Όταν ένας «στρατιώτης» χρησιμοποιείται ως (ο εύκολος;) στόχος

Όταν άρχισαν να κυκλοφορούν τα πρώτα, ανεπίσημα αποτελέσματα για την εκλογή προέδρου της Νέας Δημοκρατίας και η κα. Ντόρα Μπακογιάννη προετοιμαζόταν να προβεί στη δήλωση παραδοχής της επικράτησης του αντιπάλους της, κάποια στελέχη της είχαν ήδη ανακαλύψει το εξιλαστήριο θύμα. Είχαν ήδη βρει στόχο να πυροβολήσουν. «Μας γ…σε ο Βαγγέλης με τις μαλ…. του, αν δεν έμπαινε αυτός στη μέση, θα πηγαίναμε σε είκοσι μέρες σε Συνέδριο και θα το καθαρίζαμε το θεματάκι», ακούστηκε να λέει χαρακτηριστικά, με τη βαριά θεσσαλική προφορά του και τον χαρακτηριστικά «γλαφυρό» λόγο του, ένα παλαίμαχο στέλεχος της άμεσης πολιτικής επιρροής του κου. Γιώργου Σουφλιά, που εργάστηκε μεθοδικά για την εκλογή της πρώην υπουργού Εξωτερικών. Στις ίδιες νότες και στους ίδιους ρυθμούς, κίνησαν να κελαηδούν και άλλα πουλιά, από καρδερίνες έως μπούφοι, που ίπτανται πέριξ της Πύλης του Αδριανού, των Στηλών Ολυμπίου Διός και της Ακρόπολης.

Τη σκυτάλη παρέλαβαν ορισμένοι δημοσιογράφοι που κινούνται εντός του κύκλου επιρροής της κας. Μπακογιάννη, οι οποίοι έσπευσαν να προβάλλουν τον κο. Ευάγγελο Μεϊμαράκη ως «πολιτικά τελειωμένο» με τη νέα ηγεσία, χρεώνοντάς του επιπρόσθετα, την ήττα της πρώην υπουργού Εξωτερικών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα parapolitika σχόλια του δημοσιογράφου «Ρετσίνα», ο οποίος υπερέβαλλε μάλιστα σε κορώνες χαιρεκακίας, ασχέτως εάν μάζεψε όπως-όπως τους αρχικούς ισχυρισμούς του. Μαζί με τους δημοσιογράφους, κάποιοι δράστες του διαδικτύου, επώνυμοι και ανώνυμοι, ξεκίνησαν να κατασκευάζουν ιστορίες, σύμφωνα με τις οποίες, ο κος. Μεϊμαράκης έπαιζε παιχνίδι για τη δική του, ενδεχόμενη, υποψηφιότητα και όταν αυτή δεν «περπάτησε», στήριξε μεν επισήμως την κα. Μπακογιάννη, αλλά στην ουσία, της έσκαβε το λάκο - και αυτό καθαρά από κόμπλεξ!
Βέβαια, αυτή η «γραμμή» εμπεριέχει τόση αφέλεια μαζί με προχειρότητα, που αποκλείεται να προέρχεται από την πρώην υπουργό Εξωτερικών και το άμεσο επιτελείο της, καθώς οι άνθρωποι εκεί είναι σοβαροί και ευφυείς, ανεξαρτήτως εάν υπέπεσαν σε στρατηγικά λάθη. Το πιο πιθανό, είναι ότι προέρχεται από άτομα που προσπαθούν να πουλήσουν στην «Ψηλή» χείριστη υπηρεσία, αποπροσανατολίζοντάς την από το τι πραγματικά έφταιξε για την ήττα της και αυτό, διότι φέρουν ενδεχομένως και τα ίδια, μεγάλο κομμάτι ευθύνης. Εξάλλου, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι πρώην και νυν βουλευτές, νομάρχες και δήμαρχοι, νομρχιακοί και δηοτικοί, σύμβουλοι οι οποίοι, αντί να βγουν έξω στις γειτονιές να κάνουν δουλειά βάσης, συνωστίζονταν στα γραφεία της «Ψηλής παριστάνοντας τους συμβούλους εκ του προχείρου και εκ του ασφαλούς, ενώ στο στρετόπεδο των αντιπάλων τους, είχαν επιστρατευτεί δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες εργατικά "μυρμήγκια" που πήγαιναν την καμπάνια τους πόρτα-πόρτα.

