Το πλήθος
Μέλη Κεντρικής Επιτροπής, μαζί με κομματικούς αξιωματούχους, υπαλληλικό προσωπικό, παρατηρητές, δημοσιογράφους, πρέπει συνολικά να ξεπέρασαν τα 1.500 άτομα. Ήταν διαμοιρασμένοι στην αίθουσα συνεδρίασης της Κ.Ε., στο χωλ έξω από αυτή, πίσω στο διάδρομο που οδηγούσε προς το Κέντρο Τύπου, στις σκάλες, στο φουαγιέ και στην καφετέρια του Caravel.
Το πάθος
Επειδή δεν έχει φτάσει καν η μέρα του συνεδρίου και απομένει ένας μήνας μέχρι την εκλογή προέδρου, όλοι οι παρευρισκόμενοι θέλησαν να διατηρήσουν χαμηλούς τόνους και να μην εκδηλώνονται με ενθουσιασμό ή φανατισμό υπέρ ή κατά του ενός υποψηφίου, ή του άλλου. Αυτό οφείλεται προφανώς στο ότι οι υποψήφιοι θεωρούν στρατηγικά σημαντικό να μην ανεβούν πρόωρα οι τόνοι, κάτι που μάλλον κατανοούνκαι οι οπαδοί τους.
Οι Ο.Φ.Α.
Εκείνοι που σίγουρα απέφευγαν να εκδηλώσουν τις σκέψεις και τα αισθήματά τους για τις υποψηφιότητες ήταν οι γνωστοί «Όπου Φυσά ο Άνεμος», οι Ο.Φ.Α. σε συντομογραφία. Πιο πολύ αγόραζαν λόγια, παρά πουλούσαν, ενώ όταν στριμώχνονταν από «στρατολόγους» των διαφόρων στρατοπέδων, δεν δίσταζαν να εκδηλώνονται τη μία στιγμή υπέρ του ενός και την αμέσως επόμενη στιγμή υπέρ του άλλου. Ήταν πραγματικά αστείες οι στιγμές που μιλούσαν πολλοί Ο.Φ.Α. μεταξύ τους, όπου το δούλεμα ανακυκλωνόταν κανονικά.
Στον καφέ
Χοντρός τζόγος γινόταν στις σκάλες, στο φουαγιέ και ιδίως στην καφετέρια. Εκεί ήταν μαζεμένοι διάφοροι «στρατολόγοι» και «συγκεντρωσιάρχες». Πιο συμπαγής ήταν η ομάδα των «ντορικών», όπου είχε καταλάβει πολλά τραπέζια μαζεμένα, κοντά στη τζαμαρία και προς τα σκαλοπάτια. Οι «σαμαρικοί» ήταν απλωμένοι σε μικρούς πυρήνες. Σα να έβλεπες ένα τακτικό στρατό, απέναντι σε ομάδες ανταρτών. Κάπως έτσι δε θα εξελιχθεί και η αναμέτρηση μεταξύ των κκ. Μπακογιάννη και Σαμαρά εξάλλου;
Η «πόρτα»
Αρχικό σχέδιο ήταν να βρίσκονται στην αίθουσα μονάχα τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Σύντομα, χάθηκε η μπάλα. Κάποιοι άγνωστοι στο face control έκοβαν την είσοδο σε κεντρικούς κομματικούς αξιωματούχους και έμπαζαν επώνυμα πρόσωπα μεν, αλλά άσχετα με την όλη διαδικασία δε. Εμπρός στον κίνδυνο να σημειωθούν χοντρές παρεξηγήσεις, ο έλεγχος στην πόρτα χαλάρωσε.
Οι ομιλίες
Ο κος. Αβραμόπουλος, επένδυσε πολύ χρόνο σε ελάχιστη ουσία ως συνήθως. Είχε ήδη συμπληρώσει μισή ώρα και παραπάνω σε μπλα-μπλα, όταν είπε «και τώρα θα σας παρουσιάσω τις θέσεις μου». Το ακροατήριο στην αρχή αδιαφόρησε, μετά δυσφόρησε, ακόμη και εκείνοι που κάθονταν γύρω από το πρωτοπαλίκαρο του κου. Αβραμόπουλου, κο. Αριστείδη Καλογερόπουλο.
Η κα. Μπακογιάννη, ήταν πηγαία και ορμητική, αν και δεν απέφυγε ορισμένα μικροσαρδάμ, πράγμα σπάνιο για εκείνη. Μίλησε πολλή ώρα, αλλά δεν κούρασε. Έδωσε την άποψή της για το παρελθόν, με κομψό τρόπο ώστε να μην θίξει τον κο. Καραμανλή, ενώ ανάπτυξε το ιδεολογικό πλαίσιο της μεγάλης κεντροδεξιάς και μία πολιτική πλατφόρμα για το πώς θα καταστήσει τη ΝΔ ξανά ελκυστική και ανταγωνιστική.
Ο κος. Σαμαράς ήταν λιτός, άμεσος και σύντομος. Τοποθετήθηκε εν τάχει επί του διαδικαστικού και έδωσε το ιδεολογικό στίγμα του για ένα κεντροδεξιό κόμμα που μένει πιστό στην ιδεολογική του παράδοση.
Ο κος. Ψωμιάδης, για τους πιο υποψιασμένους, επιβεβαίωσε ότι σε αυτή την αναμέτρηση έχει κατεβεί για να κάνει ολίγη επανάσταση και αρκετό χαβαλέ.
Χειροκρότημα
Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι ανάμεσα στους τρεις υποψηφίους, το πιο πολύ χειροκρότημα το εισέπραξε η κα. Μπακογιάννη. Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, φαινόταν πως διέθετε πιο οργανωμένη «κλάκα», με διάσπαρτους –μέσα στην αίθουσα- χειροκροτητές, οι οποίοι, ήξεραν πότε και πόσο έπρεπε να χειροκροτήσουν.
Από τυπική ευγένεια πάντως, οι υποστηρικτές του ενός υποψηφίου, πρόσφεραν ένα χλιαρό χειροκρότημα στο τέλος των ομιλιών και των άλλων υποψηφίων.
Ο πρόεδρος
Σοβαρός, σχεδόν συνοφρυωμένος και συναισθηματικά φορτισμένος, θέλησε να περιγράψει τη σημασία και την αναγκαιότητα να εκλεγεί νέος πρόεδρος με ενωτικές και γρήγορες διαδικασίες.
Απέφυγε να αναλύσει τα αίτια της συντριβής, ενώ με την τοποθέτησή του για το πώς πρέπει να σταθεί το κόμμα απέναντι στην κυβέρνηση, φάνηκε να θέλει να δεσμεύσει το διάδοχό του.
Τα νταηλίκια «όποιος δεν στηρίξει το νέο πρόεδρο θα ‘χει να κάνει μαζί μου», όχι μόνο δε φάνηκε να φοβίζουν κανέναν, αλλά αντιμετωπίστηκαν και με κάποια κατανόηση. Όταν είναι έτοιμο να πεθάνει ένα θεριό, βρυχάται για να φοβηθούν οι γύρω του –κάπως έτσι τον εξέλαβαν.
Ο Σιούφας
Κάποτε εθεωρείτο τυπικός και σχολαστικός. Τώρα, όχι απλά κουραστικός και βαρετός, αλλά ακόμη και εκνευριστικός. Ανεβαίνοντας στο βήμα, δεν τον χειροκρότησε κανείς. Στην ομιλία του, δεν του έδινε κανείς σημασία. Γρήγορα, η αδιαφορία εξελίχτηκε σε δυσφορία. Όταν ολοκλήρωσε την τοποθέτησή του, το χειροκρότημα ήταν ανακούφισης και όχι αναγνώρισης.
Οι άλλοι
Οι ομιλίες περιείχαν γενναίες παραδοχές, υπερβολικούς ισχυρισμούς, καίριες αιχμές και πολλά ευτράπελα.
Παραδοχές -έστω άνευρες και επιφανειακές- έκαναν για τα αίτια της ήττας οι κκ. Καραμανλής και Μπακογιάννη. Υπερβολικός ήταν ο ισχυρισμός της κα. Μπακογιάννη ότι μαζί με τον κο. Καραμανλή έχτισαν το Βουκουρέστι. Αιχμή προς τον κο. Σαμαρά ήταν η δήλωση της κας. Μπακογιάννη ότι ήταν πάντοτε παρούσα στο κόμμα και στους αγώνες του, όπως και η δήλωση του δημάρχου Αθηναίων κου. Κακλαμάνη, ότι το 2000 έγινε δεκτός από τον πρόεδρο στη ΝΔ χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αιχμή προς όλους ήταν επίσης η αναφορά του κου. Αβραμόπουλου στα έξοδα και στο πόθεν έσχες των υποψηφίων. Ευτράπελο ήταν το «πρόεδρε θα σε θυμόμαστε» που είπε στον κο. Καραμανλή, ο κος. Μιχαλολιάκος σε μία έκφραση που πιο πολύ θύμιζε αποχαιρετισμό σε επικήδειο, παρά εγκωμιαστικό σχόλιο σε ομιλία.
