμπέρης, Μ. Γικόνογλου, Παν. Ηφαιστος, Αθ. Πλατιάς και Λιάνα Κανέλλη). Ένας από τους ηγέτες της "αφύπνισης του ελληνισμού", ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, δεν παύει να θεωρεί τις αποχωρήσεις των ομοϊδεατών του ως επιβεβαίωση του επικρατούντος μακαρθισμού. Με λίγα λόγια, οι πανταχού παρόντες "ενδοτικοί", μέσα κι έξω από την εξουσία, "απειλούν" τα στελέχη του πατριωτισμού, και αυτά -παρά την απαράμιλλη λεβεντιά τους- "φοβισμένα", λουφάζουν στο μαντρί!»
Και καταλήγει η αναφορά: «Πες μου τον φίλο σου (και συνεργάτη σου) για να σου πώς ποιος είσαι... Η ρήση έχει επιβεβαιωθεί από την πολιτική ιστορία αυτού του τόπου».
Να σημειώσουμε ότιτο δεύτερο κομμάτι του δημοσιεύματος που μόλις παραθέσαμε, περιείχε σύμφωνα με πληροφορίες μας και άλλα στοιχεία και αναφορές, που «χόντραιναν» υπερβολικά την κουβέντα γύρω από το ιδεολογικό στίγμα του κου. Λαζαρίδη, αλλά κόπηκαν, είτε ελλείψει χώρου στη σελίδα, είτε διότι η συντακτική επιτροπή δεν ήθελε να φτάσει την κατάσταση στο μη παρέκει.
Για να δούμε όμως τι είναι πιθανό να έχει προκαλέσει ένα τέτοιο δημοσίευμα...
Κατ' αρχήν να σας αναφέρουμε ότι είναι ... πρωτοφανώς εξώφθαλμο ότι το «Πολύβιος Κανές» είναι ψευδώνυμο. Αμφιβάλλουμε εάν μπορεί να συναντήσει κανείς ένα τέτοιο ονοματεπώνυμο ακόμη και στους τηλεφωνικούς καταλόγους Αθηνών, Πειραιώς και Προαστίων. Επιπλέον, δεν χρειάζεται να σας εξηγήσουμε εκτενώς για ποιο λόγο ο υποτιθέμενος Κανές έχει κατά πάσα πιθανότητα υπάρξει σύντροφος του κου. Λαζαρίδη στη Β' Πανελλαδική. Αυτό φαίνεται από την ορολογία και τη μέθοδο προσέγγισης του φαινομένου που πρεσβεύει ο σύμβουλος του κου. Σαμαρά.
Αυτό που προκαλεί τη μεγαλύτερη εντύπωση ανάμεσα σε όλα, είναι ότι η εφημερίδα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου στην τηλεοπτική εκπομπή του οποίου παραχώρησε την πρώτη του συνέντευξη ως πρόεδρος της ΝΔ ο κος. Σαμαράς (με εκείνο το αμίμητο «χάρηκα που με πετύχατε!») προέβη σε μία τέτοια πρωτοφανή πολιτική επίθεση, με ιδεολογικό μάλιστα βάθος ανάλυσης, στο alter ego του. Περίεργο, δε νομίζετε και σείς;
Όσο και αν σπάσαμε το κεφάλι μας να βγάλουμε άκρη, δεν τα καταφέραμε. Μέχρι που το μάτι μας «έπεσε» πάνω σε μία άκρως ενδιαφέρουσα ανάρτηση του blogger που υπογράφει ως Mediakias η οποία απεκάλυπτε κάποια αόρατα νήματα που συνδέουν άτομα από τον κύκλο συνεργατών του κου. Σαμαρά, με μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Έγραφε συγκεκριμένα με το γνωστό καυστικό του ύφος που τόσο μας αρέσει ο Mediakias σε ανάρτησή του στις 12/12/2009, με τίτλο «11 χρόνια στο σκοτάδι. Είδε φως και ... όρμησε»:
«Ο Γρηγόρης Τσιμογιάννης με το τεράστιο επικοινωνιακό εκτόπισμα είναι ο"σταθερός μυστικοσύμβουλος" του νέου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά. Ο Γρηγόρης Τσιμογιάννης, υπάλληλος του Μάκη Σεριάτου (που μετά την νίκη του Σαμαρά είναι πολύ στα πάνω του στη Ρηγίλλης αν και καλύτερος πελάτης του ΠΑΣΟΚ) χρεώνεται, σύμφωνα με τις πληροφορίες του MEDIAKIA χειρισμούς όπως, η ατυχής στημένη συνέντευξη Σαμαρά στην τηλεοπτική ZOUGLA και το περιβόητο "χάρηκα που με πετύχατε"του Προέδρου. Ο Σεριάτος που κάνει δουλειές και με τον Μάκη Τ. προσέφερε τον υπάλληλό του ως ενδιάμεσο για να κλειστεί η συνέντευξη. Ο Σεριάτος που είναι κουμπάρος του Ευαγγελάτου, κανόνισε, μέσω του υπαλληλάκου του, δύο φορές συνέντευξη με τον ΑΝΤ1 (όσο ήταν ακόμα εκεί ο Ευαγγελάτος) και επειδή βλέπει με καλό μάτι τον ALPHA έπεισε τον υπαλληλάκο του να στείλει τον Σαμαρά και μια βόλτα στην Κάντζα. Ο Σεριάτος άσκησε μεγάλη πίεση να πάει ο Σαμαράς και μια (τουλάχιστον) βόλτα από το MEGA, αλλά ο Πρόεδρος έχει εμμονές (που δεν ξεπερνάει εύκολα) και δεν πήγε. Ο Σαμαράς που δεν είναι ούτε χαζός, αλλά ούτε και κανένα παιδάκι για να παίζουν ...διάφοροι, χρέωσε την επικοινωνία στον καθηγητή Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο και τον Πάνο Παναγιωτόπουλο. Έτσι, προσωρινά, ο υπαλληλάκος του Σεριάτου θα περιοριστεί μόνο στο κομμάτι της διαφημιστικής διαχείρισης. Και αυτό μόλις διωχθούν οι MRB και CIVITAS. 11 χρόνια περίμενε ο υπαλληλάκος. Τώρα που νιώθει κοντά στο τραπέζι με τα φαγητά δεν θα δέσει την πετσετούλα γύρω από τον ...λαιμουδάκο του; Αυτά για αρχή. Θα επανέλθουμε. Και αν έχετε απορίες, μπορεί να σας αποκαλύψουμε ποιοι δημοσιογράφοι και ποιες εφημερίδες είναι αποκλεισμένοι, από τα λαμογιάκια στην αυλή του προέδρου. Όλα αυτά τα γράφουμε γιατί η πληροφόρησή μας, μέσα από τη Ρηγίλλης, θέλει τον Αντώνη Σαμαρά να μην γνωρίζει ακριβώς, ποιο είναι το παιχνίδι που παίζουν κάποιοι υποτακτικοί, στις πλάτες του...»
Επιχειρώντας μία σύνδεση όλων των προηγουμένων μαζί, θα μπορούσαμε μονάχα να φανταστούμε ότι ο κος. Λαζαρίδης δέχτηκε μία τέτοια επίθεση, μόνο και μόνο για να αποδομηθεί πολιτικά ο ίδιος και να νιώσει ανασφάλεια ο κος. Σαμαράς να τον έχει δίπλα του. Βλέπετε, άλλαξαν οι εποχές που ο κος. Σαμαράς βάδιζε κατά δήλωσή του «την πολιτική του έρημο» και είχε την ευχέρεια να κυνηγάει ιδεολογικές χίμαιρες και να τα βάζει με ανεμόμυλους, έχοντας στο πλάι του έναν πολεμιστή της εθνοκάθαρσης όπως ο κος. Λαζαρίδης. Τώρα όμως, άλλαξαν οι ρόλοι, άλλαξαν και οι προτεραιότητες. Ο κος. Σαμαράς είναι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η στάση και ο λόγος του έχουν βαρύτητα στην αγορά, υπό την ευρεία της έννοια, αλλά και στις σχέσεις μεταξύ κράτους και επιχειρηματιών. Ταυτόχρονα, έχει στη διάθεσή του για να διαχειριστεί την παχυλή ετήσια επιχορήγηση του κράτους στη ΝΔ και φυσικά, τα κονδύλια που είτε το θέλει, είτε όχι, θα αναγκαστεί να διαθέσει στην επικοινωνία και στη διαφήμιση. Φαίνεται πως η ύπαρξη ενός «ζωντανού παραδείγματος πνευματικής δυσπεψίας αλλά και επιθετικότητας, χαρακτηριστικό των ανθρώπων που διακατέχονται από ιδεολογικές εμμονές» και ενός «νεοφώτιστου στον εθνικιστικό παραληρηματικό λόγο που είναι υποχρεωμένος να εμφανίζεται ως Μουζαχεντίν και βασιλικότερος του Βασιλέως προκειμένου να πείσει», σύμφωνα με το Veto, που είναι επίσης «Μακεδονομάχος», «Τουρκοφάγος», «Αντιευρωπαϊστής», «Αντιαμερικανός», «ξενοφοβικός», «ιστοριογραφικώς κατατεθλιμένος», «άνθρωπος του παρελθόντος», «κενός» και «κοινότυπος» δεν έχει θέση διπλα στον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τέταρτου τη τάξει πολιτειακού παράγοντα στη χώρα και ενδεχομένως, πρέπει να παραγκωνιστεί ούτως ώστε να λειτουργήσουν άλλου είδους σύμβουλοι και άλλου τύπου μηχανισμοί.
Όλα αυτά βεβαίως, εφόσον δεν αποδεικνύονται στέκουν στον αέρα, στο απόλυτο τίποτα. Μπορεί να περιγραφούν μονάχα ως εικασίες, σε μεγάλο βαθμό αυθαίρετες. Το γεγονός είναι όμως, ότι ενώ θα μπορούσαμε να προσυπογράψουμε πολλά από εκείνα που καταλογίζει στον κο. Λαζαρίδη ο κος... «Κανές» (εξάλλου αυτά γράφαμε και 'μείς πάνω-κάτω στην ανάρτησή μας), κατανοώντας τη σκοπιμότητα πίσω από την επίθεση που υφίσταται από τη Veto, θα σταθούμε στο πλευρό του. Στο κάτω-κάτω, έχει υπάρξει πράγματι ο πιστότερος, μακροβιότερος και πλέον ανυστερόβουλος συνεργάτης του προέδρου της ΝΔ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου