Γράφει ο ΛΑοΚοΩΝO κος, Γιώργος Παπανδρέου περιγράφει την οικονομική κατάσταση ως εξαιρετικά κρίσιμη και επιζητά πλαίσιο εθνικής συναίνεσης για τον δραστικό περιορισμό του χρέους και του ελλείμματος μέσω της λήψης μέτρων σκληρής λιτότητας. Επιπλέον, ζητά την συνεργασία των κομμάτων και για άλλους σημαντικούς τομείς όπως είναι το Ασφαλιστικό, καθώς και για ζητήματα τα οποία διαρκώς πηγαίνουν την χώρα μας πίσω, όπως είναι εκείνο της Διαφθοράς.
Ο άνθρωπος που ζητά συναίνεση, είναι ο ίδιος που έλεγε όχι σε όλα, την πενταετία 2004-2009, από την εξυγίανση των Δημοσίων Οικονομικών, έως και την απελευθέρωση του συστήματος Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, την οποία κάποτε υποστήριζε σθεναρά και ο ίδιος προσωπικά. Την τελευταία πενταετία, η Ελλάδα έχασε σημαντικές ευκαιρίες για εξέλιξη και σημαντικό κομμάτι της ευθύνης γι’ αυτό φέρουν το ΠαΣοΚ και ο κος. Παπανδρέου με την επιμονή τους να ακολουθούν μία υπονομευτική έναντι του δημοσίου συμφέροντος πολιτική και να ασκούν στην τότε κυβέρνηση μία στείρα αντιπολίτευση.
Ακόμη και λίγο πριν τις εθνικές εκλογές, ο κος. Παπανδρέου επιτίθετο στον τέως πρωθυπουργό κο. Κώστα Καραμανλή για την παρρησία που επέδειξε να πει ολόκληρη την αλήθεια για την Οικονομία και να εξαγγείλει αυστηρά μέτρα για την μείωση του χρέους και του ελλείμματος. Μάλιστα, αν και είχε πλήρη εικόνα για την πραγματική κατάσταση των Δημοσίων Οικονομικών από επαφές του με τον Ευρωπαίο Επίτροπο κο. Χοακίν Αλμούνια, αλλά κυρίως, τον πρόεδρο της Τράπεζας της Ελλάδος, κο. Γιώργο Προβόπουλο, επέμεινε να λοιδορεί τον κο. Καραμανλή για τη αναγκαιότητα της πολιτικής που εξήγγειλε και ταυτόχρονα, να υπόσχεται πως «έχει τις λύσεις» και πως «λεφτά υπάρχουν», έχοντας ως προφανή στόχο να υφαρπάξει την ψήφο του πολίτη.
Με βάση τα παραπάνω, ο κος. Παπανδρέου και το ΠαΣοΚ δε δικαιούνται καμία απολύτως συναίνεση. Τα περιοριστικά μέτρα θα τα λάβουν ούτως ή άλλως, διότι δε μπορούν να πράξουν διαφορετικά. Το απαιτεί η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Οικονομία, το απαιτεί και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ας αναλάβουν λοιπόν και το πολιτικό κόστος, στην πλήρη έκτασή του. Ας επωμιστούν και αυτοί, δημοσκοπική βουτιά δέκα μονάδων και ας λάβουν ένα γερό μάθημα και αυτοί, τι σημαίνει να κυβερνάς σε δύσκολους καιρούς, χωρίς να έχεις τη χρειαζούμενη συναίνεση από κανέναν.
Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει κανένα λόγο να βάλει πλάτη στο ΠαΣοΚ. Οφείλει να μείνει συνεπής στα όσα ισχυριζόταν προεκλογικά ο κος. Καραμανλής και αυτά ακριβώς τα σημεία, να τα υποστηρίξει και μετεκλογικά, αφήνοντας έκθετο μπροστά στη λαϊκή κρίση τον κο. Παπανδρέου. Εκτός και αν ο τελευταίος λάβει το θάρρος και αναλάβει την ευθύνη να παραδεχτεί δημοσίως ότι έσφαλε βαριά, ή ότι είπε ψέματα.
