Να κόψει λίγη φόρα, γιατί θα οδηγηθούν σε ατύχημα, ο ίδιος και η παράταξη

«Εμπρός, εμπρός, έρχεται με φόρα, ο Καλαματιανός» φώναζαν ενθουσιασμένοι οι συντοπίτες και οπαδοί του κου. Αντώνη Σαμαρά στην πρωτεύουσα της Μεσσηνίας όταν φάνηκε ξεκάθαρα από τα πρώτα αποτελέσματα ότι επικρατούσε στην εκλογική μάχη της 29ης Νοεμβρίου και φαίνεται ότι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έχει βάλει σκοπό να τους επιβεβαιώσει με τα πρώτα δείγματα των αποφάσεων και των ενεργειών του.

Μέσα σε ένα εικοσαήμερο, ο κος. Σαμαράς πρόλαβε τα κάνει τα ακόλουθα, χρησιμοποιώντας όχι το σφουγγάρι για το οποίο μίλησε, αλλά τη … σφουγγαρίστρα την οποία προφανώς εννοούσε:
- Προνομιακές εμφανίσεις σε εκπομπές υβριστών της αντιπάλου του, κας. Ντόρας Μπακογιάννη.
- Πολιτικό «άδειασμά» της για ζητήματα του υπουργικού χαρτοφυλακίου που διαχειριζόταν, με επίσημες κομματικές ανακοινώσεις.
- Υποβολή προτάσεων αξιοποίησής της, ειδικώς διαμορφωμένες προς … απόρριψη.
- Τοποθέτηση στο «σκιώδες» σχήμα υπουργών κυρίως δικών του στελεχών, με τις ελάχιστες εξαιρέσεις να εξυπηρετούν ισορροπίες με τα «τζάκια» (τα οποία κατήγγειλε προεκλογικά).
- Σάρωμα των κομματικών γραμματέων, χωρίς να τηρηθούν οι βασικοί κανόνες μίας τυπικώς κόσμιας αποδέσμευσης από τα καθήκοντά τους.
- Αντικατάστασή τους κυρίως με φανατικούς της καμπάνιας του, καθώς και με «χρυσά αγόρια» του συστήματος Ρουσόπουλου.
- Διασπορά φημών, μέσω … πολιτικών «κύκλων» ότι διενεργείται σχέδιο κομματικής εκκαθάρισης αντιφρονούντων, το οποίο μπορεί να φτάσει από την άρνηση απόδοσης χρίσματος το 2010 σε δημάρχους που στήριξαν την κα. Μπακογιάννη, ή ακόμη και έως τη διαγραφή της τελευταίας από τη ΝΔ. Σημειωτέο, ότι στο ενδεχόμενο μίας τέτοιας διαγραφής, στέκεται και η μέτρηση της Alco που δημοσιεύει σήμερα το «Πρώτο Θέμα». Για όσους δεν το γνωρίζετε, η Alco είναι η εταιρεία που αναλαμβάνει -συμφωνα με τα φημολογούμενα- τις μετρήσεις για λογαριασμό της ΝΔ από ‘δω και ‘μπρος και ανήκει στον Όμιλο Ashley Holmes, ιδιοκτησίας του κου. Μάκη Σεριάτου (τον οποίο είχε καταγγείλει στη Βουλή ο κος. Κώστας Καραμανλής ως «εθνικό διαφημιστή» επί ΠαΣοΚ), όπως και η εταιρεία Politics του κου. Γρηγόρη Τσιμογιάννη, που είναι σύμβουλος Επικοινωνίας του κου. Σαμαρά.

Πράγματι λοιπόν, «έρχεται με φόρα» ο Καλαματιανός και οι άνθρωποί του. Τόση φόρα, «που δεν την είχε ούτε ο Μπάλιος (σ.σ.: κομματάρχης και πρωτοπαλίκαρο του κου. Μιλτ. Έβερτ) το ‘93!!!» όπως ομολογούν ψιθυρίζοντας συνωμοτικά κάτω από το φόβο του «αποκεφαλισμού» τους, οι παλιοί, έμπειροι υπάλληλοι της Ρηγίλλης, που πολλά έχουν δει τα μάτια τους και ακόμη περισσότερα έχουν ακούσει τα αυτιά τους επί δύο και πλέον δεκαετίες. «Ο Μπάλιος πάντως, έμεινε τρία χρόνια, αυτούς δεν τους βλέπουμε για τόσο, με τα μυαλά που κυβερνούν» συμπληρώνουν οι ίδιοι άνθρωποι κουνώντας προβληματισμένοι το κεφάλι.

Το ερωτήματα που προκύπτουν από τα προηγούμενα, είναι εύλογα.
Τόσο αρνητικά δείγματα συμπεριφοράς, από έναν πρόεδρο που μόλις εξελέγη;
Τόση δυσπιστία απέναντι σε έναν άνθρωπο που έλαβε την εντολή 800.000 πολιτών, όπως ο ίδιος έλεγε και ξανάλεγε στην ομιλία του στην (ψυχρή απέναντί του) Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του, την περασμένη Τρίτη;

Τα πράγματα δεν έχουν ακριβώς έτσι βέβαια…

Με τη «φόρα» που έχει έρθει ο νέος πρόεδρος της ΝΔ, επικαρπώνεται το σύνολο των ανθρώπων που ψήφισαν στην εσωκομματική κάλπη. Κάνει λάθος. Ο κος. Σαμαράς, σε σύνολο 782.136 ψηφισάντων, έλαβε 386.400 ψήφους, ήτοι το 50,06%. Αυτό, σε ότι αφορά το συγκεκριμένο εκλογικό σώμα της 29ης Νοεμβρίου. Αν αποτολμούσαμε μία αναγωγή επί των 2.295.967 ψηφοφόρων που ψήφισαν τη ΝΔ στις εθνικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, υπό συνθήκες τόσο εξαιρετικά δυσμενείς για το κόμμα, ώστε να θεωρούνται ως ο πιο «σκληρός πυρήνας» ψηφοφόρων, τότε το ποσοστό θα ήταν 16,83%. Με αναγωγή στο ίδιο σύνολο, άλλο ένα 16,79% ψήφισε υπέρ της κας. Ντόρας Μπακογιάννη και του κου. Παναγιώτη Ψωμιάδη, ή, κατά του κου. Σαμαρά - όπως θέλετε πάρτε το.

Στοίχημα για τον κο. Σαμαρά, προκειμένου να επιβιώσει, να μακροημερεύσει και να επιτύχει ως πρόεδρος της ΝΔ, δεν είναι να επιβεβαιώσει απλά τις προσδοκίες του 16,83% που τον ψήφισε την 29η Νοεμβρίου, κάτι που πράττει συστηματικά εδώ και είκοσι μέρες. Αντιθέτως, σκοπός του θα έπρεπε να είναι με βάση τη λογική, να πείσει ότι είναι ένας καλός και πάνω απ’ όλα, ένας ενωτικός πρόεδρος, για το 16,79% που δεν τον ψήφισε, αν σταθούμε στο εκλογικό σώμα της εσωκομματικής αναμέτρησης, ή το 83,17% αν μετακινηθούμε στον λεγόμενο «σκληρό πυρήνα» της ευρείας κομματικής βάσης. Μάλιστα, το τελευταίο ποσοστό ενδέχεται να υπερβαίνει στην πραγματικότητα το 90%, αν λάβουμε ως δεδομένο ότι την 29η Νοεμβρίου μετέβησαν να ψηφίσουν στην εσωκομματική κάλπη ψηφοφόροι, που δεν στήριξαν με την ψήφο τους τη ΝΔ στην κρισιμότερη μάχη της που έδωσε την 4η Οκτωβρίου, ανάμεσα στους οποίους ενδέχεται να έλαβαν μέρος και ψηφοφόροι άλλων κομμάτων, είτε δεξιότερα της ΝΔ (που είναι και το πλέον πιθανό), είτε αριστερότερα. Εξάλλου, ποιος ήλεγξε εάν ψήφισαν για πρόεδρο της ΝΔ ακόμη και μέλη άλλων κομμάτων;

Με αυτά και με άλλα, θα προτείναμε στον κο. Σαμαρά να σκεφθεί μήπως η πραγματική πρόκληση γι’ αυτόν, είναι να αποδείξει από την αρχή ότι θέλει και ότι μπορεί να είναι ο πρόεδρος όλων των Νεοδημοκρατών και όχι μόνο των ανθρώπων που τον ψήφισαν. Να εμπνεύσει την ενότητα και όχι να την επιβάλλει. Τέλος, να κόψει λίγο «φόρα» και να σταθεί να σκεφθεί μήπως ο δρόμος που αποφάσισε να ακολουθήσει μετεκλογικά, οδηγεί τόσο τον ίδιο, όσο και την παράταξη εν τη ευρεία έννοια της, σε πολιτικές περιπέτειες ή σε ένα πιθανό ατύχημα. Εξάλλου, η πολλή φόρα ουδέποτε απεδείχθη ασφαλής.