Μετά από σχεδόν δέκα μήνες που οι Έλληνες πολίτες πέρασαν με μεγάλη αγωνία, βλέποντας την οικονομία να κατρακυλά και την Ευρώπη να μας χλευάζει, την ανεργία να γιγαντώνεται και να φτάνει στα όρια της κοινωνικής έκρηξης και την αγορά να χειμάζεται μαζί με τις ελπίδες τους για πιο άνετη ζωή, παρακολούθησαν χθες τον πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου να περιγράφει τους τρόπους που ο ίδιος και η κυβέρνησή του επέλεξαν, προκειμένου να βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο.
Η ελληνική κοινωνία, με την εξαίρεση των ανεύθυνων ηγεσιών της Αριστεράς και των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών ενώσεων, συναισθάνεται την κρισιμότητα της κατάστασης. Αναγνωρίζει ότι μόνο με θυσίες μπορεί να βγούμε από το τούνελ. Θυσίες, όμως, που πρέπει να κάνουμε ΟΛΟΙ, κι όχι πάλι τα γνωστά “κορόιδα” και μόνον, την ώρα που οι αεριτζήδες, οι φοροφυγάδες και οι μιζαδόροι θα κάνουν πάρτυ εις υγείαν των υπολοίπων. Πρώτη, λοιπόν, προϋπόθεση για την παλλαϊκή στήριξη των μέτρων που εξήγγειλε ο κ. πρωθυπουργός είναι η σαφής δέσμευσή του να μοιράσει τις θυσίες δίκαια, και σε ΟΛΟΥΣ μας ανεξαιρέτως.
Η δεύτερη προϋπόθεση είναι η διασφάλιση της επόμενης μέρας. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες βαρέθηκαν, κουράστηκαν, εξαντλήθηκαν ακούγοντας πρωθυπουργούς να τους περιγράφουν “παραδείσους” που δήθεν όλοι θα συναντούσαμε μετά από τις θυσίες που έπρεπε να γίνουν. Κατά κανόνα κάναμε τις θυσίες ως κοινωνία, αλλά αντί για “παράδεισο”, στην επόμενη στροφή ο ίδιος πρωθυπουργός ή ο διάδοχός του -τι σημασία έχει;- αναμηρύκαζαν το ίδιο παραμύθι: Θυσίες τώρα, καλύτερες μέρες μετά…
Οι Έλληνες πολίτες δεν είμαστε, πια, διατεθειμένοι να υποστούμε τα ίδια. Δίνουμε τη στήριξή μας στην κυβέρνηση που προέκυψε από την ψήφο των περισσοτέρων, αλλά εάν την επόμενη μέρα βρεθούμε σε νέα κρίση, τότε η κοινωνική έκρηξη είναι αναπόφευκτη. Κι αυτό οφείλει να το γνωρίζει τόσο ο κ. Παπανδρέου, που πρότεινε τα μέτρα, όσο κι ο κ. Σαμαράς, που συναίνεσε στα πιο πολλά από αυτά. Η κοινωνική έκρηξη δεν πρόκειται να χωρίσει τους αμνούς από τα ερίφια. Η κοινωνική έκρηξη που θα ξεσπάσει στον τόπο μας αν τα μέτρα του κ. Παπανδρέου δεν φέρουν αποτέλεσμα, θα διαπερνά ολόκληρη την κοινωνία και ως προμετωπίδα της θα έχει το “αποθανέτω η ψυχή μου μετά των άλλων φίλων“.
Ναι, η ευθύνη μας ως πολίτες αυτής της κοινωνίας, ως κάτοικοι αυτού του ευλογημένου τόπου, ως αληθινοί δημοκράτες που σεβόμαστε την αρχή της πλειοψηφίας είναι να στηρίξουμε τα μέτρα του κ. Παπανδρέου, είτε συμφωνούμε με αυτά είτε όχι, είτε μας πλήττουν πολύ είτε λιγότερο. Μαθημένοι είμαστε από αυτά, εδώ και δεκαετίες, από το “Τσοβόλα δώστα όλα” χωρίς να τα έχεις, μέχρι το “μηδέν συν μηδέν ίσον δεκατέσσερα”.
Αν όμως πέσουμε πάνω σε ανίκανους να μας βγάλουν από την κρίση, σε αδιάφορους για το μέλλον μας και τις θυσίες που με αίμα κάνουμε τώρα, αν αποδειχθεί ότι κι αυτή η πρόσκληση στην κοινωνική μας ευθύνη μείνει χωρίς αποτέλεσμα, τότε ΟΛΟ το πολιτικό κατεστημένο, καλά θα κάνει να φυλάγεται από τη δίκαιη οργή μας. Ως εδώ η κοροιδία δεκαετιών. Κάνουμε για μια ακόμα φορά το κοινωνικό μας χρέος, ως πολίτες. Και ζητούμε από τους πολιτικούς μας να κάνουν κι εκείνοι, για πρώτη φορά στο ακέραιο το δικό τους χρέος.
Αλλιώς θα αναμετρηθούμε…
1 σχόλιο:
Δυστυχώς η πτωτική πορεία κλιμακώνεται βάσει σχεδίου. Και δεν περιορίζεται στα οικονομικά.
Το ζητούμενο είναι πλέον κοινή, ειλικρινής και ρεαλιστική πρόταση, κοινή ανιδιοτελής προσπάθεια.
Δημοσίευση σχολίου