Κάθε λάθος έχει το αντίτιμό του, κάθε ψέμα πληρώνεται ακριβά και ο κος. Παπανδρέου, δεν πρέπει μετά την ψήφο του πολίτη, να υφαρπάξει και την συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας, χωρίς καν να υποχρεωθεί να απολογηθεί δημοσίως.
Η συναίνεση είναι πολύτιμη για να προσφέρεται σε ψεύτες και αριβίστες.
1 σχόλιο:
Και το προηγούμενο σχόλιο σας τεκμηριώνει τόσο την τάση του κ. Σαμαρά όσο και της κ. Μπακογιάννη για διάσπαση του κόμματος της ΝΔ, στη φάση όπου ο κορμός των Καραμανλικών στελεχών έχει περιθωριοποιηθεί σε μεγάλο ποσοστό έντεχνα. Το αυτό θα ακολουθήσει και στο Πασόκ έμπροσθεν των αδιεξόδων.
Που αλλού θα βρουν συνεργάτες για συγκυβέρνηση οι καλοθελητές από τα συγγενή κολεγιόπαιδα της απέναντι όχθης; Η θωπεία του κ. Σαμαρά προς τον Γιώργο Παπανδρέου σηματοδοτεί, ότι αυτό που ονόμασαν "Νέα Μεταπολίτευση" θα είναι η κυριαρχία ασθενών κυβερνήσεων συνασπισμού, μετά το πέρας του δικομματισμού, με αποτέλεσμα να μην βρίσκονται τελικοί υπεύθυνοι μέσα στο τεχνητό χάος.
Αυτοί που ροκάνισαν την καρέκλα του Κώστα Καραμανλή, ενός Πρωθυπουργού που οικοδόμησε συνειδητά το ήπιο κλίμα και την εθνική συμφιλίωση με το άνοιγμα στον μεσαίο χώρο, καθώς και κάποια ομοψυχία μπροστά στην αμφισβήτηση εθνικού χώρου χωρίς κορώνες πατριδοκαπηλίας, στόχευσαν για μια ακόμη φορά στην πόλωση, στον διχασμό και στην περαιτέρω αποδυνάμωση του εσωτερικού μετώπου.
Οι δήθεν ταγοί της "καθαρής" πολιτικής αποδεικνύονται μέρα με την ημέρα να κυοφορούν την πολιτική καμηλοπάρδαλη, ως φορείς πολιτικού χαμαιλεοντισμού.
Ίσως ως ευρισκόμενος εκτός του κόμματος της ΝΔ. να εξασκώ υπέρμετρα σκληρή κριτική. Η σελίδα σας όμως πιστοποιεί ευτυχώς, ότι σε όλους τους χώρους υπάρχουν επαγρυπνούντες, που περιφρουρούν τις αρχές του χώρου τους και την κοινή λογική.
Ο Κώστας Καραμανλής εξαναγκάσθηκε να εγκαταλείψει την αρμοδιότητα του με πικρία. Φίλοι και αντίπαλοι του αρνηθήκαμε να του αναγνωρίσουμε - παρά τις αδυναμίας και τις ανεπάρκειες του - την τεράστια, και μόνη ειλικρινή μεταπολεμικά, σημαντική προσφορά του στην κατεύθυνση της εθνικής και κοινωνικής συμφιλίωσης. Θελήσαμε να μπορούμε να διακηρύσσουμε ότι είμαστε δεξιοί, αριστεροί ή οτιδήποτε άλλο χωρίς να ντρεπόμαστε. Ξεχάσαμε ότι είμαστε όλοι Έλληνες και ότι η πατρίδα μας χρειάζεται, όταν κινδυνεύει, εκτός πολώσεων, με διάθεση υπέρβασης, αμοιβαίου σεβασμού και ομοψυχίας, όπου αυτό καθίσταται εφικτό.
Δημοσίευση σχολίου