Το πάνελ
Κανείς εκλεγμένος. Ο κος. Καραμανλής βουλευτής, αλλά ως αρχηγός κόμματος. Ο κος. Σιούφας, με το Επικρατείας. Ο κος. Ζαγορίτης, έμεινε εκτός Βουλής. Ο κος. Δασκαλάκης, υπηρεσιακός διευθυντής του κόμματος. Αν και καταλαβαίνουμε ότι ο γ.γ. της Κοινοβουλευτικής Ομάδας κος. Τραγάκης, αν και εκλεγμένος «κόπηκε» για λόγους αισθητικής, δεν καταλαβαίνουμε γιατί «κόπηκαν» ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος κος. Παναγιωτόπουλος και ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, κος. Παπανικολάου. Πάντως, ένα πάνελ χωρίς ούτε έναν εκλεγμένο, πρόσφερε μία λυπηρή εικόνα.
Το «τανκ»
Επηρεασμένος από τη θητεία του στο ΥΕΘΑ ενδεχομένως, ο κος. Μεϊμαράκης εισήλθε στην αίθουσα και ανέβηκε στο βήμα σαν τανκ, έτοιμος να ισοπεδώσει όλους και όλα. Τα έχωσε παντού, στον πρόεδρο για την βιασύνη του να κλείσει όπως-όπως τις διαδικασίες για εκλογή νέου αρχηγού και για την επιλογή του να αποκλείσει τα περιφερειακά κομματικά όργανα και τις οργανώσεις από τις αποφάσεις, στον κο. Σιούφα για την τυπολατρία του η οποία πρακτικά δε συνάδει με τον εξοβελισμό των προβλέψεων που περιέχει το καταστατικό για τις διαδικασίες, τους τέσσερις υποψηφίους για τις συμφωνίες που συνάπτουν ερήμην της κομματικής βάσης, όλους μαζί που μετέχουν στις διεργασίες για εκλογή από την ευρύτερη βάση και την κοινωνία για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν ως «μηχανισμούς» τα εκλεγμένα στελέχη που αντιπροσωπεύουν μεγαλύτερα κομματικά και κοινωνικά σύνολα και για το γεγονός ότι έχουν κάνει τον κόσμο να γυρίσει την πλάτη στο κόμμα, σε εκείνους που δεν του αναγνωρίζουν το δικαίωμα μίας αυτόνομης παρουσίας και τον κατηγορούν για «λαγό», στον κο. Σαμαρά που καταφεύγει σε συναισθηματισμούς για το «δάκρυ του Εθνάρχη» που δε σήμαινε όμως γραμμή για να πέσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, στους εννιά στους δέκα μη κομματικούς κυβερνητικούς αξιωματούχους που δεν ακολούθησαν την προτροπή του "σεμνά και ταπεινά"..
Ο "Βαγγέλας» άστραψε, βρόντηξε, κοκκίνισε. Μίλησε εκτός κειμένου, χρησιμοποιώντας απλή γλώσσα παρέας, έστω και αν οι τόνοι του ήταν υψηλοί και χειροκροτήθηκε, τόσο θερμά όσο ο κος. Καραμανλής (ίσως και περισσότερο) και τόσο πολύ όσο η κα. Μπακογιάννη. Όταν τελείωσε, αναχώρησε αμέσως από την αίθουσα, ενώ ήταν τέτοια η έντασή του, που οι στενότεροι του φίλοι και άμεσοι συγγενείς έτρεξαν πίσω του, φοβούμενοι μην πάθει τίποτα.
Οι φάτσες
Αυτό που δεν σας έδειξαν οι τηλεοπτικές κάμερες, ήταν οι φάτσες, οι γκριμάτσες και οι αντιδράσεις των ακροατών στα τοποθετήσεις των ομιλητών. Για παράδειγμα, όταν τα έχωνε ο κος. Μεϊμαράκης, ο κος. Καραμανλής είχε «σκοτεινιάσει» ολόκληρος, ενώ οι βολβοί των ματιών του κου. Σιούφα, είχαν πεταχτεί τόσο πού έξω που είχαν διαπεράσει τα ματογυάλια του.