Τα πράγματα είναι κατά πάσα πιθανότητα πιο απλά ακόμη και από όσο φαίνονται.
Ο κος. Μεϊμαράκης όντως προβληματίστηκε για το ενδεχόμενο να θέσει υποψηφιότητα. Και αυτό, διότι η πίεση που του ασκήθηκε από χιλιάδες μέλη του κόμματος, να κατέλθει ως ενωτικός υποψήφιος, έστω και με περιορισμένη θητεία μέχρι να ομαλοποιηθεί η εσωκομματική κατάσταση μετά το σοκ της 4ης Οκτωβρίου, ήταν στα όρια της ψυχικής εξόντωσης. Τελικά, υπερίσχυσε μέσα του το «σου μοιάζω εγώ για πατέρας;» (ατάκα Καφετζόπουλου σε ταινία), όπως είπε χαριτολογώντας ο ίδιος σε Λυριτζή και Οικονόμου στην «Πρωινή Γραμμή», καθώς και η πεποίθηση ότι την επόμενη μέρα, θα έπρεπε να υπάρχουν κάποια στελέχη τα οποία θα γεφύρωναν το χάσμα ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα. Από ‘κει και πέρα, φρόντισε να μην πάει η εκλογή προέδρου σε διαδικασίες «ταχυφαγείου», αλλά απαίτησε και επέτυχε, ερχόμενος σε διαφωνία με τον ίδιο τον κο. Κώστα Καραμανλή, να συγκληθούν τα όργανα και να τηρηθεί το καταστατικό, αλλά την ίδια ώρα, στράφηκε κατά της περίπτωσης να πήγαινε το κόμμα σε μία μακρά προεκλογική περίοδο που θα απέβαινε ψυχοφθόρος και διχαστική.
Τα υπόλοιπα, είναι λίγο-πολύ γνωστά. Πρώτα, δέχτηκε από το στρατόπεδο του κου. Σαμαρά τον προσβλητικό χαρακτηρισμό του «λαγού». Στην Κεντρική Επιτροπή, έψεξε δημοσίως τον νυν πρόεδρο της ΝΔ για την πολιτική οικειοποίηση του ιδρυτή της Παράταξης, όπως και για το γεγονός της αποχώρησής του από τη ΝΔ το 1993. Ταυτόχρονα δήλωσε την προτίμησή του, εμμέσως στην αρχή, ευθέως στην συνέχεια, για την κα. Μπακογιάννη. Μία προτίμηση, που εξηγείτο για διάφορους λόγους: από το παρελθόν του στο κόμμα και το ότι επέλεξε να μένει «νομιμόφρων», έως και το γεγονός ότι οι άνθρωποι που τον πολεμούσαν λυσσωδώς και παντοιοτρόπως τα τελευταία χρόνια, τόσο ως γραμματέα του κόμματος, όσο και ως υπουργό, ανέλαβαν επιτελικά καθήκοντα στην προεκλογική καμπάνια του κου. Σαμαρά. Να σημειωθεί βέβαια, ότι σκοπίμως του καταλογιζόταν «μητσοτακική» ταυτότητα, τόσο από το ένα στρατόπεδο, όσο και από το άλλο. Οι υποστηρικτές της κας. Μπακογιάννη είχαν ως σκοπό να τον παρουσιάσουν ως δεδομένο φίλο και οι υποστηρικτές του κου. Σαμαρά, να τον εκθέσουν ως αποτρόπαιο αντίπαλο. Η πραγματικότητα είναι ότι ο πρώην υπουργός Άμυνας είχε διατελέσει ενεργό στέλεχος της ΝΔ με διακριτή δράση από το 1974, ενώ ο πατέρας του ήταν βουλευτής με την ΕΡΕ του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Και τώρα; Προς τα που πηγαίνει το ζήτημα; Μερικοί, όπως αυτοί στους οποίους αναφερθήκαμε πριν, ισχυρίζονται ότι ο πρώην υπουργός Άμυνας προσεταιρίζεται τη νέα ηγεσία για να μείνει ενεργός στο κομματικό παιχνίδι. «Είμαι στρατιώτης της παράταξης και παραμένω στην πρώτη γραμμή από το 1974. Το ίδιο θα κάνω και τώρα. Θα δώσουμε όλοι τον καλύτερό μας εαυτό για να προχωρήσει η ΝΔ μπροστά» δηλώνει ο ίδιος, προσθέτοντας πως δεν κάνει παζάρια και μάλλον η ίδια η Ιστορία του στο κόμμα, τον δικαιώνει. Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις που θα προκύψουν στη ΝΔ εντός των επομένων τριών μηνών, θα δώσουν σαφείς απαντήσεις σε όσα ερωτήματα έχουν μείνει «ξεκρέμαστα».