Αποφάσισε να ασχοληθεί μαζί του ο δημοσιογράφος «Ρετσίνας» στο parapolitiko site που συντηρεί, αποκαλύπτοντας φιλοϊσραηλινό άρθρο που έγραψε υπό την ιδιότητα του γραμματέα του «Δικτύου 21». Πρόκειται για τον κο. Χρύσανθο Λαζαρίζη, οικονομολόγο, δημοσιογράφο, σύμβουλο και λογογράφο του κου. Αντώνη Σαμαρά από την αρχή της περασμένης δεκαετίας.Είναι αλήθεια ότι δεν κατανοούμε πως γίνεται ο γραμματέας του πατριωτικού, εθνικιστικού για πολλούς, «Δικτύου 21», να διάκειται θετικά προς το Ισραήλ, διότι αυτά τα δύο θεωρούνται αντιφατικά, τουλάχιστον κατά τα δικά μας ειωθότα. Από την άλλη πλευρά, δεν καταλαβαίνουμε πως μέσα στο μπερδεμένο μυαλό του φιλοντορικού ως γνωστόν, δημοσιογράφου «Ρετσίνα», συνιστά μομφή το να γράφει θετικά για το Ισραήλ, κάποιος συνεργάτης του κου. Σαμαρά.
Πάντως και ο ίδιος ο κος. Λαζαρίδης συνιστά μία σκέτη αντίφαση.
Αν και με λαμπρές σπουδές στα Οικονομικά, μέχρι του σημείου να κερδίσει τον ακαδημαϊκό τίτλο του Διδάκτορος, πάντοτε αναλωνόταν στο να παλεύει με αμυντικές και διπλωματικές Χίμαιρες.
Τόσο ως αρχισυντάκτης της ομογενειακής εφημερίδας Πρωϊνής Νέας Υόρκης και σχολιαστής της Εθνικής Ελληνικής Τηλεόρασης Ηνωμένων Πολιτειών, τόσο ως ανταποκριτής του Οικονομικού Ταχυδρόμου, αντί να αναλύει τη NAFTA και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ που αποτελούσαν ζητήματα του τομέα της ειδικότητάς του, εξηγούσε πόσο χρειαζόταν η χώρα μας τη δημιουργία μοιρών επιθετικών ελικοπτέρων ταχείας επεμβάσεως στο Αιγαίο, ή πως το βλήμα του όλμου που έπεσε στην αγορά του Σεράγεβο προκαλώντας τον θάνατο δεκάδων Μουσουλμάνων και αποτέλεσε την επίσημη αφορμή για έναρξη των βομβαρδισμών των σερβοβοσνιακών θέσεων από αεροσκάφη του ΝΑΤΟ το 1995, ήταν αδύνατο να προερχόταν από τους άντρες του κου. Ράντοβαν Κάραντζιτς, διότι στην πορεία του ακολουθούσε ελλειπτική ή ελλειψοειδή τροχιά!!!
Αναλόγως αντιφατικά ήταν τα αισθήματα πολλών που γνώριζαν το παρελθόν του ως Ρηγά και ως στέλεχος της εξέγερσης της Νομικής το ’73, όταν τον έβλεπαν να συμμετέχει σε συνδυασμό ακροδεξιών στοιχείων που κυβερνούσαν την Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης (που είχε και έχει ως επίσημο θυρεό το Φοίνικα της χούντας!) και να σηκώνεται σε συνεδριάσεις για να επιβάλλει την πατριωτική του διαφώτιση σε ένα αδύναμο συνήθως, μορφωτικά και ακαδημαϊκά, ακροατήριο ομογενών.
Αλλά και με την επιστροφή του στην Ελλάδα, ο κος. Λαζαρίδης δεν αφιέρωσε την εξαιρετική πένα του και το ακόμη πιο εξαιρετικό μυαλό του στην επιστημονική, πολιτική, δημοσιογραφική ανάλυση των αιτιών για την κακοδαιμονία της Εθνικής μας Οικονομίας, αλλά μέσα από τις σελίδες του Ελεύθερου Τύπου, αλλά και τις τάξεις της οργάνωσης «Δίκτυο 21», έθεσε ως στόχο να γίνει η αιχμή του δόρατος των «Σκοταδιστών» (όπως περιγράφουν τους Συντηρητικούς αναλυτές στην Ελλάδα, οι λεγόμενοι Προοδευτικοί), εναντίον των «Φωταδιστών» (όπως άρχισε ο ίδιος να αποκαλεί περιπαικτικά τους διάφορους Αριστεροεκσυγχρονιστές).