Η συμφωνία
Επί της διαδικασίας εκλογής, ψηφίστηκε εκείνο που θεωρούσαν όλοι ως δεδομένο, εκλογή από τα κομματικά μέλη. Η διατύπωση ήταν σκοπίμως συγκεχυμένη για να μη φανεί ότι υποχωρεί ο κος. Αβραμόπουλος. Πολύ κακό για το τίποτα.
Τα "ψωνάκια"
Ενώ θα περίμενε κανείς από τους πρώην υπουργούς, υφυπουργούς και τα κυβερνητικά στελέχη να μην έχουν μούτρα καν να εμφανιστούν ανάμεσα σε κόσμο λόγω της βαριάς ήττας του 10,5%, όχι μόνο ήταν παρόντες, αλλά είχαν και πιο στακάτο υφάκι ακόμη και από τις μέρες της παντοδυναμίας τους. Βέβαια, τα βρίσκουν και τα κάνουν, καθώς, όχι μόνο ουδείς τους πέταξε κανένα μπινελίκι, αλλά όλοι τους είχαν μέσα στη χαιρετούρα.
Ο star της μέρας
Έχει απόλυτη σχέση με το αμέσως προηγούμενο, αλλά το παραθέτουμε ξεχωριστά, διότι όντως συζητήθηκε. Εμφανίστηκε έως και ο κος. Βουλγαράκης με σπορ αμφίεση, μόρτικο κομπολογάκι, αθλητική εφημερίδα (!) και ήταν μέσα στα χαμόγελα, στις φιλοφρονήσεις και στην άνεση. Περιττό να σας πούμε ότι πολλοί που τον ξεφώνιζαν κάποτε ως υπαίτιο για πολλά από τα δεινά της κυβέρνησης, έσπευσαν να του πουν ένα «γεια σου Γιώργο». ΑΥΤΗ είναι η Νέα Δημοκρατία!
Μέλη Κεντρικής Επιτροπής, μαζί με κομματικούς αξιωματούχους, υπαλληλικό προσωπικό, παρατηρητές, δημοσιογράφους, πρέπει συνολικά να ξεπέρασαν τα 1.500 άτομα. Ήταν διαμοιρασμένοι στην αίθουσα συνεδρίασης της Κ.Ε., στο χωλ έξω από αυτή, πίσω στο διάδρομο που οδηγούσε προς το Κέντρο Τύπου, στις σκάλες, στο φουαγιέ και στην καφετέρια του Caravel.
Το πάθος
Επειδή δεν έχει φτάσει καν η μέρα του συνεδρίου και απομένει ένας μήνας μέχρι την εκλογή προέδρου, όλοι οι παρευρισκόμενοι θέλησαν να διατηρήσουν χαμηλούς τόνους και να μην εκδηλώνονται με ενθουσιασμό ή φανατισμό υπέρ ή κατά του ενός υποψηφίου, ή του άλλου. Αυτό οφείλεται προφανώς στο ότι οι υποψήφιοι θεωρούν στρατηγικά σημαντικό να μην ανεβούν πρόωρα οι τόνοι, κάτι που μάλλον κατανοούνκαι οι οπαδοί τους.
Οι Ο.Φ.Α.
Εκείνοι που σίγουρα απέφευγαν να εκδηλώσουν τις σκέψεις και τα αισθήματά τους για τις υποψηφιότητες ήταν οι γνωστοί «Όπου Φυσά ο Άνεμος», οι Ο.Φ.Α. σε συντομογραφία. Πιο πολύ αγόραζαν λόγια, παρά πουλούσαν, ενώ όταν στριμώχνονταν από «στρατολόγους» των διαφόρων στρατοπέδων, δεν δίσταζαν να εκδηλώνονται τη μία στιγμή υπέρ του ενός και την αμέσως επόμενη στιγμή υπέρ του άλλου. Ήταν πραγματικά αστείες οι στιγμές που μιλούσαν πολλοί Ο.Φ.Α. μεταξύ τους, όπου το δούλεμα ανακυκλωνόταν κανονικά.
Στον καφέ
Χοντρός τζόγος γινόταν στις σκάλες, στο φουαγιέ και ιδίως στην καφετέρια. Εκεί ήταν μαζεμένοι διάφοροι «στρατολόγοι» και «συγκεντρωσιάρχες». Πιο συμπαγής ήταν η ομάδα των «ντορικών», όπου είχε καταλάβει πολλά τραπέζια μαζεμένα, κοντά στη τζαμαρία και προς τα σκαλοπάτια. Οι «σαμαρικοί» ήταν απλωμένοι σε μικρούς πυρήνες. Σα να έβλεπες ένα τακτικό στρατό, απέναντι σε ομάδες ανταρτών. Κάπως έτσι δε θα εξελιχθεί και η αναμέτρηση μεταξύ των κκ. Μπακογιάννη και Σαμαρά εξάλλου;
Η «πόρτα»
Αρχικό σχέδιο ήταν να βρίσκονται στην αίθουσα μονάχα τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Σύντομα, χάθηκε η μπάλα. Κάποιοι άγνωστοι στο face control έκοβαν την είσοδο σε κεντρικούς κομματικούς αξιωματούχους και έμπαζαν επώνυμα πρόσωπα μεν, αλλά άσχετα με την όλη διαδικασία δε. Εμπρός στον κίνδυνο να σημειωθούν χοντρές παρεξηγήσεις, ο έλεγχος στην πόρτα χαλάρωσε.
Οι ομιλίες
Ο κος. Αβραμόπουλος, επένδυσε πολύ χρόνο σε ελάχιστη ουσία ως συνήθως. Είχε ήδη συμπληρώσει μισή ώρα και παραπάνω σε μπλα-μπλα, όταν είπε «και τώρα θα σας παρουσιάσω τις θέσεις μου». Το ακροατήριο στην αρχή αδιαφόρησε, μετά δυσφόρησε, ακόμη και εκείνοι που κάθονταν γύρω από το πρωτοπαλίκαρο του κου. Αβραμόπουλου, κο. Αριστείδη Καλογερόπουλο.
Η κα. Μπακογιάννη, ήταν πηγαία και ορμητική, αν και δεν απέφυγε ορισμένα μικροσαρδάμ, πράγμα σπάνιο για εκείνη. Μίλησε πολλή ώρα, αλλά δεν κούρασε. Έδωσε την άποψή της για το παρελθόν, με κομψό τρόπο ώστε να μην θίξει τον κο. Καραμανλή, ενώ ανάπτυξε το ιδεολογικό πλαίσιο της μεγάλης κεντροδεξιάς και μία πολιτική πλατφόρμα για το πώς θα καταστήσει τη ΝΔ ξανά ελκυστική και ανταγωνιστική.
Ο κος. Σαμαράς ήταν λιτός, άμεσος και σύντομος. Τοποθετήθηκε εν τάχει επί του διαδικαστικού και έδωσε το ιδεολογικό στίγμα του για ένα κεντροδεξιό κόμμα που μένει πιστό στην ιδεολογική του παράδοση.
Ο κος. Ψωμιάδης, για τους πιο υποψιασμένους, επιβεβαίωσε ότι σε αυτή την αναμέτρηση έχει κατεβεί για να κάνει ολίγη επανάσταση και αρκετό χαβαλέ.
Χειροκρότημα
Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι ανάμεσα στους τρεις υποψηφίους, το πιο πολύ χειροκρότημα το εισέπραξε η κα. Μπακογιάννη. Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, φαινόταν πως διέθετε πιο οργανωμένη «κλάκα», με διάσπαρτους –μέσα στην αίθουσα- χειροκροτητές, οι οποίοι, ήξεραν πότε και πόσο έπρεπε να χειροκροτήσουν.
Από τυπική ευγένεια πάντως, οι υποστηρικτές του ενός υποψηφίου, πρόσφεραν ένα χλιαρό χειροκρότημα στο τέλος των ομιλιών και των άλλων υποψηφίων.
Ο πρόεδρος
Σοβαρός, σχεδόν συνοφρυωμένος και συναισθηματικά φορτισμένος, θέλησε να περιγράψει τη σημασία και την αναγκαιότητα να εκλεγεί νέος πρόεδρος με ενωτικές και γρήγορες διαδικασίες.
