Το ΠαΣοΚ και ο κος. Παπανδρέου έχουν δύο πυλώνες.Ο ένας, είναι οι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές, που μετά τις παραχωρήσεις σε στρατηγικούς επενδυτές, εγχώριους και ξένους, του ΟΤΕ, της Ολυμπιακής, του ΟΛΠ, έχουν χάσει μεγάλο τμήμα τόσο από το χώρο που κινούνταν, όσο και από τον πλούτο που λιμαίνονταν.
Ο άλλος, είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και ιδιαίτερα η γραφειοκρατία του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών που είναι προβληματισμένες, μην πούμε έξαλλες από τις επιλογές του κου. Καραμανλή να στηρίξει το όχι των Ελληνοκυπρίων στο σχέδιο Ανάν, να θέσει βέτο στην εισδοχή της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και να επενδύσει στο ρωσικό παράγοντα αναφορικά με το ενεργειακό ζήτημα, καθιστώντας τη χώρα μας σημαντικό κόμβο στη νοτιοανατολική Ευρώπη και στη Μεσόγειο, αλλά και να συνάψει συνεργασία με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας για τις διεθνείς εμπορικές μεταφορές.
Ο κος. Παπανδρέου απευθύνεται με τάματα και υποσχέσεις και στους συνδικαλιστές και στους Αμερικανούς.
Στους μεν, λέει πως θα δει από την αρχή τις αποκρατικοποιήσεις που έκαναν οι κυβερνήσεις του κου. Καραμανλή. Και μάλλον δεν αστειεύεται.
Στους δε, δεσμεύεται να ανταποκριθεί με συνέπεια στα συμφέροντά τους και σίγουρα σοβαρολογεί. Το προκαταβολικό ναι που είχε πει για το σχέδιο Ανάν ήταν η αρχή. Τώρα, το κόμμα του μιλάει για κατάργηση των κόκκινων δελτίων για τους σλαβόφωνους αυτονομιστές του εμφυλίου, αφήνει ανοικτό το ζήτημα αναγνώρισης των περιουσιών που ενδέχεται να διεκδικήσουν, παρακάμπτει τα ζητήματα γλώσσας και εθνικής ταυτότητας. Παράλληλα ο κος. Παπανδρέου και οι συν αυτώ, είναι έτοιμοι να τινάξουν στον αέρα την ελληνορωσσική στρατηγική συμφωνία πάνω στο ενεργειακό.
Θα λειτουργήσουν άραγε τα κοινωνικά και εθνικά αντανακλαστικά του Έλληνα πολίτη έναντι αυτού του φαινομενικά αθώου κυρίου, ο οποίος όταν μιλάει στο Reuters στα αγγλικά, εκφράζεται με άνεση και δεν κάνει κανέναν σαρδάμ, ενώ όταν μιλάει στη δική μας γλώσσα, οι μοναδικοί που τον αντιλαμβάνονται είναι οι μάγιστροι του πράσινου συνδικαλισμού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου