Απρόβλεπτες γίνονται οι εκλογές με την επαναφορά του «50%+1»

Του ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ
Επικοινωνιολόγου
Διευθυντή της εταιρείας Think Politics

Η επαναφορά του «50%+1» στην εκλογή δήμαρχου και περιφερειάρχη αλλάζει ριζικά το εκλογικό τοπίο για τις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές, αναφορικά με την υποβολή υποψηφιοτήτων.
Το προηγούμενο πλαφόν του «42%», προσφερόταν για ξεκάθαρες λύσεις εκλογής από τον Α’ -σε πολλές περιπτώσεις- γύρο, καθώς ήταν εφικτό για έναν/μία υποψήφιο, ιδιαίτερα για εκείνον/η που είχε λάβει χρίσμα από κάποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα, να επιτύχει ένα ποσοστό αυτής της τάξης, ενάντια στους υπόλοιπους κομματικούς υποψηφίους, συν ίσως, κάποιον/α ανεξάρτητο/η υποψήφιο.
Από τώρα και στο εξής ωστόσο, το «50%+1» αυξάνει ραγδαία τις πιθανότητες επανάληψης της αναμέτρησης μεταξύ των επικρατέστερων υποψηφίων σε μία περιφέρεια, ή σε έναν δήμο, στο Β’ γύρο και αυτό, από πρακτική άποψη, σημαίνει τα εξής:
- Τονώνεται ο ρόλος και η σπουδαιότητα των συνδυασμών των μικρότερων κομμάτων, καθώς, η συνδρομή και η συμβολή τους στη δόμηση της βάσης του 50% στο Β’ γύρο, θα είναι σίγουρα ευπρόσδεκτη, εάν όχι εντελώς απαραίτητη.
- Αυξάνεται κατακόρυφα το ενδιαφέρον γύρω από την υποβολή ανεξαρτήτων υποψηφιοτήτων, εφόσον με αυτές, είναι δυνατό να κατακερματιστεί σε ακόμη περισσότερα και μικρότερα κομμάτια, η ψήφος του Α’ γύρου.
- Αλλάζει εντελώς και η μορφή της διαπραγμάτευσης ενόψει του Β’ γύρου, καθώς οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι δε θα δεσμεύονται από κεντρικές κομματικές συμφωνίες, ούτε και η στάση τους θα προσδιορίζεται από δεδομένες κομματικές αντιπαλότητες και επομένως, θα είναι ελεύθεροι να προσφέρουν την στήριξή τους και κατ’ επέκταση, κάποια από τα ποσοστά τους, σε εκείνον/η τον/την υποψήφιο που θα τους αναγνωρίσει και θα τους εγγυηθεί ρόλο και δικαιώματα, στο περιφερειακό, ή στο δημοτικό συμβούλιο, από την επομένη μέρα των εκλογών και ύστερα.
- Ενδέχεται μία ανεξάρτητη υποψηφιότητα να εξελιχτεί από πολιτικό ρίσκο για εκείνον/η που θα την αποτολμήσει, σε πολιτική επένδυση, εάν και εφόσον φυσικά, συγκεντρώνει τις δυνατότητες να δημιουργήσει μία βασική εκλογική δυναμική για τον Α’ γύρο.
- Τέλος, εάν υποθέσουμε ότι το διάστημα του ενός έτους μεταξύ των εθνικών και των αυτοδιοικητικών ενδέχεται να μην αποδειχθεί επαρκές για να εκτονωθεί ολοκληρωτικά η έντονη δυσαρέσκεια που εξέφρασε το εκλογικό σώμα έναντι του ενός μεγάλου κόμματος, αλλά αντιθέτως, να αποδειχθεί επαρκέστατο, προκειμένου να αθροιστούν κάποιες απώλειες σε ποσοστά για το άλλο μεγάλο κόμμα που καλείται να εφαρμόσει μία αυστηρά περιοριστική δημοσιονομική πολιτική, οδηγούμαστε στη σκέψη, ότι η αντικατάσταση του προηγούμενου πλαφόν με το νέο, ευνοεί έτι περαιτέρω τις μικρότερες υποψηφιότητες, κομματικές ή ανεξάρτητες.
Το βέβαιο είναι ότι οι εξελίξεις στις εκλογές αναμένεται να είναι ενδιαφέρουσες και ίσως απρόβλεπτες.