Πότε άρχισαν και πότε τελείωσαν τα έντεκα χρόνια πορείας στην έρημο;

Ένα τελευταίο σχόλιο για σήμερα. Για τον κο. Σαμαρά και πάλι.

Όταν λέει πως επί έντεκα χρόνια βάδιζε μέσα σε μία πολιτική έρημο, ή ότι καθόταν στο σπίτι του και κοιτούσε τους τέσσερις τοίχους, υποθέτουμε πως θέτει το 1996 ως έτος έναρξης. Όταν δηλαδή, η Πολιτική Άνοιξη έμεινε εκτός Βουλής. Από το 1996, αν αθροίσουμε 11 χρόνια, καταλήγουμε στο 2007. Δηλαδή, όταν επανεξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας και άρχισε να ελπίζει ότι σε έναν ανασχηματισμό θα χριζόταν και πάλι υπουργός, έπαυσε ο κος. Σαμαράς να βαδίζει στην πολιτική έρημό του και να κοιτάζει τους τοίχους του σπιτιού του; Προφανώς, δεν εκτίμησε διόλλου ότι το 2004 έγινε δεκτός και πάλι στο κόμμα την κυβέρνηση του οποίου έριξε το 1993 για να ιδρύσει το δικό του κόμμα και να ψηφίσει στη συνέχεια την κυβέρνηση του αντίπαλου κόμματος! Ούτε και εκτίμησε ότι τοποθετήθηκε στη δεύτερη (επίσης τιμητική) θέση του ευρωψηφοδελτίου, αμέσως μετά τον κο. Ιωάννη Βαρβιτσιώτη, μεταβαίνοντας για τρία χρόνια στη χλιδή των Βρυξελλών!

Βέβαια, υπάρχει και η άλλη εκδοχή. Ότι η πορεία στην έρημο έληξε το 2004 και άρχισε το 1993. Αλλά το έτος εκείνο, δεν τον διέγραψε κανείς από τη ΝΔ, μόνος του έφυγε. Επιπλέον, θα ήταν ενδιαφέρον να παραδεχόταν ότι η ίδρυση της Πολιτικής Άνοιξης, σήμαινε γι’ αυτόν πορεία στην έρημο και απομόνωση στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού του. Θα το ... "εκτιμούσαν" πολύ να το άκουγαν αυτό, όσοι τον είχαν ακολουθήσει σε αυτό το εγχείρημα, πιστεύοντας ότι προς μία Άνοιξη, έστω και πολιτική, ήθελε να οδηγήσει και εκείνους και την χώρα και όχι στην περιπέτεια της ερήμου.

Είτε ισχύει το ένα σενάριο, είτε το άλλο, κοινό στοιχείο είναι η αχαριστία και η ματαιοδοξία.