O "Φον Δημητράκης" και τι με αποτρέπει από το να τον ψηφίσω

Σχόλιο του ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου βρίθει από προφάσεις (εν... αμαρτίαις). 'Αλλη μια ακούσαμε προχθές από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο.

Ο τ. υπουργός και πρώην Δήμαρχος της Αθήνας αντί να πει "αποσύρομαι ησύχως, διότι προκοπή δεν βλέπω" εισηγήθηκε το απίστευτο: Να ψηφίσει δηλαδή και όποιος έχει περάσει έστω και μια φορά από έξω από την Ρηγίλλης επειδή έχει έναν ... συμπέθερο στην Στησιχώρου και είχε καιρό να τον δει.

Αυτή η ακατανίκητη εντύπωση του, πως κανει για αρχηγός παντού, από τον Σύλλογο ... "Πνεύμα και Ηθική" ως και την Ν. Δ. - όπως ακριβώς και ο ήρωας ο σκαρωμένος από τον μεγάλο Δ. Ψαθά, απομακρύνει την πιθανότητα να είναι η τελική μου επιλογή στην εσωκομματική κάλπη.

Το ξέρω πως τον πικραίνω, αφού γνωριζόμαστε χρόνια και η εκτίμηση είναι αμοιβαία, μα το "παν μέτρον άριστον" θα έπρεπε να το γνωρίζει ο κ. Αβραμόπουλος.

Δεν κάνουν όλοι για όλα. Πως να το κάνουμε;