Αυτές είναι οι πληροφορίες μας, για αυτό τον μυστηριώδη και αινιγματικό, αλλά σίγουρα ενδιαφέροντα και ευφυή, άνθρωπο, τον οποίο μπορεί να συναντήσει κανείς καθημερινά στον πεζόδρομο της οδού Βαλαωρίτου να γοητεύει τους ακροατές του με τις γνώσεις και την ευφράδειά του.
10 σχόλια:
ωραιο χτυπημα κατω απο την μεση , ωραια διαστεβλωση.
αν ειδες στο τελος συγκρινει το ιρσαηλ με την τουρκία.
και γελοιοποιει οσους υποστηριζουν το σχεδιο αναν
"Το Ισραήλ έχει κερδίσει τέσσερις μείζονες πολεμικές συγκρούσεις, από τις οποίες καμία δεν προκάλεσε το ίδιο. Κι όμως, πολλές φορές έκανε παραχωρήσεις από τα «κεκτημένα» του - από τα κεκτημένα πολέμων στους οποίους βρέθηκε να αμύνεται για την ύπαρξή του" αυτή η φράση και μόνο αγαπητέ μου, είναι φιλοϊσραηλινή στο πρώτο της μισό και φιλοσιωνιστική στο δεύτερο. Αν δεχτείτε να βγάλετε για λίγο τις παρωπίδες, μπορούμε να το αναλύσουμε περαιτέρω.
Κατά τ΄άλλα, το συγκεκριμένο κύριο για τον οποίο γίνεται συνολικά αυτή η αναφορά, τον εκτιμούμε και τον θεωρούμε εξαιρετικό μυαλό.
ΡΕ παλικάρι μου σταμάτα να χρησιμοποιείς υπολογιστή από το γραφείο (σου) γιατί ..καρφώθηκες.
Από Ρηγίλλης και εσύ ...(όχι ακριβώς στο κτίριο, σωστά;)χμμμ ...
Δεν θέλω να πω το όνομά σου, δεν είναι αυτό δεοντολογικό.Πάντως θα σε βρω κάποια στιγμή στον "κήπο" και θα στα πω από κοντά.
Το blogging μεγάλε είναι γι αυτούς που το αντέχουν.Είσαι πολιτικό πρόσωπο, βγες και μίλα ανοιχτά.Η θέση σου στην παράταξη δεν το επιτρέπει.
Έχεις ήδη αναφερθεί σε πολλά πρόσωπα κατά τη διάρκεια των εκλογών.Λίγη προσοχή δε βλάπτει.
Τόσο εύκολα τον ξέχασες τον Καραμανλή; Δίπλα μου τον χειροκροτούσες.
Καλό απόγευμα.
Γράφεις βλακείες.Ο Χ. Λαζαρίδης,είναι ο καλύτερος δεξιός αρθρογράφος. ΤΟν διαβάζανε πολλοί στον Ελεύθερο τύπο.Καλοί είναικαι κάποιοι άλλοι. Ο Χιδύρογλου, που γράφει σε φρι πρες όμως είναι ακραίος.Όλο κάποιο πρόβληαμ έχεις.ο κ.Λαζαρίδης υπογράφειτα άρθρα του. Εσύ σχολιάζειςπίσω απότην ανονυμία.
DEXTER,
Αν είσαι έτοιμος να μπούμε σε μία κανονική πολιτική συζήτηση, ας την κάνουμε με πολιτικούς όρους.
Μπορούμε να καταλήξουμε τι σημαίνει φιλοϊσραηλινή τοποθέτηση και τι όχι, αυτό είναι κάτι απλό.
Για μας, ότι «το Ισραήλ δεν ξεκίνησε κανένα πόλεμο» και ότι «έκανε παραχωρήσεις από τα κεκτημένα του», είναι ξεκάθαρα μία φιλοϊσραηλινή τοποθέτηση, ασχέτως εάν αυτή χρησιμοποιείται για να γίνει στη συνέχεια μία αναγωγή στο Κυπριακό και στο Σχέδιο Ανάν.
