Τα πουπουλένια παπλώματα και τα μαξιλάρια της αδιαφορίας και της υπεροψίας

Η ακύρωση της δέσμης κινήτρων και αποζημιώσεων που είχε συστήσει η τελευταία κυβέρνηση του κου. Κώστα Καραμανλή με σκοπό την απόσυρση όλων των παλιών αυτοκινήτων και την αντικατάστασή τους με καινούργια και ταυτόχρονα, η επιβολή υπερφορολόγησης στα τέλη κυκλοφορίας που καλείται να πληρώσει αυτή τη στιγμή ο φτωχός κάτοχος κάθε τετράτροχης «παλιατζούρας», αποδεικνύουν ότι οι κυβερνώντες δεν είναι απλά ακατάλληλοι να κυβερνήσουν, αλλά κάτι πολύ χειρότερο: εντελώς άσχετοι με τη ζωή του μέσου Έλληνα και εντελώς ανίκανοι να την καταλάβουν.

Αγανακτισμένοι πολίτες επισκέπτονται τις κατά τόπους εφορίες και εμφανίζονται στους τηλεοπτικούς σταθμούς για να διαμαρτυρηθούν για το γεγονός ότι για τα παλιά τους αυτοκίνητα καλούνται να καταβάλλουν σε τέλη κυκλοφορίας, ποσά που είναι μεγαλύτερα, ή και πολλαπλάσια ακόμη της ευτελούς -πλέον- μεταπωλητικής αξίας τους. Δεν είναι λίγοι επίσης οι συνταξιούχοι που υποστηρίζουν ότι τα τέλη που καλούνται να καταβάλουν εγγίζουν, ή ξεπερνούν το ποσό της μηνιαίας τους σύνταξης.

Η κυβέρνηση απαντά σε όλα αυτά με μία δεκαπενθήμερη παράταση στην αγορά σημάτων από τις εφορίες, κάτι που σημαίνει ότι οι κεντρικοί συντελεστές της, δεν έχουν την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα που βιώνει σήμερα η κοινωνία και επιπλέον, δεν έχουν καμία γνώση και επίγνωση τι επιβάλει η κοινή λογική.
Αναμενόμενο…
Πολιτικοί σαν τους κκ. Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Παμπούκη, Γερουλάνο κ.α. κοιμούνται και ξυπνούν μέσα στην ευδαιμονία και τη μακαριότητα των πουπουλένιων παπλώματων και των παραγεμισμένων μαξιλαριών που τους έχουν εξασφαλίσει εφόρου ζωής, είτε ο αριστοκράτης πρόγονός τους, είτε η προνομιακή τους θέση, δοτή τις περισσότερες φορές, στο κεντρικό σύστημα νομής της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας στη χώρα μας και επομένως, ούτε τους επηρεάζει, ούτε τους νοιάζει το πώς τα φέρνει βόλτα καθημερινά ο Έλληνας με τις ανάγκες και τις αγωνίες του.

Το δυσάρεστο είναι πως φαντάζει μάταιο να περιμένουμε ανατροπή αυτής της κατάστασης, δεδομένου ότι και από την απέναντι πλευρά, υπάρχουν τα πουπουλένια παπλώματα και τα παραγεμισμένα μαξιλάρια του εφησυχασμού, της αδιαφορίας και της υπεροψίας απέναντι σε ότι εμείς όλοι βιώνουμε στην καθημερινότητά μας ως πρόβλημα.
Είναι ενδιαφέρον, όμως, να δούμε τι είναι δυνατό να συμβεί, εάν όχι στο κοντινό, σίγουρα στο απώτερο μέλλον, με όλη αυτή την ένταση και το θυμό που συσσωρεύεται στην ψυχή του ανθρώπου απέναντι στους «χρυσοκάνθαρους» της εξουσίας.