Απέφυγε να αναλύσει τα αίτια της συντριβής, ενώ με την τοποθέτησή του για το πώς πρέπει να σταθεί το κόμμα απέναντι στην κυβέρνηση, φάνηκε να θέλει να δεσμεύσει το διάδοχό του.
Τα νταηλίκια «όποιος δεν στηρίξει το νέο πρόεδρο θα ‘χει να κάνει μαζί μου», όχι μόνο δε φάνηκε να φοβίζουν κανέναν, αλλά αντιμετωπίστηκαν και με κάποια κατανόηση. Όταν είναι έτοιμο να πεθάνει ένα θεριό, βρυχάται για να φοβηθούν οι γύρω του –κάπως έτσι τον εξέλαβαν.
Ο Σιούφας
Κάποτε εθεωρείτο τυπικός και σχολαστικός. Τώρα, όχι απλά κουραστικός και βαρετός, αλλά ακόμη και εκνευριστικός. Ανεβαίνοντας στο βήμα, δεν τον χειροκρότησε κανείς. Στην ομιλία του, δεν του έδινε κανείς σημασία. Γρήγορα, η αδιαφορία εξελίχτηκε σε δυσφορία. Όταν ολοκλήρωσε την τοποθέτησή του, το χειροκρότημα ήταν ανακούφισης και όχι αναγνώρισης.
Οι άλλοι
Οι ομιλίες περιείχαν γενναίες παραδοχές, υπερβολικούς ισχυρισμούς, καίριες αιχμές και πολλά ευτράπελα.
Παραδοχές -έστω άνευρες και επιφανειακές- έκαναν για τα αίτια της ήττας οι κκ. Καραμανλής και Μπακογιάννη. Υπερβολικός ήταν ο ισχυρισμός της κα. Μπακογιάννη ότι μαζί με τον κο. Καραμανλή έχτισαν το Βουκουρέστι. Αιχμή προς τον κο. Σαμαρά ήταν η δήλωση της κας. Μπακογιάννη ότι ήταν πάντοτε παρούσα στο κόμμα και στους αγώνες του, όπως και η δήλωση του δημάρχου Αθηναίων κου. Κακλαμάνη, ότι το 2000 έγινε δεκτός από τον πρόεδρο στη ΝΔ χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αιχμή προς όλους ήταν επίσης η αναφορά του κου. Αβραμόπουλου στα έξοδα και στο πόθεν έσχες των υποψηφίων. Ευτράπελο ήταν το «πρόεδρε θα σε θυμόμαστε» που είπε στον κο. Καραμανλή, ο κος. Μιχαλολιάκος σε μία έκφραση που πιο πολύ θύμιζε αποχαιρετισμό σε επικήδειο, παρά εγκωμιαστικό σχόλιο σε ομιλία.
Το πάνελ
Κανείς εκλεγμένος. Ο κος. Καραμανλής βουλευτής, αλλά ως αρχηγός κόμματος. Ο κος. Σιούφας, με το Επικρατείας. Ο κος. Ζαγορίτης, έμεινε εκτός Βουλής. Ο κος. Δασκαλάκης, υπηρεσιακός διευθυντής του κόμματος. Αν και καταλαβαίνουμε ότι ο γ.γ. της Κοινοβουλευτικής Ομάδας κος. Τραγάκης, αν και εκλεγμένος «κόπηκε» για λόγους αισθητικής, δεν καταλαβαίνουμε γιατί «κόπηκαν» ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος κος. Παναγιωτόπουλος και ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, κος. Παπανικολάου. Πάντως, ένα πάνελ χωρίς ούτε έναν εκλεγμένο, πρόσφερε μία λυπηρή εικόνα.
Το «τανκ»
Επηρεασμένος από τη θητεία του στο ΥΕΘΑ ενδεχομένως, ο κος. Μεϊμαράκης εισήλθε στην αίθουσα και ανέβηκε στο βήμα σαν τανκ, έτοιμος να ισοπεδώσει όλους και όλα. Τα έχωσε παντού, στον πρόεδρο για την βιασύνη του να κλείσει όπως-όπως τις διαδικασίες για εκλογή νέου αρχηγού και για την επιλογή του να αποκλείσει τα περιφερειακά κομματικά όργανα και τις οργανώσεις από τις αποφάσεις, στον κο. Σιούφα για την τυπολατρία του η οποία πρακτικά δε συνάδει με τον εξοβελισμό των προβλέψεων που περιέχει το καταστατικό για τις διαδικασίες, τους τέσσερις υποψηφίους για τις συμφωνίες που συνάπτουν ερήμην της κομματικής βάσης, όλους μαζί που μετέχουν στις διεργασίες για εκλογή από την ευρύτερη βάση και την κοινωνία για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν ως «μηχανισμούς» τα εκλεγμένα στελέχη που αντιπροσωπεύουν μεγαλύτερα κομματικά και κοινωνικά σύνολα και για το γεγονός ότι έχουν κάνει τον κόσμο να γυρίσει την πλάτη στο κόμμα, σε εκείνους που δεν του αναγνωρίζουν το δικαίωμα μίας αυτόνομης παρουσίας και τον κατηγορούν για «λαγό», στον κο. Σαμαρά που καταφεύγει σε συναισθηματισμούς για το «δάκρυ του Εθνάρχη» που δε σήμαινε όμως γραμμή για να πέσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, στους εννιά στους δέκα μη κομματικούς κυβερνητικούς αξιωματούχους που δεν ακολούθησαν την προτροπή του "σεμνά και ταπεινά"..
Ο "Βαγγέλας» άστραψε, βρόντηξε, κοκκίνισε. Μίλησε εκτός κειμένου, χρησιμοποιώντας απλή γλώσσα παρέας, έστω και αν οι τόνοι του ήταν υψηλοί και χειροκροτήθηκε, τόσο θερμά όσο ο κος. Καραμανλής (ίσως και περισσότερο) και τόσο πολύ όσο η κα. Μπακογιάννη. Όταν τελείωσε, αναχώρησε αμέσως από την αίθουσα, ενώ ήταν τέτοια η έντασή του, που οι στενότεροι του φίλοι και άμεσοι συγγενείς έτρεξαν πίσω του, φοβούμενοι μην πάθει τίποτα.
Οι φάτσες
Αυτό που δεν σας έδειξαν οι τηλεοπτικές κάμερες, ήταν οι φάτσες, οι γκριμάτσες και οι αντιδράσεις των ακροατών στα τοποθετήσεις των ομιλητών. Για παράδειγμα, όταν τα έχωνε ο κος. Μεϊμαράκης, ο κος. Καραμανλής είχε «σκοτεινιάσει» ολόκληρος, ενώ οι βολβοί των ματιών του κου. Σιούφα, είχαν πεταχτεί τόσο πού έξω που είχαν διαπεράσει τα ματογυάλια του.
Η συμφωνία
Επί της διαδικασίας εκλογής, ψηφίστηκε εκείνο που θεωρούσαν όλοι ως δεδομένο, εκλογή από τα κομματικά μέλη. Η διατύπωση ήταν σκοπίμως συγκεχυμένη για να μη φανεί ότι υποχωρεί ο κος. Αβραμόπουλος. Πολύ κακό για το τίποτα.
Τα "ψωνάκια"
Ενώ θα περίμενε κανείς από τους πρώην υπουργούς, υφυπουργούς και τα κυβερνητικά στελέχη να μην έχουν μούτρα καν να εμφανιστούν ανάμεσα σε κόσμο λόγω της βαριάς ήττας του 10,5%, όχι μόνο ήταν παρόντες, αλλά είχαν και πιο στακάτο υφάκι ακόμη και από τις μέρες της παντοδυναμίας τους. Βέβαια, τα βρίσκουν και τα κάνουν, καθώς, όχι μόνο ουδείς τους πέταξε κανένα μπινελίκι, αλλά όλοι τους είχαν μέσα στη χαιρετούρα.
Ο star της μέρας
Έχει απόλυτη σχέση με το αμέσως προηγούμενο, αλλά το παραθέτουμε ξεχωριστά, διότι όντως συζητήθηκε. Εμφανίστηκε έως και ο κος. Βουλγαράκης με σπορ αμφίεση, μόρτικο κομπολογάκι, αθλητική εφημερίδα (!) και ήταν μέσα στα χαμόγελα, στις φιλοφρονήσεις και στην άνεση. Περιττό να σας πούμε ότι πολλοί που τον ξεφώνιζαν κάποτε ως υπαίτιο για πολλά από τα δεινά της κυβέρνησης, έσπευσαν να του πουν ένα «γεια σου Γιώργο». ΑΥΤΗ είναι η Νέα Δημοκρατία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου