Είτε κάνει διακοπές, είτε ακολουθεί επίσημο πρόγραμμα, βρίσκει πάντα χρόνο να την συναντά.
Ακόμη και όταν το καθήκον τον πίεζε να μείνει στην Αθήνα για να παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς τις επιχειρήσεις κατάσβεσης των πυρκαγιών της Αττικής, εκείνος δεν άντεξε και πήγε να την απολαύσει στην παραλία Πούντα της Αχαϊας.
Λέγεται πως ξανοίχτηκε στη φιλόξενη αγκαλιά της με το κανώ του και ξέχασε να γυρίσει, ώσπου τον αναζήτησε και τον εντόπισε το Λιμενικό Σώμα.
Ο Γιώργος και η θάλασσα... Μία αδιάσπαστη σχέση. Πως ξεκίνησε; Ουδείς γνωρίζει.
Ανατρέχοντας, ωστόσο, στη βιογραφία του Ανδρέα Παπανδρέου από το δημοσιογράφο κο. Λακόπουλο, η οποία βασίστηκε εξ ολοκλήρου στη μαρτυρία του Αδαμάντιου Πεπελάση (στενού φίλου και συνεργάτη του ιδρυτή του ΠαΣοΚ, από τα χρόνια της Αμερικής), βλέπουμε τον πατέρα του σημερινού εν ...δυνάμει πρωθυπουργού, να κάθεται απερίσπαστος, να παρατηρεί την πορεία των κυμάτων από τα ανοικτά προς τα έξω και να συλλογίζεται. "Του μιλούν τα κύματα, του μιλούν τα κύματα" σκέφτηκε ο Α. Πεπελάσης βλέποντας τη σκηνή.
Λέτε ο φυσικός διάδοχος και άξιος συνεχιστής της δυναστείας Παπανδρέου να έχει και εκείνος αναπτύξει μία τέτοια σχέση επικοινωνίας με τα κύματα της θάλασσας και γι' αυτό να μη μπορεί με τίποτα να την αποχωριστεί;
Λέτε να εμπνέετε από τους ήχους του παφλασμού των κυμάτων, για να επινοεί σοφίσματα σαν το "αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε";
Η λύση του γρίφου αυτού, δε μπορεί να είναι πολιτική, αλλά μεταφυσική.
1 σχόλιο:
Το mail σου pls
To δικό μου AntilogosBlog@gmail.com
Δημοσίευση σχολίου