Μπορούμε επίσης να σε παραπέμψουμε σε καθαρά ακαδημαϊκές πηγές (χρειάζεται ένα καλό θεωρητικό background τόσο στις Διεθνείς Σχέσεις, όσο και στη Μεσανατολική Πολιτική), όχι σκόρπια αρθρογραφήματα, για να πάρεις μία βασική ιδέα ότι η άποψη ότι «το Ισραήλ αμύνεται για την ύπαρξή του» είναι όχι απλά φιλοϊσραηλινή, αλλά σχεδόν φιλοσιωνιστική. Αξίζει να μελετήσεις την θρησκευτικοπολιτική ανάλυση που κάνει ο Σιωνισμός, είναι ενδιαφέρουσα και εμείς, δεν την εκθειάζουμε, αλλά ούτε και τη δαιμονοποιούμε.
Ούτε και δαιμονοποιούμε εξάλλου, το δικαίωμα που έχει κάθε αρθρογράφος να κάνει φιλοϊσραηλινές, ακόμη και φιλοσιωνιστικές τοποθετήσεις ή όχι και δεν το συνδέουμε καθόλου αυτό, με το ποιος σύμβουλος συνεργάζεται με ποιον υποψήφιο. Ο δημοσιογράφος «Ρετσίνας» στο parapolitiko του site το κάνει αυτό και όπως ενδεχομένως ΔΕΝ θα διάβασες στην ανάρτησή μας, είπαμε πως γι’ αυτό μάλλον φταίει το μπερδεμένο μυαλό του.
Στη διάθεσή σου να συζητήσουμε ότι άλλο επιθυμείς.
ΑΝΩΝΥΜΕ,
Ίσως θα πρέπει να κοιτάξεις εσύ αν αντιμετωπίζεις κάποιο πρόβλημα. Αντίληψης και κατανόησης βασικά.
Δεν υπάρχει ούτε μία αράδα, ούτε μία φράση στην ανάρτησή μας που να αναφέρει ότι ο κος. Λαζαρίδης ΔΕΝ είναι δεξιός, ΔΕΝ είναι αρθρογράφος, ΔΕΝ γράφει ενυπόγραφα, ΔΕΝ είναι πολυδιαβασμένος και ΔΕΝ είναι από τους καλύτερους.
Αντιθέτως, τον χαρακτηρίζουμε πέρα από αινιγματικό και μυστηριώδη, που δεν αποτελούν απαραιτήτως κατηγορίες, «ενδιαφέροντα», «ευφυή», «γοητευτικό», με «γνώσεις», «ευφράδεια», «εξαιρετική πένα», «εξαιρετικό μυαλό».
Είσαι σίγουρος ότι τα ελληνικά είναι η πρώτη σου γλώσσα;
Όσο για τον Χιδίρογλου (με δύο «ι» γράφεται το όνομά του) είναι ΚΑΙ αυτός κορυφαίος αρθρογράφος και είναι κρίμα να του κολλάς τη στάμπα του «ακραίου». Εκεί καταλήξαμε μάλλον, τους αγνούς και ανυστερόβουλους ιδεολόγους της Δεξιάς, να τους αποπέμπουμε ως «ακραίους».
Αξίζει πάντως, μιας και τον ανέφερες, να διαβάσεις το μυθιστόρημά του «Όχι στην Παλιά Πόλη» που το διαφημίζουμε και στην κεντρική μας σελίδα. Είναι όχι απλά διεισδυτικό στις εξελίξεις που έρχονται, αλλά σχεδόν ενορατικό.
ΡΗΓΙΛΑΡΙΕ 1
Είναι προφανές ότι σε αυτό το blog δε μπήκες για να διαβάσεις τις αναρτήσεις και να αντιτάξεις τις δικές σου απόψεις, αλλά για να εισαγάγεις το πνεύμα μίας κακώς εννοούμενης «εξυπνάδας» και τον αέρα μίας ξεπερασμένης «κόντρα μαγκιάς».
