Εκλέγεται πρόεδρος ο κος. Σαμαράς.
Η Νέα Δημοκρατία περιχαρακώνεται ως ένα αυτιστικό δεξιό μόρφωμα, κόβει τις σχέσεις της με το κέντρο, περιορίζεται σε ένα 30-33% και χάνει εκλογές.
Ο πρόεδρός της, εξασκεί άτονη αντιπολίτευση, διότι δε μπορεί να είναι αδυσώπητος απέναντι στον πρωθυπουργό κο. Παπανδρέου, στενό του φίλο από τα χρόνια της φοιτητικής τους νιότης.
Μοναδική όαση ελπίδας, η γοητεία που απεικονίζουν σε μαραζωμένες θείτσες και ξεχασμένες γεροντοκόρες τα λευκά μαλλιά, τα μπλέ μπλέιζερ και τα power ties του κου. Αβραμόπουλου.
Στην από 'δω πλευρά (που αναφέρουν κάθε τρεις και λίγο στις στήλες τους οι λιγοστοί -πια- θείοι Al του εναπομείναντος κεντροδεξιού Τύπου) επικρατεί πυρηνικός χειμώνας.
Και ξαφνικά, ο κος. Καραμανλής, έχοντας ευφράνει την καρδιά του για αρκετό καιρό με τσίπουρα, μπάλα και ανέκδοτα, επιστρέφει δεύτερη φορά ως Σωτήρας, για να σώσει την κατάσταση.
Είτε η δική μας φαντασία είναι καλπάζουσα, είτε οι ... (αυτο)αποκαλούμενοι "καραμανλικοί" μεγάλες ..."μαφίες".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου