Αναδημοσίευση από το blog του ΑτίθασουΠροβληματιζόμαστε ιδιαίτερα από τις συνεχείς αναφορές του πρωθυπουργού περί απώλειας της κυριαρχίας μας. Και αν είχαν γίνει μια φορά θα μπορούσαμε να το αποδώσουμε σε λεκτικό λάθος (σαρδάμ) στα οποία ούτως ή άλλως είναι επιρρεπής ο πρωθυπουργός. Όμως αυτή η ιστορία τείνει να εξελιχθεί σε ρουτίνα. Σχεδόν σε κάθε επίσημη δήλωσή του γίνεται σχετική αναφορά.
Τι να μαγειρεύεται άραγε στα Λονδίνα και στις ΗΠΑ;
Από τη μια η πρεμούρα (μα τι άγχος και βιασύνη είναι αυτή!) της αλλοίωσης της εθνικής σύστασης του πληθυσμού της χώρας με το νομοσχέδιο για την μετανάστευση.
Από την άλλη οι συνεχείς αναφορές του πρωθυπουργού σε απώλεια εθνικής κυριαρχίας...σα να μας προετοιμάζει μην και μας έρθει ξαφνικό...
Εν τω μεταξύ τα ΜΜΕ "αυνανίζονται" καταπίνοντας τα πάντα και αποχαυνώνοντας τους πολίτες (δεν περιμένουμε κάτι περισσότερο από δαύτους) ενώ η ΝΔ βρίσκεται σε νιρβάνα με μια ηγεσία μετρίων επαγγελματιών της πολιτικής που το μόνο κριτήριο των επιλογών τους είναι η προσωπική τους πολιτική επιβίωση.
Ιδανικό πράγματι σκηνικό για εθνική συμφορά...και για αναζήτηση εθνικών κηδεμόνων στις αυλές της Εσπερίας...
Η οικονομική κρίση πιθανότατα αποτελεί το προπέτασμα καπνού για την εκποίηση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων...Οι κερκόπορτες είναι ανοιχτές από την στιγμή που οι εφιάλτες μασκαρεμένοι σε εθνικοί σωτήρες μας κυβερνούν και επισήμως με την ψήφο μας.
Η χώρα μας πράγματι κινδυνεύει...ο εχθρός είναι ήδη μέσα!
2 σχόλια:
Ο αρχικος σχεδιασμος της δεξιας παρενθεσης που ειχε εκπονησει το ΠΑΣΟΚ και τα συγκροτηματα που το στηριζουν ηταν η λυση του κυπριακου και του Αιγαιου με ευθυνη της ΝΔ.
Για το λογο αυτο μολις οι Τουρκοι δεχθηκαν το σχεδιο Αναν (εκλογες Τουρκοκυπριων στις 15/12/2003 που κερδισε ο Ταλατ διακηρυγμενος υποστηρικτης του σχεδιου) προκηρυξαν προωρες εκλογες που ηξεραν οτι θα χασουν για να υπογραψει ο Καραμανλης το σχεδιο το οποιο μετα αυτοι θα κατηγγειλαν χειροτερο απο αυτο που διαπραγματευονταν οι ιδιοι.Επισης καταληκτικη ημερομηνια της συμφωνιας του Ελσινκι ηταν ο Δεκεμβριος του 2004 οπου ηλπιζαν οτι θα υπογραφε τη προσφυγη στη Χαγη για το Αιγαιο.Πιθανοτατα λογω του Μολυβιατη αυτα απετραπησαν ενω και το μακεδονικο με το βετο μπηκε σε νεα βαση.
Το κλεισιμο των εθνικων θεματων ειναι στρατηγικης σημασιας για το ΠΑΣΟΚ γιατι μονο αν κλεισουν τα θεματα προωθειται η πολυπολιτισμικη κοινωνια που ειναι ο τελικος στοχος του ΠΑΣΟΚ για τη μετατροπη της Ελλαδος σε "εδαφικο εθνος" κατα το προτυπο των ΗΠΑ οπου η ιδιοτητα του πολιτη ανηκει στι γεννηθεντα κατοικο ανεξαρτητως πολιτισμου και οχι σε ενα φορεα ορισμενου πολιτισμου.Εαν ομως ο λαος αισθανεται οτι κινδυνευει απο εξωτερικους εχθρους γινεται πιο δυσκολο να δεχθει ξενους.Εαν επικρατησει ατμοσφαιρα Δ.Ευρωπης οπου δεν υπαρχει εξωτερικη απειλη η αποδοχη των μεταναστων ειναι πιο ευκολη.
Ωστοσο το ΠΑΣΟΚ δεν επιθυμει να πληρωσει πολιτικο κοστος για το κλεισιμο των θεματων και ελπιζει να χρησιμοποιησει το κλισε της αποτυχημενης δεξιας που εχει φορτωθει απο τη Μικρα Ασια μεχρι τη τουρκικη εισβολη στη Κυπρο.
Λογω Μολυβιατη το σεναριο αυτο δεν πετυχε.Κατορθωσε ομως σε μεγαλο βαθμο να χρεωσει στον Καραμανλη την οικονομικη χρεωκοπια.Εάν γινει δεκτο οτι δια της χρεωκοπιας επερχεται "απωλεια εθνικης κυριαρχιας" τοτε εν μερει χρεωνονται το κοστος της συνθηκολογησης αυτοι που προκαλεσαν τη χρεωκοπια.Αυτος ειναι ο λογος που επαναλαμβανεται συνεχως η φραση περι απωλειας εθνικης κυριαρχιας ως ενα test κοινης γνωμης για να δουν αν μπορουν να πανε πιο μπροστα.
Ο φίλος ανώνυμος που συνέγραψε το προηγούμενο σχόλιο, έχει καταθέσει παρόμοιο σχόλιο, με το πάγιο εικονικό όνομα που χρησιμοποιεί εκεί, σε άλλη διαδικτυακή σελίδα, όπου έτυχε στο παρελθόν να αναπτύξουμε διάλογο, συμφωνώντας και διαφωνώντας σε αρκετά.
Πρόκειται αναμφίβολα για δόκιμο σχολιαστή, ο οποίος χαίρει γενικότερης εκτίμησης.
Αυτά που αναφέρει στο σχόλιό του είναι κατά την γνώμη μου βαρυσήμαντα. Επειδή όμως τυχαίνει να γνωριζόμαστε από αρκετό καιρό και δεδομένου ότι αυτός ανήκει στους θερμούς υποστηρικτές της κ. Μπακογιάννη, θέλω να διαπιστώσω ως οπαδός του Καραμανλισμού, ότι με το σχόλιο που προηγείται, έντεχνα επιχειρεί να υποβιβάσει τον ρόλο του Κώστα Καραμανλή στις επιλογές της εξωτερικής πολιτικής που ήταν τότε καθοριστικής αξίας, αποδίδοντας την επιτυχή στρατηγική αποκλειστικά στον κ. Μολυβιάτη.
Θα πρέπει ίσως να κατανοηθεί, ότι η Νέα Δημοκρατία σήμερα ευρίσκεται μακράν της μανιχαϊκού τύπου υποβαλλόμενης επιλογής μεταξύ Σαμαρά και Μπακογιάννη, χωρίς να αποσκοπώ να καταλογίσω στην δεύτερη κάποια αρνητική ιδιότητα. Ιδιαίτερα μετά τον ορυμαγδό επιθέσεων, που αυτή δέχθηκε και δέχεται, πέραν των ορίων δεοντολογίας.
Δημοσίευση σχολίου