«Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη» θα οδηγηθούμε με μία πιθανή φοροεπιδρομή

Του Ι. Κ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗ

(αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Τα Νέα» 4/2/2010, και τη στήλη «Εμπιστευτικά»)

ΠΕΡΑΣΕ Η πρώτη κρυάδα; Άντε να δούμε τι θα γίνει και με τη δεύτερη. Διότι από εβδομάδα πιάνουμε το φορολογικό.

ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ καλά τον Παπανδρέου, η κυβέρνηση θεωρεί ότι το φορολογικό είναι μέρος του συνολικού πακέτου. Πολύ σωστά. Και ότι αυτό το φορολογικό είναι που θα κάνει το συνολικό πακέτο «πιο δίκαιο». Σωστό και αυτό.

ΑΛΛΑ ΥΠΟ μία προϋπόθεση: ότι η αύξηση των φορολογικών βαρών δεν θα αφορά μόνο εκείνους που πληρώνουν περισσότερα, αλλά κυρίως αυτούς που δεν πληρώνουν τίποτα! Και όλα όσα ακούω περί φορολογικών συντελεστών, απλώς επιβαρύνουν όσους πληρώνουν ήδη. Δηλαδή, τους μισθωτούς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, τα μεσαία στρώματα που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας.

ΕΔΩ, Η αντιπολίτευση έχει δίκιο: να κυνηγηθεί η φοροδιαφυγή ναι, αλλά χωρίς φοροεπιδρομή... Όχι για λόγους κοινωνικής μεγαλοψυχίας αλλά για λόγους οικονομικής σκοπιμότητας.

ΔΙΟΤΙ ΑΝ επιβαρυνθούν και άλλο οι μισθωτοί, αν κυνηγηθούν οι άνθρωποι που καταγράφουν ήδη εισοδηματικές απώλειες και κουβαλάνε ήδη φορολογικά βάρη, τι θα συμβεί; Θα στραγγαλιστεί η ιδιωτική κατανάλωση. Η χώρα θα βυθιστεί περισσότερο στην ύφεση. Και από τη Σκύλλα θα πέσουμε στη Χάρυβδη.

ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ότι αυτός είναι ο εύκολος δρόμος. Και ότι πολλές κυβερνήσεις έως τώρα προτίμησαν να επιβαρύνουν όσους έχουν στο χέρι, παρά να κυνηγήσουν εκείνους που δεν ξέρουν πώς να τους πιάσουν. Είναι εύκολο, ίσως και πολιτικά πιο βολικό. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος, όμως, ότι είναι δίκαιο και αποτελεσματικό.

ΑΠΟ ΑΠΟΨΗ δικαιοσύνης, μάλλον δυσκολεύομαι να χρίσω «έχοντες και κατέχοντες» όσους βγάζουν τριάντα ή σαράντα χιλιάδες ευρώ τον χρόνο (μιλάμε για δυόμισι, τρεις χιλιάδες ευρώ τον μήνα!...) επειδή δεν μπορούν να τα κρύψουν ή επειδή κάποιοι άλλοι βγάζουν λιγότερα.

ΑΠΟ ΑΠΟΨΗ αποτελεσματικότητας, έχει αποδειχθεί ότι η ύφεση δεν αντιμετωπίζεται με αύξηση των φόρων, διότι η αύξηση των φόρων οδηγεί κατά κανόνα σε μεγαλύτερη ύφεση. Κινδυνεύουμε να μειώσουμε προσωρινά το έλλειμμα, αλλά να εκτοξεύσουμε στα ύψη την ανεργία.

ΚΑΙ ΕΔΩ, κατά τη γνώμη μου, βρίσκεται το ζουμί της υπόθεσης. Όλοι συμφωνούμε ότι το συνολικό πακέτο των μέτρων πρέπει να είναι δίκαιο. Καμία αντίρρηση. Επιμένω όμως ότι πρέπει να είναι και αποτελεσματικό. Για δύο λόγους:

ΠΡΩΤΟΝ, επειδή το ζητούμενο είναι να βγει η χώρα από την κρίση και όχι να πέσει από τη μια κρίση στην άλλη.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, επειδή αν αποδειχθεί ότι τα μέτρα δεν είναι αποτελεσματικά, τότε θα χρειαστούν και άλλα μέτρα που θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την ήδη επιβαρυμένη κοινωνία μας.

ΚΑΙ ΑΥΤΟ θα είναι το πιο άδικο από όλα!