Η επιλογή Άρη και ποιες παράμετροι ενδέχεται να την καθορίσουν

Κάποιος που το λέει η ψυχή του να πάει για αρχηγός, δεν το "λιβανίζει" μέχρι και το μεσημέρι της καταληκτικής ημερομηνίας υποβολής υποψηφιοτήτων. Ούτε και παρουσιάζει αντί για πλατφόρμα ιδεολογικών αρχών και πολιτικών θέσεων, ένα γενικόλογο οργανωτικό περίγραμμα είκοσι σημείων. Απογοητεύοντας όλους όσους αναζητούσαν εναγωνίως μία υποψηφιότητα, ανταγωνιστική ως προς εκείνες των κκ. Μπακογιάννη και Σαμαρά και εναλλακτική ως προς το ύφος, τη γλώσσα, το επιχείρημα και την προοπτική της, ο κος. Σπηλιωτόπουλος δεν έκανε το μεγάλο βήμα τόσο για τον ίδιο, όσο και για τη Νέα Δημοκρατία.

Και τώρα; Ποιος είναι ο ρόλος που του αναλογεί στις εξελίξεις; Προφανώς, ο ρόλος του ανθρώπου που νιώθει πως διαθέτει το ειδικό πολιτικό βάρος, προκειμένου να διαπραγματευτεί προς τα που θα προσφέρει την πολιτική στήριξή του. Γιατί, ας μην γελιόμαστε, η ιστορία των συμμαχιών στη μάχη για την προεδρία, είναι μία ιστορία συναλλαγών και ανταλλαγμάτων. Κάπως έτσι ο κεντρώος κος. Αβραμόπουλος, που ισχυριζόταν ότι η Νέα Δημοκρατία χρειάζεται ευρύτερες συμμαχίες και δεσμευόταν από την τηλεόραση ότι δεν θα έπαιρνε θέση στο θέμα της εκλογής, κατέληξε να ταχθεί ανοικτά υπέρ ενός δεξιού υποψηφίου που έχει ως προτεραιότητα να περιχαρακώσει τον δεξιό κομματικό πυρήνα.

Διαθέτει ο κος. Σπηλιωτόπουλος το ειδικό βάρος όμως; Κάνοντας πίσω στην υπόθεση της υποβολής υποψηφιοτήτων, όχι. Θεωρείται απλά, ένα, από τα πολλά κορυφαία στελέχη του κόμματος αν και η πρωτιά του στη Β' Αθηνών στις τελευταίες εκλογές, εκτιμάται ως ένα στοιχείο ενισχυτικό του πολιτικού του κύρους.

Και αν επιλέξει υποψήφιο, με βάση ποια κριτήρια θα το πράξει;

Ιδεολογικά, θα λέγαμε ότι πιο πολύ συγκλίνει προς το κεντρώο προφίλ της κας. Μπακογιάννη, παρά το δεξιό του κου. Σαμαρά. Εξάλλου, ήταν από τους βασικούς "παίκτες" στο εγχείρημα του ανοίγματος προς τους ψηφοφόρους του λεγόμενου μεσαίου χώρου. Επιπλέον, στον κύκλο των εκλεκτών γύρω από τον κο. Σαμαρά, που έχουν σιγουρέψει θέσεις και προνόμια, επικρατεί ήδη συνωστισμός: Αβραμόπουλος για αντιπρόεδρος, Παναγιωτόπουλος για γραμματέας Κεντρικής Επιτροπής, Λυκουρέντζος για γραμματέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Μαρκόπουλος ή Χρ. Σταϊκούραςγια γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού (ή το αντίστροφο) είναι κάποια από τα σενάρια που συζητούνται, ενώ υπάρχουν και άλλα μη κοινοβουλευτικά -αυτή τη στιγμή- στελέχη όπως οι κκ. Γεροντόπουλος, Παπακώστα, Βερναδάκης, Λειβαδάς, Ζωντανός, Αναγνωστάκος, Μπέσης, και πρόσωπα από το κύκλο των διαχρονικών συνεργατών του όπως οι κκ. Μπούρας και Λαζαρίδης, οι οποίοι ενδέχεται να νιώθουντο ενδιαφέρον, ή να έχουν λάβει ακόμη και τη δέσμευση για την ανάληψη κάποιων σημαντικών κομματικών ρόλων μετεκλογικά. Είναι αμφίβολο, εάν σε αυτό το συνωστισμό, υπάρχει χώρος για τις πληθωρικές φιλοδοξίες του κου. Σπηλιωτόπουλου, ενώ η κα. Μπακογιάννη, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε από το δικό της στρατόπεδο, δεν έχει αναλάβει ακόμη παρόμοιες δεσμεύσεις και κρατά το παιχνίδι των θέσεων και των αξιωμάτων για την επόμενη μέρα, ανοικτό, αν και είναι σχεδόν βέβαιο ότι στελέχη όπως οι κκ. Χατζηδάκης, Μαν. Κεφαλογιάννης, Κεδίκογλου, Μιλτ. Βαρβιτσιώτης, Μπεκίρης, Σκυλακάκης κ.α. θα τύχουν σημαντικής αξιοποίησης.

Επομένως και στην υπόθεση της μετεκλογικής αξιοποίησής του, τα συμφέροντα του κου. Σπηλιωτόπουλου μοιάζουν να ταυτίζονται με την προοπτική επικράτησης της κας. Μπακογιάννη, εκτός και αν μπορούν να θεωρηθούν ρεαλιστικά στην έκβασή τους, πέρα από προχωρημένα στη σύλληψή τους, σενάρια όπως εκείνο με βάση το οποίο ο κος. Σπηλιωτόπουλος θα μπορούσε να είναι ο εκλεκτός του κου. Σαμαρά για υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων του χρόνου τον Οκτώβριο, όπως ισχυρίζεται το pressonair.

Βέβαια, υπάρχει και ένα ακατανίκητο δέλεαρ για τον κο. Σπηλιωτόπουλο για να στραφεί υπέρ τής υποψηφιότητας του Μεσσήνιου πολιτικού και αυτό, δεν αφορά στο προβάδισμα που έχει αποκτήσει ο τελευταίος στις δημοσκοπήσεις.

Ποιο είναι αυτό;

Αν εκλεγεί η κα. Μπακογιάννη, θα θωρακίσει την προεδρία της με περαιτέρω ενίσχυση του μηχανισμού της σε στελέχη και ακόμη και σε περίπτωση νέας εκλογικής ήττας για τη ΝΔ, ίσως θα είναι δύσκολο να εκπέσει του αξιώματός της σε κάποια διαδικασία ψηφοφορίας, ή να αποχωρήσει οικειοθελώς. Αντιθέτως, ο κος. Σαμαράς θεωρείται από ρεαλιστική σκοπιά όχι μόνο ως ο πιθανότερος να υποστεί εκλογική ήττα στις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε και αν γίνουν, αλλά και ως "αναλώσιμος" στην ηγεσία, όπως είχε συμβεί με τον πολιτικό του Μέντορα, αείμνηστο Ευάγγελο Αβέρωφ. Δεδομένου μάλιστα ότι στην παρούσα μάχη διαδοχής ο κος. Αβραμόπουλος ζυγίστηκε, μετρήθηκε και βρέθηκε -για μία ακόμη φορά- λιποβαρής πολιτικά, ο κος. Σπηλιωτόπουλος μπορεί να επενδύσει στην ισχυρή πιθανότητα να είναι ο απολύτος πρωταγωνιστής στην υπόθεση εκλογής του επόμενου προέδρου.

Όλα αυτά βεβαίως, είναι παιχνίδια μακροχρόνιων εσωκομματικών στρατηγικών, τα οποία, μπορεί να ακούγονται υποθετικά τώρα, μπορεί όμως να αποδειχθούν αληθινά σε μία μεταγενέστερη φάση. Σε κάθε περίπτωση όμως, η επιλογή του Άρη, όποια και αν είναι, αναμένεται να προκαλέσει νέο πόλεμο εντυπώσεων και αντιδράσεων.