Υπονόμευσε την προεδρεία του κου. Έβερτ.
Έχασε δύο φορές, από δύο διαφορετικούς αντιπάλους, σε δύο διαφορετικές εκλογικές διαδικασίες. Από τον κο. Έβερτ στις εκλογές εντός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και από τον κο. Καραμανλή εντός ενός διευρυμένου Συνεδρίου.
Δεν πήγε σπίτι του για πάντα, όπως θα έκανε κάθε αξιοπρεπής άνθρωπος που τον έχουν μαυρίσει δύο φορές, αλλά από την επόμενη κιόλας μέρα της εκλογής του νέου προέδρου, άρχισε να αμφισβητήσει και να υπονομεύει ανοικτά τον κο. Καραμανλή.
Έφαγε τη διαγραφή που του άξιζε και φλέρταρε ανοικτά επί μακρόν με τον κο. Σημίτη.
Μετά το αναθεματισμένο "καλώς ήρθες Γιώργο σπίτι σου", στρογγυλοκάθησε σε μία καρέκλα βασιλιά, πήρε διορισμένες θέσεις, δεν έδινε ποτέ λογαριασμό σε κανέναν, απαιτούσε να γινεται μονάχα το δικό του, επέμενε να σβήσει πολιτικά όποιον εναντιωνόταν στη θέλησή του.
Ως υπουργός, τα έδωσε όλα στη Διαπλοκή με αντάλλαγμα την προνομιακή προστασία του από τα ΜΜΕ. Δεν έδωσε ποτέ την παραμικρή μάχη, δημόσια, ή ιδιωτικά για την κυβέρνηση, τον κο. Καραμανλή και τη ΝΔ. Ανακατευόταν σε κάθε χαρτοφυλάκιο συναδέλφου, υπονομεύοντας την ικανότητα και την αποτελεσματικότητα λειτουργίας συνολικά της κυβέρνησης και επιζητούσε να έχει το γενικό πρόσταγμα. Απαίτησε και πήρε για τρίτη φορά θέση στο Ψηφοδέλτιο Επικρατείας, αφήνοντας στη δεύτερη θέση ακόμη και τον πρόεδρο της Βουλής!
Με εκβιαστικές πιέσεις και ύπουλα διλήμματα έπεισε, ή πειθανάγκασε ένα ιστορικό κόμμα να οδηγηθεί σε μία ιστορική ταπείνωση.
Μακάρι να μην ξανακούσουμε ποτέ, τίποτα για αυτόν τον μοιραίο άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου