5 Φεβ 2010

Η αντιστροφή των λεγόμενων «δύο τρίτων» φέρνει κοινωνική έκρηξη

Του ΙΩΑΝΝΗ Γ. ΜΟΙΡΑ

Οι Βρυξέλλες απαιτούν να ρυθμίσουμε τα δημοσιονομικά μας, χωρίς να ενδιαφέρονται ποιοι θα υποστούν το βάρος των μέτρων. Δικαίως! Τι τους νοιάζει τους ευρωτεχνοκράτες ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό; Για αυτό όμως δεν υπάρχουν οι εθνικές κυβερνήσεις, τα εθνικά κοινοβούλια και τα εθνικά κόμματα;

Στη δική μας περίπτωση, τα δύο μεγάλα κυβερνητικά κόμματα, κρίνουν πως τα περιοριστικά μέτρα, υπό τη μορφή περικοπών σε μισθούς και επιδόματα και αυξήσεων σε έμμεσους φόρους πάνω σε βασικά είδη καταναλωτικής ανάγκης, πρέπει να έχουν ως αποδέκτες τους Έλληνες της μεσαίας τάξης και ειδικότερα τους μισθωτούς.
Υπό αυτή τη λογική όμως κινδυνεύουμε να μετατραπούμε σε κοινωνία των δύο τρίτων, αλλά σε μία αντίστροφη εκδοχή από εκείνη την οποία γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Περί τα τέλη της προηγούμενης περιόδου διακυβέρνησης ΠαΣοΚ, σχεδόν ένα τρίτο της κοινωνίας μας είχε καταλήξει να είναι οι κλασσικοί φτωχοί μαζί με τους νεόφτωχους της Σοφοκλέους, ενώ τα άλλα δύο τρίτα μπορούσαν να ζήσουν όχι απαραιτήτως με κάποια άνεση, ή πολυτέλεια, αλλά τουλάχιστον με αξιοπρέπεια.
Τώρα, με τα νέα μέτρα, τα δύο τρίτα του πληθυσμού θα φτάσουν κάτω, ή έστω οριακά πάνω από τα όρια της φτώχειας.

Δεν αποκλείεται οι πολίτες να ένιωθαν την ανάγκη να συμβιβαστούν με την κατάσταση όπως θέλησε να την παρουσιάσει ο πρωθυπουργός. Αρκεί βέβαια να έβλεπαν ότι πρώτοι καλούνται να καταβάλουν το μέρισμα κόστους και ευθύνης που τους αναλογεί, το κεφάλαιο και η ανώτερη αστική τάξη.
Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν ισχύει.
Αντιθέτως, επιδεικνύεται από τους κεντρικούς συντελεστές του πολιτικού μας συστήματος μία προκλητική τάση προστασίας των κερδών, των πλουτών, σε ορισμένες περιπτώσεις και των παρανομιών των ολίγων.

Η απότομη ανατροπή των οικονομικοικοινωνικών συσχετισμών και το αίσθημα αδικίας που νιώθει το μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας, σε συνδυασμό με την αναμενόμενη αύξηση της ανεργίας και την επιδείνωση του μεταναστευτικού, πρόκειται να προκαλέσουν μία εκρηκτική κατάσταση στην Ελλάδα για φέτος και για τα προσεχή έτη.

Αν δεν αποφασίσουν οι κεντρικοί συντελεστές του πολιτικού μας συστήματος μία ριζική αλλαγή φιλοσοφίας στον καταμερισμό βαρών σε τούτη τη συγκυρία αλλά και γενικότερα, τότε θα φτάσουμε στο σημείο ο καυτός Δεκέμβρης του 2008 να μοιάζει με μία ρομαντική σύναξη débutantes.

(Πίνακας: "Depression's Mirror" από τον D Lane Taylor)

Δεν υπάρχουν σχόλια: