Από την ειδησεογραφία: "Στο δρόμο για το συνέδριο της ΝΔ που θα γίνει στις 25, 26 και 27 Ιουνίου στην Αθήνα, ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου της ΝΔ Δημήτρης Αβραμόπουλος απηύθυνε πρόσκληση στην οργανωμένη βάση και στους φίλους του κόμματος να συμμετέχουν μαζικά σε αυτή την πρώτη εκδήλωση αλλά και να πάρουν μέρος με ουσιαστικές παρεμβάσεις ..."
Μαζικές φιέστες και ουσιαστικός διάλογος δεν πάνε μαζί κε Αβραμόπουλε...
Κρίμα που η ΝΔ επιλέγει μια λαϊκίστικη φιέστα αντι μιας σοβαρής και αξιοπρεπούς διαδικασίας διαλόγου και πολιτικού προσδιορισμού. Βεβαίως δεν μας εκπλήσσει η όλη εξέλιξη ...Αντικατοπτρίζει πλήρως την ποιότητα και την αισθητική των "Ανοιξιάτικων" κατοίκων της Ρηγίλλης.
Οι δε "λοιποί" σκύβουν απλά συγκαταβατικά το κεφάλι, υποκλινόμενοι στο "κράτος των μετρίων" μην και διακινδυνεύσουν το εύθραυστο πολιτικό τους μέλλον...Επαγγελματίες ιδεών, ανάξιοι εραστές της πολιτικής, πραματευτάδες των αρχών τους αντί πινακίου φακής...
1 σχόλιο:
Καταθέτω και εδώ σχόλιό μου που έγραψα στον "Ατίθασο":
Δεν εντάσσομαι στην ΝΔ., ειλικρινά όμως λυπάμαι για τον συγκεκριμένο υποβιβασμό του πολιτικού κλίματος. Αισθάνομαι ότι τέτοιου είδους φιέστες υποτιμούν το σύνολο των πολιτών. Οι διαμόρφωση των πολιτικών απόψεων, η κατάθεση προτάσεων και προβληματισμού, έχουν αξία αφ' εαυτών, ασχέτως εάν συμφωνούμε ή διαφωνούμε μαζί τους, διότι προάγουν το πολιτικό γίγνεσθαι.
Η σαχλαμάρα είναι η χειρότερη μορφή φασισμού, διότι καταργεί πάσα έννοια πολιτικής. Αυτά τα "εδίδαξαν" οι αυτοκρατορίες μέσα στα στάδια με το ανθρώπινο κρέας, με τα θηρία, με το "άρτον και θεάματα". Δυστυχώς σήμερα καταργούν ακόμη και τον άρτον.
Αρέσκομαι να επισκέπτομαι συχνότατα ιστοσελίδες μελών και φίλων της ΝΔ. Διαπιστώνω εκεί, στις πλείστες των περιπτώσεων, ότι διαχέονται απόψεις, που διατυπώνονται με σοβαρότητα, που διαπνέονται από ερευνητικό πνεύμα, που πάλλονται απο ανησυχίες για την πορεία αυτού του κόμματος και τις εξελίξεις του τόπου, που ασκούν κριτική και αυτοκριτική χωρίς φτιασιδώματα.
Είναι αληθώς κρίμα, διότι τόσοι πολλοί άνθρωποι αυτού του πολιτικού χώρου, έχουν τόσα πολλά να καταθέσουν, να προτείνουν, να προωθήσουν.
Δεν μπορώ να συμφωνώ σε όλα με όλους. Όμως γίνομαι πτωχότερος, όταν η φωνή τους περιορίζεται, όταν αυτοί στερούνται βήματος εκεί που παίρνονται αποφάσεις.
Και μέρα με την ημέρα διαπιστώνω, ότι αυτά που μας ενώνουν πλέον στην βάση της απλής λογικής, αυξάνονται ταχέως έναντι όσων μας χωρίζουν.
Δημοσίευση σχολίου