Μακάρι να μας έδινες το έναυσμα να ανταλλάξουμε λίγες απόψεις τόσο για τα πολιτικά, όσο και για τα παραπολιτικά δρώμενα, αλλά μάλλον διαφορετική είναι η επιδίωξή σου.
Δεν έχουμε να αντιτείνουμε κάτι ουσιαστικό στα όσα αναφέρεις, αλλά μιας και μπήκες στη βάσανο να μας γράψεις, θα σου απαντήσουμε σε δύο-τρία πράγματα.
Φαίνεται να προσπαθείς να παραθέσεις ένα κήρυγμα ηθικής στην πολιτική συμπεριφορά, αλλά πρώτα, πρέπει να μας πείσεις ποια είναι τα δικά σου διαπιστευτήρια και στην πολιτική ηθική και στην πολιτική συμπεριφορά.
Ως μία καλή αρχή, θα έπρεπε να ασχοληθείς με επιμέρους ζητήματα, πιο προσιτά στον μέσο νου.
Για παράδειγμα, πρέπει να κοιτάξεις αν ευσταθεί ότι, σύμφωνα με όσα γράφεις και όσα εννοείς τουλάχιστον, μία πολιτική συζήτηση ανάμεσα σε μία κλειστή παρέα ανώνυμων αναγνωστών και σχολιαστών του διαδικτύου είναι λιγότερο αποδεκτή και περισσότερο επώδυνη από ένα δημόσιο ξεκατίνιασμα με ύβρεις και μομφές που διαδραματίζεται επωνύμως, με αυτόπτες και αυτήκοους μάρτυρες όλο το πανελλήνιο.
Αν για σένα είναι υγιές και ευπρόσδεκτο εκείνο που είναι δυνατόν να προκαλέσει σάλο και σεισμό πολλών ρίχτερ στο σύνολο της κοινής γνώμης και όχι εκείνο που περιορίζεται ως θέμα συζήτησης και διαπραγμάτευσης στο μέσο μίας κλειστής παρέας λίγων ατόμων στο διαδίκτυο, συγγνώμη, αλλά θα διαφωνήσουμε.
Εάν πάλι είσαι από εκείνους που επιμένουν να ανοίξει για τα καλά η πόρτα του φρενοκομείου, be our guest, όπως λέμε στην Ελλάδα. Αλλά μάλλον θα πρέπει να φοβούνται όσοι είναι μέσα σε αυτό, ή δίπλα στον «κήπο» του, διότι εκείνοι θα είναι οι ασθενείς-έγκλειστοι που θα εκτεθούν στα μάτια μίας υγιούς γενικά κοινωνίας, παρά όσοι έχουν μείνει συνειδητά αποστασιοποιηθεί, αποκομίζοντας ένα εξιτήριο απενοχοποίησης. Πάντως, στο παιχνίδι μίας ανοικτής ρήξης, μην είσαι ποτέ σίγουρος ποιοι είναι οι καταγγέλοντες και ποιοι οι καταγγελόμενοι -μπορεί να εκπλαγείς.
ΡΗΓΙΛΑΡΙΕ 2
Πρέπει να κοιτάξεις λίγο επίσης, τι σημαίνει «καραμανλισμός» -καθώς φαίνεται πως σε ενδιαφέρει ιδιαίτερα ο όρος.
Για σένα, «καραμανλικοί» είναι ο χειροκροτητές του Καραμανλή - δε μπορούσες να το γράψεις πιο ξεκάθαρα.
Πειράζει όμως που οι χειροκροτητές είναι που παγίδευσαν αυτό το μοναδικό ηγέτη της Κεντροδεξιάς και υπέροχο άνθρωπο σε μία ταπεινωτική κατάσταση στην οποία ουδείς που τον αγαπάει δε θα ήθελε ποτέ να τον δει; Κοίταξέ το λίγο τι μπορεί να σημαίνει στα αλήθεια «καραμανλικός» και «Καραμανλισμός».
Θα σου πούμε μία δική μας, αφελή εκδοχή.
Σε ότι αφορά τον κομματικό μικρόκοσμο, «καραμανλικοί» ήταν εκείνοι που υποδέχτηκαν φτωχοί τον Καραμανλή και τον αποχαιρετούν φτωχοί.
«Αντικαραμανλικοί», είναι εκείνοι που υποδέχτηκαν φτωχοί τον Καραμανλή, τον αποχαιρετούν πλούσιοι και καταβάλλουν εργώδη προσπάθεια να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να γίνουν ακόμη πλουσιότεροι – όχι σε αισθήματα και φιλίες εννοείται, έτσι; Και ο νοών, νοείτο.
ΡΗΓΙΛΑΡΙΕ 3
Πέρα από τα πολιτικά και τα παραπολιτικά φίλε, επειδή -επαναλαμβάνουμε- μπήκες στον κόπο να μας γράψεις, θα σου απευθύνουμε και εμείς λίγες φιλικές προτροπές.
Δε δηλώνεις «ρηγιλικός», προερχόμενος από τη Ρηγίλλης δηλαδή. Ούτε καν ρηγιλόβιος», ότι ζεις και πορεύεσαι εκεί μέσα με άλλα λόγια. Αλλά «Ρηγιλάριος».
Δεν καταλαβαίνουμε από που προκύπτει αυτό, αλλά αν κρίνουμε από το αφοριστικό, απειλητικό και πατερναλιστικό ύφος που μας απευθύνεσαι, μάλλον θα είχες το μυαλό σου στον όρο Τιτουλάριος (αρχιερέας του Οικουμενικού Πατριαρχείου).
Είναι τέτοια η παντοδυναμία της αυθεντίας σου, που μόνος εσύ ανάμεσα σε όλους εμάς, χαράσσεις κώδικες και όρια για το ποιος δικαιούται και ποιος όχι να διατηρεί ένα δικό του προσωπικό ιστολόγιο και να αναγράφει σκέψεις και συναισθήματα σε αυτό.
Κοίταξε λίγο το «εγώ» σου, φίλε, δε χρειάζεσαι τέτοια αρχιερατικά μεγαλοπιάσματα, εκτός και αν η αυτοπεποίθησή σου έχει τραυματιστεί από την διάσπαρτη φοβέρα, ότι έτσι και πέσει η κατάρα του Νοσφεράτου πάνω στο «κτίριο» και στον «κήπο», θα βρεθείς και ‘σύ, μαζί με όλους, άξιους και μη, στο δρόμο.
Για να χαλαρώσεις λίγο από όλα αυτά, αλλά και από τις εμμονές σου σε ασκήσεις υπηρεσιακής αντικατασκοπείας, σου προτείνουμε να διαβάσεις λίγη λογοτεχνία. Ξέρεις πόσο ανακουφίζει -για παράδειγμα- την ψυχή η φράση «Γνωρίζω μόνο μία ελευθερία, κι αυτή είναι η ελευθερία της σκέψης» του Αντουάν ντε Σαντ – Εξυπερύ, ή ακόμη καλύτερα το «Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λεύτερος» του Νίκου Καζαντζάκη;
Αν δεν κατάλαβες τίποτα από όλα τα προηγούμενα, δε μένει παρά να σου ευχηθούμε, με το καλό και «Ρηγιλάρχης»!
Αφήστε την "υψηλή" (και εκ του ασφαλούς) κριτική στους συντάκτες των κειμένων. Καλύτερα θα ήταν για όλους (και για μας στον MEDIAKIA που έχουμε πάρει θέση υπέρ του ΣΑΜΑΡΑ) να συζητάμε ΣΥΓΕΚΡΙΜΕΝΑ στα θέματα που θέτει ο POLEATICS. Με επιχειρήματα και απαντήσεις. Όχι με αόριστες "σκειώδης" απειλές εάν επικρατήσει ο ένας ή άλλος υποψήφιος. Και αν δεν μπορείτε να τον πολεμήσετε με τον λόγο σας (τον POLEATICS) μην μπαίνετε καν στον κόπο να του γράψετε.Απλώς διαβάστε τον. Τα κείμενά του είναι "φάρμακο" για το μυαλό και εκπαιδεύουν τα "δημοκρατικά μας αντανακλαστικά". Εκτός και αν θεωρείτε ότι όλοι στη Νέα Δημοκρατία πρέπει αξιωματικά, να έχουν την ίδια άποψη...
Δημοσίευση σχολίου