Το ποτάμι των 800.000 ανθρώπων, δεν συγχωρεί προσωπικές στρατηγικές

Του ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η νέα εποχή ξεκίνησε για την Ν. Δ. Οι πρώτες γραμμές της καινούριας σελίδας μου φαίνονται εξαιρετικά καλογραμμένες, τόσο σε σχέση με τον νέο ηγέτη της παράταξης, όσο και με τον συμβολισμό που, ο Αντώνης Σαμαράς, κουβαλάει.

Το ζήτημα με το οποίο θέλω να καταπιαστώ είναι άλλο και νομίζω πως αποτελεί μείζον πολιτικό ζήτημα. Όλοι όσοι στηρίξαμε την κούρσα του νέου προέδρου της Ν. Δ. μη έχοντας θεσμικό ρόλο, μέσω των γραπτών μας, το κάναμε σε μια συγκεκριμένη λογική. Είχαμε ως γνώμονα από την μια την ιδεολογική και πολιτική ταύτιση με τον πυρήνα των ιδεών του Αντώνη Σαμαρά και από την άλλη πήγαμε κόντρα στους ψευδομονόδρομους του δήθεν αυτονόητου και της οικογενειοκρατείας. Θέλω απλά να ξέρω πως διάβολο "διάβασαν" την συγκυρία, βουλευτές, δήμαρχοι και νομάρχες οι οποίοι ευρισκόμενοι σε πλήρη αναντιστοιχία με το κοινό αίσθημα έβαλαν την υπογραφή τους κάτω από το όνομα της κ. Μπακογιάννη.

Ποιος ξέρει γιατί; Ίσως για να εξασφαλίσουν την δική τους "θεσούλα" μέσω της ετσιθελικής επιβολής μιας παραδοσιακά μειοψηφικής τάσης όχι μόνο στην Ν. Δ. αλλά και στους κόλπους της Ελληνικής κοινωνίας. Ίσως πάλι δεν μπορούν να "διαβάσουν" την κοινωνία.

Αυτά τα στελέχη χωρούν αναμφίβολα στην Ν. Δ. Κανείς δεν περισσεύει. Αρκεί να καταλάβουν, γρήγορα, πως ένα ποτάμι 800 χιλιάδων ανθρώπων δεν συγχωρεί προσωπικές στρατηγικές. Αυτοί που, παρόλα αυτά, θα επιμείνουν σε αυτές, απλώς θα περιθωριοποιηθούν από την ίδια την κοινωνία. Και αυτό θα είναι μια νομοτελειακή εξέλιξη όσο κι αν κουβαλούν την ετικέτα του "κορυφαίου"...